Declamatio 44
Libanius
Libanius, Declamatio 44, Libanii Opera, Vol 7, Declamationes XXXI-LI, Foerster, Teubner, 1913
ὃς οὖν οὐκ ἂν ἔδοξε τοὺς πολεμίους φιλεῖν τῷ περὶ πολλοῦ τοῦτ’ ἂν ἐκείνους ποιεῖσθαι, κεκοινωνη- κέναι δόξει τῆς τυραννίδος, ἐπειδὴ τῷ τυράννῳ μέγα τοῦτ’ ἂν ὑπῆρξε τὸ προσλαβεῖν ἐμέ; ἀλλ’ οὐδ’ ὅστις γυναικὸς ἐρᾷ σώφρονος, ἀπὸ ψιλῆς τῆς ἐπιθυμίας ᾔσχυνε τὴν οὐδ’ ἐπισταμένην τὸν ἐραστήν.
μὴ οὖν ὧς ἐκεῖνος ἠβούλετ’ ἂν μεθ’ ἡμῶν ἀδικεῖν λέγε, ἀλλ’ εἰ συναδικεῖν εἱλόμεθ’ ἂν ἡμεῖς ἐκείνῳ δείκνυε. μηδὲ κρῖνε μὲν ἐμέ, κατηγόρει δ’ ἐκείνου. νῦν γὰρ οὐκ ἐν ταῖς ἑτέρων βουλήσεσι δεῖ κριθῆναι τὴν ἐμὴν πονη- [*](1 ἂν ἤνεγκεν scripsi e Cl sed `et΄ et εν in ras m 2, BVa ἂν ἤνεγκαν MLa sed in hoc ν(3) eras ἂν ἤνεγκα Vi ἀν- ήνεγκαν L edd | λεγόντων MLaViClBVa | ἠξίωμαι Vi 2 „fort. ἀλλ’ οὐχ. verum locum hunc non intelligo. sine dubio compluscula“ Re 3 οὖν inserui e MLaViCl om LB Va edd | ἐμὲ δηλονότι in marg lineae ἔδοξε — 4 ἐκείνους Va 2 | „ὡς κἀμὲ δόξαι τοὺς πολεμίους φιλεῖν τῷ περὶ πολλοῦ τοῦτ’ ἐκεί- νους ποιεῖσθαι, κεκοινωκέναι δ’ αὖ δόξαι τῆς τυραννίδος nemo erit tam fatiius qui me continuo hostes amasse (i. e. partes hostium amplexum esse) existimet, quod illi hoc plurimi fe- cissent. tyrannidis autem me participem fuisse credat, quia tyranno maxime expedivisset me in societatem consiliorum su- orum accepisse“ lacobs Lect | τὸ La sed post o ras, Vi 4 περιπολλοῦ Va | τοῦ, τ·ἂν Cl | ἂν inserui e MLaViClBVa om L edd Ι „fort. εἶτα κεκοινωνηκέναι ἂν δόξω“ Re κεκοινωνη- κέναι La sed ε(1) in ras 2 litt f | ἂν post κεκοινωνηκέναι L edd delevi 5 δόξει scripsi e MLa sed in hoc ει ex η corr s δόξη LClBVa edd δόξης Vi Ι τῆς om Vi | ἐπειδὴ La sed ει ex ι corr s | μέγα τοῦτ’ ἂν ὑπῆρξε scripsi e MLaViBVa μέγ’ ἂν ὑπῆρξε τοῦτο LCl edd 7 τινος Gasda at cf p. 426, 15 8 οὐδὲ LaViClBVa Ι τὸν om BVa 9 ἐβούλετ’ LCIB edd 1 ὑμῶν L 10 εἱλόμεθα ἡμεῖς coni Gasda | ἐκεῖνο MLaViCl | μὴ δὲ libri 11 κρῖνε libri edd cf. t. III 186, 16; IV 143, 3; V 400, 13; 404, 2 | δὲ BVa | ἐκεῖνο Vi)