Historia Ecclesiastica

τὸ γὰρ ἦν τετράκις λεχθὲν ὑπὸ τοῦ εὐαγγελιστοῦ τὸ προϋπάρχον οὐκ ἔχει. ἵχει. ἵνα τελειότατα γνώσῃ ὅτι οὐχ ὑπεξούσιος ἀλλ’ αὐτεξούσιος ὡς καὶ ὁ πατήρ, δἐχου καὶ ἄλλην ἐναργεστάτην μαρτυρίαν.

ἄκουε τοίνυν τοῦ θεσπεσίου Ἠσαΐου βοῶντος »καὶ θελήσουσι, φησίν, εἰ ἐγενήθησαν πυρίκαυστοι« τοὺς Ἰουδαίους προσαναφωνῶν »ὅτι παιδίον ἐγεννήθη υἱὸς καὶ ἐδόθη ἡ μῖν, [*](13 Gen. 1, 27. 31 — 17 Joh. 1, 1 — 3 — 2 ff Jes. 9, 5. 6) [*](A1HR V1P3 M2P1P2) [*](1 συνανεστράφθαι Α1V1P3 συνανέστρηπται R συνανεστράφη H (wo aber η wohl auf Rasur) Μ2Ρ1Ρ2 | καθὰ H 2 ἀποδέδειγμαι R 3 ἔτι τι > R | (so!) + ἔτι R 4 δι’ αὐτῶν τῶν Ρ2 6 ὁσιοτάτων H 8 ἔφης V1P3 13 βοώσης + καὶ Μ2Ρ1Ρ2 14 τὰ > P2 18 nach ἦν Rasur Α1 19 ἐγένετο] οὐ H 19 σαφέστατα > R 20 γενητῆς, aber ν corrig. Α1, R durch Rasur aus γεννητῆς P2 γεννητῆς Ρ3 | υἱὸς] θεὸς R 25 γνῶς R 26 2 > R 28 φησίν > P2 | ἐγεννήθησαν Ρ1 29 προσαναφωνῶν d. übr. HSS, aber corr. aus προσαναφωνῶν in A1)

ἀλλὰ πάλιν ἐπαναληπτέον τὴν λέξιν· »θεὸς ἰσχυρός, ἐξουσιαστής, ἄρχων εἰρήνης, πατὴρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος‘. ἐν δὲ μιᾷ τῶν αὐτοῦ εὐεργεσιῶν παρίστησιν ἑαυτὸν ὁ αὐτὸς μονογενὴς υἱὸς τοῦ θεοῦ αὐτεξούσιόν τε καὶ κτίστην τοῦ ἀνθρώπου, ἐπὶ τῇ τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ ἀναπληρώσει ὑπ᾿ αὐτοῦ τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ γεγενημένῃ.