Declamatio 44

Libanius

Libanius, Declamatio 44, Libanii Opera, Vol 7, Declamationes XXXI-LI, Foerster, Teubner, 1913

30. Ἤδη τοίνυν τις ἀπορῶν μαρτύρων ἐπὶ τὴν γνώμην τοῦ. κρινομένου τραπόμενος καὶ δείξας δεχο- μένην τὰς μέμψεις ἔδοξέ τι λέγειν. αὕτη δὲ νῦν λύει μᾶλλον ἢ βεβαιοῖ τὴν γραφὴν καὶ διχόθεν ἀφεῖμαι τῆς αἰτίας τῷ τε τοῦτον ἀπορεῖν μαρτύρων καὶ τῷ [*](10 ἡ βούλησις L rubr) [*](1 ἀπάντων Doxap | ῥήμασιν La 2 ἐπιστεύσατε ClBVa πιστεύετε Doxap | πολλοῖς Doxap 3 οἷον Doxap Ι τῷ scripsi e MLa sed in hoc ῶ ex ὁ corr p, ViCl sed in hoc w ex ὸ corr, Doxap, ut coni Mor τὸ LBVa edd sed „probo Morelli coniec- turam τῷ aut alias leg. διὰ τὸ δεῖω“ Re | δεῖν] νῦν Doxap 4 προσιέναι Doxap | ὅτι καὶ ἀποθνήσκουσιν Cl 6 δὲ BVa Doxap I προκείσεται Doxap 7 ἀπάντων scripsi e MLaViVa πάντων LClB Doxap edd 8 δ’ οὖν L 9 τὸν La sed ὸν in ῶν corr p 10 Ἤδη — 498, 5 βελτίους; praemissis verbis τὸ δ’ αὐτὸ τοῦτο καὶ ἐπὶ τῆς βουλήσεως πεποίηκεν· ἐπειδὴ γὰρ καὶ αὐτὴν αὐτοῦ οὐχ ὁ ἀντίδικος εἰσαγαγεῖν ἔμελλεν, αὐτὸς γάρ, οὐχ ὁ ἀντίδικος ὑπὸ ταύτης ἐβοηθεῖτο, ἀπλῶς εἰσήγαγεν εἰπών citat lo. Doxap. 1. 1. cod. Vat. fol. 256 v Bar. fol. 114 et — p. 499, 15 πολιτικοῦ; praemissis verbis ὧς ἔστιν ἰδεῖν καὶ παρὰ τῷ λιβα- νίῳ ἐν τῷ τοῦ στρατηγοῦ ζητήματι idem cod. Vat. fol. 263 v. Bar. fol. 127 v ad p. 113, 20 καὶ ἐπὶ τῆς — 114, 5 ἔχων ed. Walz. = p. 214, 8 — 13 ed. Speng. | ἤιδη La sed ι inser f | ἀπορῶν τις Μ 11 κρινομένου in ras Va 2 12 αὐτὴ ClBVa 13 ἀφί- εμαι LaVi 14 τε om Doxap)

498
προσήκειν ἐκ τῶν εἰκότων εὔνουν εἶναί με τῇ πόλει. τίς γὰρ οὐκ οἶδεν ὧς οὗτοι κινοῦσι τὴν οὖσαν πολι- τείαν καὶ τῆς ἀπούσης ἐπιθυμοῦσιν, οἵτινες ἐν μὲν τῇ καθεστώσῃ φέρονται χεῖρον, ἐλπίδας δὲ ἔχουσιν ἐν τῇ μεταβολῇ βελτίους;

οἷον ὁ τυραννουμένης πό- λεως ἀπερριμμένος ποθεῖ τοὺς νόμους καὶ τὴν ἰσηγο- ρίαν καὶ ταῦτα ἐπανάγειν πειρᾶται. πάλιν ὅτῳ τοὺς νόμους ἰσχύειν οὐ συμφέρει, λύειν ἐπιχειρεῖ τοὺς νό- μους. τίνες οὖν οἱ πολεμοῦντες τοῖς νόμοις; ὧν οἱ πατέρες κατ’ ἐκείνους ἐκολάσθησαν, οἶς ὀφλήματα πρὸς τὸ δημόσιόν ἐστιν, ὧν ἀτιμία κατέγνωσται, οὓς ἐξείργει [*](RIV 488) τὰ βεβιωμένα τοῦ βήματος, | ὅσοι πολλὰ κεκα- κουργηκότες ἴσασιν ὧς μενόντων τῶν νόμων οὐκ ἔστι μὴ δίκην ὑποσχεῖν.