Physiognomonica (Epitome Adamantiana)

Pseudo-Polemon

Pseudo-Polemon, Physiognomonica (Epitome Adamantiana), Foerster, Teubner, 1893

[p. 279 Fr.] Οἱ τοὺς δακτύλους συμφυεῖς ἔχοντες μιαροί εἰσι συῶν δίκην. εἰ δὲ συνεσταλμένους ἔχουσι τοὺς δακτύλους, πανοῦργοι καὶ κακοήθεις ἄνδρες εἰσί. δάκτυλοι μικροὶ πάνυ ὄντες καὶ λεπτοὶ ἀνοητοτέρους ἄνδρας σημαί- [*](Ps. Pol. 13. μὴ Sylb. et Porta p. 262 μοι x, sed fortasse scribendum ὡς προείρηται μέντοι, οὐδὲ τῶν ἄλλων τὰ πολλὰ ση- μεῖα ἀξιόλογα τις] τίς Ρ καθʼ ἕκαστον] καθέκαστον C 14. post ὄνυχες sequitur c. 55 Ὅροι ἀνθρωπίνων εἰδέων μ p. 408, 14 sq. 15. ante Οἱ titulus περὶ δακτύλων in Ro συμφυεῖς] συμφιεῖς P 16. μιαροί εἰσι scripsi e P μιαρὸν εἰς C, in marg. m οὶ εἰσὶν μάχλοί εἰσι Ro συνεσταλμένους] συνεσταλμαίνους C 17. κακοήθεις] κοήθεις P δάκτυλοι] δακτήλοι C 18. μικροὶ Schneider μακροὶ x ἀνοητοτέρους Ro ἀνοητέρους PC )

355
Ps. Pol. νουσι. δάκτυλοι παχεῖς κολοβοὶ τολμητήν, ἀπρονόητον καὶ θηριώδη ἄνδρα δηλοῦσιν· οἱ πολὺ δὲ μακροὶ καὶ λεπτοὶ ἀνοητοτέρους καὶ ὑποχαυνοτέρους καὶ φλυαροτέρους ἄνδρας σημαίνουσιν. οἱ δὲ εὐμεγέθεις καὶ εὐειδεῖς δακτύλους ἔχοντες ἄριστοι ἄνδρες.