Declamatio 37
Libanius
Libanius, Declamatio 37, Libanii Opera, Vol 7, Declamationes XXXI-LI, Foerster, Teubner, 1913
ἐμοὶ μὲν οὖν πλείους τῶν παρὰ τῆς ἐκκλησίας ἐγκωμίων οἶ παρὰ τῶν οἰκείων ἐτύγχανον ἔπαινοι καὶ φθόνος οὐκ ἐνίκα τὴν εὔνοιαν, ἐξετάσωμεν δ’, εἰ δοκεῖ, καὶ τὰς τῶν δι’ ἐμοῦ τετιμη- μένων βουλάς, πότερον ἀεὶ τοῖς ἐμοῖς ἀκολουθεῖν ἤθε- λον λογισμοῖς ἢ στρατηγοῦντι μὲν ἠκολούθουν, τυραν- νεῖν δ’ οὐκ ἐπέτρεπον. εἰ μὲν γὰρ τὴν ἀσπίδα ῥίψας ἢ δίκην ἀσεβείας ἁλοὺς σωθῆναι ταῖς τούτων ἐδεόμην φωναῖς καὶ ἴσην ἀπῄτουν τὴν χάριν, πάντα | αὐ- [*](RIV 548) τοὺς ᾤμην προθύμως ποιεῖν τὴν ἐκ τῆς ἀχαριστίας φεύγοντας μέμψιν· εἰ δὲ δικαίας εὐεργεσίας αἰσχρὰν ἀπῄτουν τὴν ἀμοιβὴν καὶ δημοτικῆς αὐτοὺς ὕβρεως [*](3 cf. t. VI 620, 12; t. IV 918, 18 sq. R) [*](5 πλοῦτον ἀποστρέφεσθαι Η | δ’ BVaM edd | ἐπιζητεῖν Doxap | διαταῦτα ViB 6 διὰ — ὑπολαμβάνεις om Cl | διατί ViB 7 μὲν Doxap | ἠβουλόμην Cl 8 ἀρίστου Α | πλὴν om Re | σῆς om Doxap | ἀνδρίας BVa 9 τῶν HViA 10 οὐ ante πλείους BVa 11 περὶ ACl | τὰς ViACl Doxap | περὶ Cl Doxap „malim κατὰ“ Re | τῶν οἰκείων scripsi τοὺς οἴκους οἶκε οἰκεί- ους Va) libri Doxap edd 12 καὶ om Doxap | οὐ νενίκηκε BVa) [*](13 ἐξετάσομεν ViCl | τιμηθέντων BVa 15 ἠκολούθει Η) [*](16 δὲ AVaM edd 17 ἀλόγου H | post ταῖς ras 4 litt Va) [*](18 τὴν inserui ex HVi om AClBVaM edd j πάντας ABVa sed in hoc ας in ras m 2 | αὐτοὺς in ras Va 2 19 προθύμους Μ et γρ in marg Mor | ἐκ inserui exHViClBVa om ΑΜ edd) [*](20 φεύγοντα ViA | αἰσχροῦ Α 21 ἀμοιβὴν in ras Va2)
26. Ὅτι μὲν οὖν τυραννίδος ἔχειν ἀρχὴν οὔτε ἤθε- λον οὔτε βουλομένῳ παρῆν, ἑτέρας ὁ λόγος οὐ δεῖται προσθήκης· εἰ δὲ δὴ καὶ τὰ μάλιστα ταύτην εἶχέ μου τὴν νόσον ἡ γνώμη καὶ τὴν ἀκούσιον ἀρχὴν τῆς ἐκου- σίου προετίμων εὐνοίας, πολλῶν ὅπλων πρὸς ταῦτα καὶ μεγάλης ἐδεόμην παρασκευῆς. ποίας οὖν ἐμὰς κατὰ τὴν πόλιν κεκρυμμένας εὗρες ἀσπίδας; ποῦ μοι τῶν τόξων αἱ ἀποθῆκαι; ποῦ δὲ τὰ πολλὰ συνέκλεισα βέλη; ὅλον εἰσελθών, ἄνθρωπέ, μου περισκόπει τὸν οἶκον κἂν τοῦδε πλέον τοῦ θώρακος εὕρῃς, ἔδειξας τὴν τυ- ραννίδα, φεῦ, ὢ τῆς πόλεως, οὐ μάτην ἐφάνης σοφὸς ἀναμφίλεκτον εὑρὼν τῶν ἐμῶν ἀπορρήτων τὸν ἔλεγχον. ταῦτα μὲν γὰρ σαφῆ τυραννίδος τεκμήρια, ταῦτα τῶν κεκτημένων ἐλέγχει τοὺς τρόπους· εἰ δὲ τούτων εἰπεῖν [*](10 Xen. comm. Socr. I 2, 11 16 Xen. Ages. 7,5) [*](1 καὶ ante τυραννικῆς Α | ἀνέχεσθαι scripsi ex Η ut coni Re ἀνέξεσθαι reliqui libri edd 2 πόση Α 3 κατὰ om Α Cl 4 δευτέροις Va sed ὄις in ras m 2 5 μόλις ἀπαλλαγέν- τες Cr fol. 68 r l. 5 cuius neque prima verba neque reliqua ex- ceptis l. 6 ὅτι μὲν οὑν τυραννίδος ἔχειν dispici possunt 6 „fort. τυραννίδα nam ἀρχὴν accipio adverbiuUter pro prorsus, plane, “ Re | μετέχειν lacobs Add 28 Lect 7 οὐ om Α) [*](8 ταμάλιστα ViB 11 τῆς παρασκευῆς Η 12 οἰ- κονομίας Vi | μοι reposui e libris μου edd 14 μου om Cl | περισκόπει μου ΒΜ 16 φεῦ, ὢ scripsi coll Xen. l. l. ἐφείσω libri edd sed „bene si hdbet, aliquid aliud significare nequit quam ἔσωσας τὴν πόλιν“ Re „consuluisti “ lacobs Anth Pal III 116 | οὐ om A 18 μὲν inserui ex HViACl om BVaM edd | γὰρ om Α)
27. Ἀλλ’ ἑτέραν, φησίν, αἰτεῖν ἔδει σε δω- ρεάν. καὶ πόθεν ἦν μοι τοσαῦτα τῷ δήμῳ λυσιτελεῖν; ποία δέ μου τοὺς πολεμίους οὕτω κατέπληττεν αἴτησις; πολλὴν ὁ δῆμος προσθήκην ἐκ τῶν ἐμῶν ἔσχεν αἰτή- σεων καὶ ἔγωγε ἡδέως ἂν τοῦ σοφοῦ κατηγόρου πυθοί- μην· ὅτε μεθ’ ἡμῶν οἱ πολλοὶ παρετάττοντο φυγάδες καὶ συναίτιοι τῆς δευτέρας ἡμῖν ἐγίνοντο νίκης, πό- τερα καλὴν εἶναι τὴν ἐμὴν ὑπελάμβανεν | αἴτη- [*](RIV 549) σιν καὶ δημοτικοὺς ἡμᾶς μετὰ τῶν ἄλλων ἐκάλει ἢ μόνος τὸν τῆς τυραννίδος ἐμαντεύετο πόθον;
εἰ μὲν γὰρ τὴν τῶν ἀνδρῶν προθυμίαν ὁρῶν τὴν τοῦ λαβόντος ἐπῄνει προαίρεσιν καὶ τὸν ψηφιζόμενον ἀπε- δέχετο δῆμον, πῶς οὐ δεινὰ ποιεῖ τούτοις νῦν ἐγκα- λῶν ὧν τότε τὰς πράξεις ἐθαύμαζεν; εἰ δὲ τὴν νίκην ὁρῶν τοὺς συνδράσαντας ἐμίσει πολίτας καὶ τὸ μόνος ἡττᾶσθαι τοῦ μετὰ τούτων νικᾶν αἱρετώτερον ἔκρινε, πῶς οὐκ ἔλεγχον αὐτὸς ταῦτα τῆς περὶ τὸν δῆμον ἔχει κακίας καὶ τυραννίδος ἀπίστου κατηγορῶν φανερᾶς προδοσίας φέρεται μέμψιν;
29. Ὅτι μὲν οὖν τοῦ κοινῇ συμφέροντος χάριν ἡ αἴτησις γέγονεν, αἶ πολλαὶ δι’ ἐμοῦ δεδηλώκασι νῖκαι, [*](22 ἀντίληψις M rubr) [*](2 βουλῆ HVi 3 ἑτέροις Va | φησίν om ACl | ἔδεισε Ferr Mor 4 τῷ δήμῳ τοσαῦτα ClM | τῷ δήμῳ inser Va 2 5 οὕ- τω om Vi 8 οἱ πολλοὶ μεθ’ ἡμῶν Vi 9 ἐγένοντο Vi ἐγίγνοντο BVaM edd 10 εἷναι om Cl 12 τὸν Va sed τ in ras m 2 τῶν Α 16 ἐθαύμαζον Vi 17 μόνους Cl 18 τὸ Cl | νικῶν Α | ἔκρινεν BVaM edd 19 αὐτὰ B Va | παρὰ Α | ἔχειν A 20 καὶ — 21 μέμψιν om Cl 22 κοινοῦ HBVa) [*](23 δι’ ἐμοῦ] τῆ οὐδαμοῦ H)
Νόμος
Τοὺς δὲ ἀριστέας λαμβάνειν ὅ τι ἂν ἐθέ- λωσι γέρας.
Ἔφθασέ σου τὴν συκοφαντίαν ἡ πόλις νόμῳ τὴν ἐξουσίαν ὁρίσασα καὶ πολλὰ μὲν προτείνασα πράγματα, τὸ δὲ καθ’ ἡδονὴν αἱρεῖσθαι ποιοῦσα.
σὺ δὲ τὴν ἐξουσίαν εἰδὼς μέμφῃ τὴν κρίσιν ὥσπερ ἢ νομοθέτης σοφώτερος ὢν ἢ μεγάλα βλέπων τὴν πόλιν ἐκ τῆς ἐμῆς ἠδικημένην αἰτήσεως καὶ οὐδὲ ἐκεῖνο λογίζῃ ὅτι τὴν ἐμὴν μεμφόμενος αἴτησιν τὴν τῆς πόλεως φιλοτι- [*](RIV 550) μίαν | ὑβρίζεις καὶ μνησικακεῖν ἀναγκάζεις τοὺς ἑκουσίως ἐπιλελησμένους. τί δ’ ἂν οἱ πολέμιοι βλέπειν εὔξαιντο μεῖζον ἢ παλαιῶν ἡμᾶς μεμνημένους ἀδικη- μάτων τῆς νεωτέρας ἐπιλανθάνεσθαι χάριτος καὶ τὸν κατ’ ἐκείνων θυμὸν εἰς τοὺς οἰκείους ἐκδαπανῶντας πολίτας;
31. Τῆς μὲν οὖν ἐμῆς πολιτείας μάρτυρες πολλοὶ γεγόνασι χρόνοι, ὁ δὲ οὐδὲν ἕτερον ἔχων ἢ ὅσα δι- [*](1 καὶ ante ἐμοὶ H | δὲ Vi om Η 2 ἀριστεύσασι HVi) [*](4 Νόμος rubr ΒΜ om HViCl 5 νόμος post ἀριστέας edd sed ,,abesse malim“ Re delevi | ὅτι ViCl 7 σου Va σ in ras et ου suprascr m 2 8 καὶ πολλὰ μὲν] οὐ Vi | προ- τείνασα scripsi ex HViA Par 3017 (Bast append. ep. crit. 50) προτείνουσα ClBVaM edd | „malim προστάγματα postulata, flagitata“ Re 10 ὧσπερ ἢ] ὧς ὁ Vi 11 σοφώτατος 13 μεμφόμενον Α μεμνημένος Vi 19 „post πολίτας videtur tale quid deesse ἐμφυλίῳ στάσει ἐπιτρίβεσθαι ὁδ’ praecedentem in- finitivum ἐπιλανθάνεσθαι, ut orationis membra inter se similia fiant“ Re 20 μὲν] ἐμῆς Α | μάρτυρες om Β | πολλοὶ e ViACl om HBVaM edd 21 οὐδέτερον Α)