Characteres Epistolici [Sp.]

Libanius

Libanius. Libanii Opera, Volume 9: Libanii Qui Feruntur Characteres Epistolici Prologomena Ad Epistulas. Richtsteig, Eberhard, editor; Foerster, Richard, editor. Hildesheim, Leipzig: Georg Olms, 1963, Editio Sterotypa Teubner, 1927.

τὸ μὲν οὖν [*](1 sq. Liban. ep. 606 (X 563, 9 sq.) 716 (X 645, 16—19). (XI 159, 11) 3 sqq. Philostr. 1. 1. 258, 21 8 Greg. Naz. ep. 51. Luc. Nigr. 36 et 37) [*](1 ἄλλα Pa τινὰ κοσμεῖν Hin 2 δὲ om VU Hin δεῖ om PaB pr Mor μάλιστα post δεῖ ΡΗ τἀς ἐπιστολὰς PH Wes Her) [*](σαφητείας U μάλιστα om V Hin 3 μεμετρημένην V Hin με- μετριμένην U καὶ ἀρχαισμῷ λέξεων cancell Hin προσήκει post λέξεων λέξων U) UPaB pr Mor μὲν ante γὰρ ΡΗ ἀλη- θὴς post γὰρ PH Wes Her 4 λόγου παντὸς UPaB pr Mor ἐπιστολή U ἐπιστολῶν PaB Mor 5 συντομίαν διὰ σαφήνειαν ΡΗ σαφήνειαν διὰ συντομίαν Knyser 7 ἀκριβ . . . V 8 μι- μούμενοι libri pr μιμουμένους Mor corr Wes Hin τὸ om VUPH) [*](πολὺν ΡΗ 9 παρενέχεσθαι ΡΗ παρενεγκέσθαι coni Bois- sonadius Philostr. epp p. 53 τὸ ἐντὸς] τὸν ἀνέντα PH 11 μόνου scripsi e VU cum Hin μόνον PaBPH pr Mor Wes Her τοῦ — 12 καὶ om Mor 12 στοχαζομένου om Ρ στοχάζεσθαι et βάλλειν et 16 στοχάζεσθαι et 17 σαφηνίζειν coni Wes 13 οὕτως om Ρ) [*](πέραν U 14 εὐπορίαν Β pr Mor 15 ἐπιστάλ . . . . V ἐπι- στάσεων ΡαΒΗ pr Mor Wes Her ἐπιτάσεων Ρ λογίαου V 16 μόνον Pa Wei εὐφραδίας Β pr Mor εὐφρασίας Pa τῆς συμ- μετρίας om V 17 μὲν om PH Wes Her)

35
μέγεθος τῆς ἐπιστολῆς ὡς πρὸς τὰ πράγματα, καὶ οὐ πάντως τὸ πλῆθος καθάπερ κακίαν ἀτιμάζειν καλόν, ἀλλὰ δεῖ καί τινας ἐπιστολὰς ἀπομηκύνειν ἐν καιρῷ πρὸς τὴν ἀπαιτοῦσαν χρείαν, πληρώσει δὲ τὴν εἰς ἐπιστολὰς χάριν ἱστοριῶν τε καὶ μύθων μνήμη καὶ παλαιῶν συγ- γραμμάτων καὶ παροιμιῶν εὐστόχων καὶ φιλοσόφων δογ- μάτων χρῆσις, οὐ μέντοι γε ταύτην διαλεκτικῶς προσ- ακτέον.

51. Τοσαῦτα μὲν περὶ ἐπιστολιμαίου χαρακτῆρος εἰρη- κὼς καὶ τοῖς λεχθεῖσιν ἀρκεῖσθαι κρίνας τοὺς συνετοὺς ὑπογράψομαι καὶ τὰς ἐπιστολὰς ἑκάστη οἰκείαν ἁρμόσας προσηγορίαν. προσήκει μέντοι τῷ γράφειν βουλομένῳ πρὸς τοῦ κατὰ τὴν ἐπίσταλσιν χαρακτῆρος μὴ ληρεῖν μήτε μὴν ἐπιθέτοις ὀνόμασι χρῆσθαι, ὡς ἂν μὴ κολα- κεία τις καὶ δυσγένεια προσῇ τῷ γράμματι, ἀλλ’ οὕτως ἀπάρχεσθαι· ὁ δεῖνα τῷ δεῖνι χαίρειν. οὕτω γὰρ ἅπαν- τες οἱ ἐπὶ σοφίᾳ τε καὶ λόγοις διαπρέψαντες παλαιοὶ φαί- νονται πεποιηκότες καὶ δεῖ τὸν ἐκείνων ζηλωτὴν βουλό- [*](1 Liban. ep. 561 (X 527, 10) 5 Greg. Naz. ep. 51 17 Liban. ep. 1034 (X 159, 11)) [*](1 ὡς om PH ἴστω coni Wes ἔσται Kayser, πρόσταγμάτε VU) [*](3 ἐπιστολας τίτας U τινας] τι τὰς Duebner ἃς ὁ μηκύι ειν U ὡς μηκύνειν μυκένειν Β pr) PaB prMor καὶ post καιρῷ Pa) [*](τὸ post πρὸς PH 4 πληρῶ αί αἰ ΡΗ δὲ scripsi cum Hin τε libri edd τῆς PH εἰς ἐπιστολὰς χάριν] τὴν ἐπιστολὴν χάρις PaB pr Mor WesHer 5 τε om PaB pr Mor WesHer 6 εὐ . . . . . . . φιλοσόφων V 7 χρήσεις libri, sed ει supra ι Pa pr Mor αὐ- τὴν ΡΗ προσεκτέον VU προσενεκτέον PH VVes Her 9 ἐπι- στολιμαίου χαρακτῆρος supra ἐπιστολιμαίων χαρακτήρων Pa 11 ὑπέγραφαι V ὑπογράφαιμι U ὑπογράφαιμι PaB pr Mor Wes qni adnot: ,.fort. scribi. ὑπογράφω ὑπογράψω σοι, nisi praestat ὑπογράφομαι" om ΡΗ Her ὑπογράψαι <βούλομαι> Hin p. 540 αὐτὰς post ἐπιστολάς Her ἑκάστην Wes Her οἰκίαν Pa οἰκείας et προσηγοίας ΡΗ οἰκείᾳ et προσηγορίᾳ Wes Her 13 πρὸς scripsi πρὸ libri edd τὴν om PH Wes Her ἐπιστολὴν Β pr Mor Bois- son. Phil. epp. 53 14 μήτε] μὶν Β num μηδὲ? χρήσασθαι VU Hin 15 δυσπένεια PH πρὸς ἧ U 18 τὸν βουλόμενον ἐκείνων ζηλωτὴν PH Wes Her)

36
μένον γίνεσθαι κατόπιν αὐτῶν βαίνειν. εἰσὶ δὲ αἱ προ- ταγεῖσαι ἐπιστολαὶ αὗται.

52. Παραινετική. Ζηλωτὴς ἀεί, βέλτιστε, γενοῦ τῶν ἐναρέτων ἀνδρῶν. κρεῖττον γάρ ἐστι τοὺς ἀγαθοὺς ζη- λοῦντα καλὸν ἀκούειν ἢ φαύλοις ἑπόμενον ἐπονείδιστον εἶναι τοῖς πᾶσιν.

53. Μεμπτική. Οὐ καλῶς ἔδρασας τοὺς εὖ ποιήσαν- τας ἀδικήσας. δέδωκας γὰρ ἄλλοις κακίας παράδειγμα τοὺς εὐεργέτας ὑβρίζων.

ΙΙαρακλητική. Καὶ Καὶ πάλαι μὲν ἠξίωσα τὴν σὴν ἱερὰν διάθεσιν καὶ νῦν δὲ ἀξιῶ τυχεῖν τοῦδε τοῦ πράγ- ματος καὶ εὖ οἶδ’ ὅτι τεύξομαι. δίκαιον γάρ ἐστι τοὺς γνησίους φίλους τυγχάνειν τῶν αἰτήσεων, ὅταν αὗται μὴ πονηραὶ πεφύκωσι, μάλιστα.