Declamatio 42

ἀλλὰ τούτοις μὲν ἴσως ἀνάγκη πάντα ὑπηρετεῖν ἐκείνῳ, ὑμᾶς δὲ δεῖ τοὺς οὐδεμίαν αὐτῷ χάριν ὀφείλοντας καὶ ἅμα ὀμωμοκότας μὴ δι’ ὧν ἂν ἡσθείη ὁ θεοῖς ἐχθρὸς ἐκεῖνος ποιεῖν, ἀλλὰ μᾶλλον ἐξ ὧν ἀνιάσεται. τοῦτο [*](2 Chor. inf. p. 208, 3 sq. 15 cf. p. 286,6; t. IV 483, 24 et 498, 10 R. Dem. cor. p. 227,17) [*](1 περὶ VaB | δεῖ — 5 ἐρυθριᾶν citant auctor Neapolitani fol 285 r et Macarius fol 80 v | γάρ, οἶμαι om Macar) [*](2 πρὸς Μ sed ς eras | αὐτοῦ HVLaViClVaB 3 ὠφληκόταV sed ε post φ inser m 2, C | τοι Va 6 ἥκιστα Β ἤκιστα La 8 ἡγεῖσθαι HVLaViCl 10 ἀλλὰ Μ | omM | τῷ — 11 ἀφαιροῦσι citat Planudes fol. 38 11 ἀνθρώ- πῳ παρέχοντες LaViClMVaB 12 αὐτῷ HVLaClB edd αὐτῶν Vi 13 πᾶσα HCClB Ferr 14 ,,post δεῖ deest ἐναν- τιοῦσθαι vel simih quid“ Re cui oblocutus est lacobsius 122 | οὐδὲ μίαν La ViCl οὐ δὲ μίαν Η | καὶ ἄμα ,,(qui contra illum coniurastis) mdllem prorsus abesse“ Lect at cf. ll. ll. 15 ὀμωμοκότας ViMVa sed in hoc in corr m 2, Β Ferr Mor | ἂν — 16 ἐκεῖνος] ἡσθήσεται ὁ ἐχθρὸς ἐκεῖνος Μ ἐχθρὸς ὁ θεοῖς ἐκεῖνος ἡσθήσεται ClVa sed in hoc β et α suprascr m 2 ὁ θεοῖς ἐχθρὸς ἐκεῖνος ἡσθήσεται ἡσθήσεται LaVi) LaViB et γρ in marg Mor 16 ἀνιάσεται reposui ex HVLaViClMVaB et γρ in marg Mor ἀνιάσαιτο C edd ἀνιάσαιτο ἂν Gasda)

δ’ ἂν γένοιτο, εἰ καὶ πρὸ τῆς ἀπολογίας ὑμεῖς ἅπερ εἰκὸς ἦν παρ’ ἐμοῦ 〈λέγεσθαι〉, ταῦτα πρὸς ὑμᾶς αὐ- τοὺς λέγοιτε.

6. Ἠγαγόμην, ὦ ἄνδρες, γυναῖκα κατὰ τοὺς τῆς R IV 462 πόλεως | νόμους καὶ παῖδας ηὐξάμην ὁ δυστυχὴς ἐκ τούτων μοι γενέσθαι τῶν γάμων ἐμοί τε καὶ τῇ πόλει βοηθοὺς λέγοντας, γράφοντας, στρατευομένους, τὸν ὑπὲρ τῆς ἐνεγκούσης ἡδέως δεχομένους θάνατον. ᾔτουν δὲ καὶ ἀγαθοὺς καὶ μάλιστα δὴ σώφρονας.