Characteres Epistolici [Sp.]
Libanius
Libanius. Libanii Opera, Volume 9: Libanii Qui Feruntur Characteres Epistolici Prologomena Ad Epistulas. Richtsteig, Eberhard, editor; Foerster, Richard, editor. Hildesheim, Leipzig: Georg Olms, 1963, Editio Sterotypa Teubner, 1927.
Παραλογιστική. Εἰ καὶ μέγας τις ἦσθα καὶ τῶν [*](1 τὴν ante ψυχὴν PaD Har Wes Her 2 τινος D Har συμ- βαινόντων VU συμβεβηκότων PH Wes Her συμβεβηκότος D Har δεινοῦ D Har τὸν κρείττονα ΡΗ Wes Her 3 σε om D Har καταστῆναι ἁ φίλον ἁ 4 τοὺς φίλους εὔχεσθαι Β pr Mor ὀ]νειδιστικὴ καὶ ἀπευχαριστικὴ [ο]ὐδὲ μίαν σοι χάριν σκω οὐδὲ γάρ με κατ’ οὐδένα τρόπον ὠφέλησας πώποτε τὸ σύνο- λον ὡς οὐδὲ νῦν post ὁρᾶν V 6 ἢ ante μετῆλθον DPH Har Wes Her οὐ ante μετῆλθον Par 1760 Wei μετῆλθεν U τὸν PaB pr Mor γὰρ om PH Wes Her σ’ . . ολον U σύμβουλον PaB pr Mor σέ om Ρ λυπηθήσεσθαί ποτε V Hin 7 δὲ Β ἢ πραχ- θεῖσιν cancell Hin del Wei 8 τῶν ante ἀνδρῶν UPaB pr οὐκ ἔστι U οὐκ ἔτι PaB 9 λόγοι Β ὅλως om pr ποτὲ om PaBDPH Har Mor Wes Her 10 ἐστὶν om V Hin μᾶλλον post ἐστὶ inser Wes Her εἴπερ U ὑπὲρ PaB pr Mor ἢ D Har περι- λυπεῖν D Har τὸ λυπεῖν Β pr Mor 11 συγχαριτική V συγχαριστική Pa Har Mor Wes Her συγχαρτική Hin cf. p. 28, 9 et 31, 1 συγ- χαίρομεν PH wes Her ἀγωνισάμενος om PaB pr Mor 12 οἰκο- νομήσας post εὐδοκίμησας B pr Mor ἐς Pa 13 συγχαίρειν —14 λυπουμένοις praemisso Λιβανίου citat Maximus Conf. loc. comm. serm. 6, 550 ed. Comb. (tom. 91 col. 763, 6 Migne), e quo pendet Anton. Meliss. I 24 et 25 ed. Migne (t. 136 col. 852) πράσσουσιν V 14 ὡς om Har συναλγῶν λυπημένοις Β 15 Εἰ oblit V)
69. Ἀντεγκληματική. Τί ἐγκαλεῖς ἡμῖν ὧς αἰτίοις σοι γενομένοις συμφορᾶς καὶ οὐκ ἐγκαλεῖς σεαυτῷ τῷ κακώσαντι τὰ καθ’ ἡμᾶς; σὺ γὰρ ἡμῖν αἴτιος γέγονας ἀπείρων κακῶν ὁ καὶ πολλοὺς ἄλλους λυπήσας καὶ οὐχ ἡμεῖς σοὶ οἱ μηδένα τὸ παράπαν ἠδικηκότες ποτέ.
70. Ἀντεπισταλτική. Δεξάμενος τὰ γράμματα τῆς σῆς γνησιότητος καὶ γνοὺς δι’ αὐτῶν ὡς ἐν εὐπραγίᾳ διάγεις, λίαν ἥσθην. δι’ εὐχῆς γὰρ ἔχω τοὺς φίλους εὖ πράττειν ἀεί.
Παροξυντική. Εἰ πόρρω τύγ’ χάν ὢν ἐγὼ τοῦ κα- κοδαίμονος Διοκλέους λίαν ἄχθομαι, καθὸ κακῶς σε παν- ταχοῦ γῆς διατίθεται, πολύ γε μᾶλλον σὺ τῆς εἰς σὲ λοι- δορίας χάριν ὤφελες ἀμύνασθαι. καλὸν γάρ ἐστι τοὺς [*](1 βεβοημένων coni Wes εἷς om V Hin εἰς U τοπαράπαν Pa) [*](2 ἂν περιεπτυξάμην scripsi ἐπιπτήξαιμι VUD Har Hin περι- πτύξαιμι Pa περιπτήξαιμι Β pr Mor ἐτιθέμην PH ἂν ἐτιθέμην Wes Her Wei δέ om ΡΒΗ pr γε om Β pr μᾶλλον σέ γε PaB Mor 4 δι’] δ’ D τὸ VUPaBPH pr δυνάμενον V δυνα- μένως D Har 6 ἐπιστολὴ ἀντεγκληματική U δὴ post τί DPH Har Mor Wes Her 7 σου VU γινομένοις D Har συμφορῶν V Hin 8 αἴτιος ἡμῖν V 9 ὁ καὶ] οὑς Ρ 10 σοὶ om libri pr Har Mor Wes qui inser coni τοπαράπαν Pa λελυπηκότες ΡΗ Wes Her 11 ἐπιστολὴ ἀντεπισταλτική U 12 εὐπορία PaB pr Mor 13 ἔχω] δεῖ ΡΗ εὖ πράττειν) συμπράττειν V ΡΗ συμπράττων U πράττειν D Har 15 καὶ ante πόρρω D Har Mor Wes Her τυγχάνων om ΡΗ τυγχάνω pr Mor 16 Διο- κλέους om D Har καθ’ ὃ U Har Mor καθὰ ΡΗ Wes Her σε om D ἀπαντάων D Har 17 γῆς om PH Wes Her διατίθεται om Pa διατίθενται Har μὶν post διατίθεται oblit Β γε] γὰρ Har καὶ ante σὺ D Har σὺ om pr 18 ὠφε V ὠφελείας UD Har ὤφειλες ΡΗ ἀμύνεσθαι PaB Mor)
72. Παραμυθητική . . .
73. Ὑβριστική. Εἰ καλὸς ἦσθα, πολλοὺς ἂν εἶχες φίλους γνησίους· νῦν δ’ ἐπειδὴ φαῦλος ἔφυς, εἰκότως 5 οὐδένα κέκτησαι φίλον. ἕκαστος γὰρ τῶν ἐμφρόνων ἀν- δρῶν σπουδὴν ποιεῖται τὸν ἄτοπον φεύγειν ἀεί.
[*](1 ἀδικοῦσιν Β παραβάλλειν ΡΗ 2 τῆς πολλῆς VDBPH Har Mor Wes Her Hin τοῖς πολλοῖς UPa 3 Παραμυθητική . . . . om VU)[*](παραθαρρυντική. Ἀμέμπτως καὶ σωφρόνως σωφρόνος Β) πολι- τευόμενος καὶ τὸν θεὸν μόνον δεδιὼς μηδένα δείσης. ὁ γὰρ τὸν ἔνα φοβούμενος οὐδένα φοβηθήσεται, ὁ δὲ τοὺς πολλοὺς καὶ τὴν ἑαυτοῦ σκιὰν δείσει. οὐκ οὖν οὐκοῦν Β) τῷ θεῷ χάρις ᾧ λατρεύ- εις θαρρήσας τἀς ἐκδειματώσεις ἐκδηματώσεις Pa) καὶ ἀπειλὰς εἰς οὐδὲν λογίζου Θὶς γὰρ τὸν τὸν om Pa) θεὸν τὸν ὑπὸ σοῦ εὐσεβούμενον, δι’ ὃν ἀρίστην καὶ ἀνεπίληπτον πολιτείαν καὶ ἀγω- γὴν μετέρχῃ, παντὸς ἐκρυόμενόν ἐκρόμενόν Β) σε καταργοῦντα καὶ πᾶσαν δυσμένειαν καὶ μηχανὴν καὶ ἐπίθεσιν καταργοῦντα τῶν γὰρ κατὰ σὲ βιούντων ὀρθῶς ὁ θεὸς ὑπερασπίζεται καὶ τοῖς κακῶσαι κακίσαι Pa) σπουδάζουσιν ἀντιτάσσεται Pa, qui χριστια- νοῦ νομίζω in marg, Β pr Mor Ἀμέμπτως—ἀντιτάσσεται om Hin Wei)[*](ΙΙαραμυθητική. Συμφοραῖς πυθόμενός σε περιπεπτωκέναι με- γίσταις συνήλγησα μὲν καὶ συναλγῶ σοι σφόδρα διὰ τὸν τῆς φι- λίας ὅρον παρακαλῶ δὲ μὴ πάνυ σε τῇ λύπῃ τὸ τῶν δεινῶν πέν- θος inser Har) καταβαπτίζεσθαι τὸ τῶν ἀνθρώπων ἄστατον λογι- ζόμενον καὶ τὴν παρὰ τοῦ κρείττονος ἀντίληψιν ἐκδεχόμενοι τὸ—ἐκδεχόμενον om Har ἀνθρώπων — ἐκδεχόμενον om D cum lac 24 lin) D Har)[*](Λίαν ἡμᾶς ἡ ἀποβίωσις τοῦ μακαρίου τοῦ δεῖνος ἐλύπησε καὶ πενθεῖν καὶ δακρύειν ἠνάγκασε τοιούτου γὰρ φίλου τοιούτον φίλου γὰρ PH Wes) σπουδαίου καὶ παναρέτου ἐστερήθημεν. δόξα οὑν καὶ αἴνεσις τῷ έν σοφίᾳ καὶ ἀκαταλήπτῳ δυνάμει καὶ προ- νοίᾳ κυβερνῶντι θεῶ τἀς διεξόδους τοῦ θανάτου καὶ τὴν ψυχὴν ἑκάστου ἑκάστον om Wes) ἡνίκα συμφέρει παραλαμβάνοντι ΡΗ Wes Her quam epietulam Gregorio Nazianzeno tribuit Laur. Acqu. 39 saec. XVI fol. 103 τοῦ θεολόγου)[*](4 Εἰ oblit V καλῶς U ἂν ante ἦσθα D Har Mor 6 καὶ ante γνησίους D Har ἐπεὶ PHD Har Wes Her 6 εὐφρόνων PH 7 τὸ τοῦ Mor) φεύγειν ἀεὶ τὸν ἄτοπον Β pr Mor τὸν] τὴν ΡΗ τὸ D Har)74. Ἀπαγγελτική. Πόλλα δεινὰ τῇ νῦν ὑφ’ ἡμῶν οἰκουμένῃ συμβέβηκε πόλει. πολέμου γὰρ αὐτὴν ἐμφυλίου κατειληφότος τὸ πλεῖστον αὐτῆς ἐξηφανίσθη ὡς μηδὲν διαφέρειν τῆς Σκυθῶν ἐρημίας.