Declamatio 42

Libanius

Libanius, Declamatio 42, Libanii Opera, Vol 7, Declamationes XXXI-LI, Foerster, Teubner, 1913

ὑμεῖς μὲν οὖν ἀπηλαύνετε τοὺς πρέσβεις, ὁ δ’ ὧν ἐπήγγειλεν ἀτυχήσας εὐθὺς ἐπῄει τὰ ὅπλα, ἡνίκα τοὺς πρέσβεις ἀπέστειλεν, ἐν ταῖς χερσίν, ὡς εἰκός, ἔχων, ὅπως ὑμῖν ἀπαρασκεύοις ἐπί- θοιτο. καὶ αὐτίκα μεστὴ μὲν ἦν ἡ χώρα τῶν πολεμίων, οἶ γεωργοὶ δὲ ὅ τι ἠδύναντο τῶν σκευῶν ἄγοντες εἰς [*](2 τὸ Cl 3 ἡμῖν Cl 5 μὲν om CrHVC Ferr | μὲν post ἀπηλαύνετε eras V 6 ὁ δ’ scripsi e Cr ὅδ’ HViClVa Ferr ὃ δ’ VCLaMB Mor Re | ὧν La sed in ras | ἐπήγγειλεν scripsi e CrHVLaViB ut coni Re ἐπήγγελλεν MVa ἀπήγγει- λεν CCl edd 7 ταῖς inserui e libris om edd 8 ἡμῖν Cl | ἀπαρασκευάστοις Vi | ἐπιθοῖτο LaVi ἐπιθεῖτο Μ cf. t. II 181, 1) [*](9 μὲν om Vi | ἦν om ΜΒ 10 ὅτι ViVa)

408
ἄστυ συνέρρεον καὶ ἐξιέναι μὲν καὶ μάχεσθαι προ- εμπεσόντος τοῦ πολέμου καὶ τῶν δεινῶν οὐκ ἐνῆν, κατακεκλεισμένους δὲ τῶν τῆς πολιορκίας ἀνέχεσθαι κακῶν ἔδει. ἦν δὲ βαρέα μὲν τὰ παρόντα, φοβερὰ δὲ τὰ μέλλοντα, σύμμαχος δὲ οὐδαμόθεν, ὁ τύραννος δὲ μέγας. καὶ βοὴ μὲν παρ’ ἐκείνοις ἡ τῶν πολιορκούν- των, ἀθυμία δὲ παρ’ ἡμῖν ἡ τῶν συγκεκλεισμένων.

14. ἐνταῦθα ἐγὼ τῶν μὲν ἐπιτηδείων ἢ συγγενῶν οὐ- δένα εἰς βουλὴν παρεκάλουν, κατ’ ἐμαυτὸν δὲ καθίσας ἐμαυτῷ διελεγόμην ὡς ἄν τις ἑταῖρος ἑταίρῳ. ὦ πα- τέρων, ἔφην, δυστυχέστατε σύ, ὦ κατὰ σαυτοῦ τε καὶ τῆς πατρίδος κάλλος υἱέος κτησάμενε, τὴν μὲν περιεστηκυῖαν τὸ τεῖχος στρατιὰν ὁρᾷς καὶ τὸν μανίας γέμοντα τύραννον καὶ τοὺς ἅπαντα ποιεῖν ὄντας ἑτοίμους ὑπὲρ ἐρῶντος δεσπότου καὶ ὧς οὐκ ἔστι σωθῆναι τῇ πόλει τοῦ κακοῦ προἰόντος. τούτων δ’ αἴτιος παῖς ὁ [*](16 Chor. inf. p. 234, 23 17 sq. Chor. inf. p. 213, 21 sq.) [*](1 ξυνέρρεον VaB sed in hoc ε pro υ | μὲν om Vi 3 κατακεκλεισμένους — πολιορκίας in marg Va 2 | τῶν om HVC Ferr scriptura in Cr parum ἀνέχεσθαι | ἀνέχεσθαι Va sed θαι in ras 3 litt m 2 4 κακῶν ἀνέχεσθαι Cl | τῶν ante κακῶν Η C edd delevi cum Gasda scriptura in Cr parum perspicua) [*](6 μέγας in ras Va 2 μέγα Vi 7 ἡμῖν scripsi ex HLaVi MVa ὑμῖν VCCIB edd scriptura in Cr parum perspicua 8 ante μὲν ras 2 litt Va 9 καὶ ante κατ’ Vi | κατ’ ἐμαυτὸν δὲ καθίσας respicere videtur Andr. Lopad. lex. Vind. s. v. πρὸς ἐμαυτὸν ἀντὶ τοῦ ἰδικῶς. Λιβάνιος καθίσας πρὸς ἐμαυτόν p. 139, 16 ed. Nauck 10 ὡσάν Va | ἕτερος ἑτέρῳ ViCl ἕτερος ἑτέρῳ La 11 ἑαυτοῦ Va σοῦ Cl 12 καλὸν υἱέα Ferr Mor sed in hoc γρ κάλλος υἱοῦ in marg | υἱοῦ VaB υἱέως Cl cf. t. 11 314, 6; IV 84, 7; 320, 11 15 ἅπαντα Va sed α(3) ex ας corr m 2 | ὄντας om HVC Ferr | ἑτοίμως Ferr coni Gasda | ἔστιν HVCLa edd | ἰσωθῆναι HV sed in hoc ἰ del m 2, C Ferr 11 δὲ Vi)

409
σὸς καὶ τὸ τοῦ παιδὸς κάλλος. κἂν μὴ τοῦτο ἤ ἀπόληται ἢ τοῦ τυράννου γένηται, λύσις οὐκ ἔστι τοῖς παροῦσιν. ἐπεὶ οὖν ἡ μὲν ὕβρις ἀφόρητον, ἡ τελευτὴ δὲ οὐ τοσοῦτον, σωσάτω τὴν πόλιν μετὰ τῆς αὑτοῦ σωφροσύνης.