Declamatio 37

[*](RIV 540)

ὁ μὲν εὐσεβής, ὦ δικασταί, καὶ φιλάνθρω- πος δῆμος ἀμφότερά μου θαυμάζει καὶ δικαίως τήν τε [*](Cr = Codex palimpsestus Hierosolymitanus S. Crucis 57) [*](Η = Hierosolymitanus S. Sepulcri 107) [*](Vi = Vindobonensis philos. et philol. 17 82) [*](Α = Ambrosianus B 101) [*](Cl = Berolinensis gr. 195, olim Claromontanus) [*](Β = Barberinus H 41 (Vatic. Barb. 220)) [*](Va = Vaticanus gr. 82) [*](Μ = Marcianus gr, 439) [*](6 στοχασμός Μ et γρ in marg Mor) [*](1 Προθεωρία. ante Πλούσιος edd delevi 2 τούς] αὐτοῦ A) [*](6 Μελετῶμεν τὸν φεύγοντα om ViB Va Ferr Λόγος πλουσίου φεύγοντος post φεύγοντα. Mor Re delevi 7 voce Ὁ inc Cr fol. 77 v Ὁ — 241, 15 δυσμενεῖς ἀριστεύσας verbis ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τοῦδε τοῦ ζητήματος· πλούσιος ἀριστεύσας ᾔτησε τοὺς ἀτίμους ἐντίμους γενέσθαι, τρίτον ἀριστεύσας καὶ δεσμωτῶν αἰτησάμενος λύσιν τυραννίδος ἐπιθέσεως ὑπὸ ῥήτορος κρίνεται καὶ ἐπὶ τού- του γοῦν τοῦ ζητήματος τὸν φεύγοντα μελετῶν προοιμιάζεται οὕ- τως citat loannes Doxapatri in commentario ad Hermogenis περὶ εὑρέσεων librum cod. Vat. gr. 2228 fol 204 v; Barocc. gr. 175 fol. 20 v | ὦ δικασταί] ὅδε CrH 8 καὶ om CrHVi)

κατὰ τῶν πολεμίων ἀνδρίαν καὶ τὴν ὑπὲρ τῶν ἀτυ- χούντων ἐπαγγελίαν. οὐ γὰρ κακίας τὴν αἴτησιν ἐ̓λεγ- χον, ἀλλ’ ἀρετῆς ἐπίδειξιν ἔκρινεν. ὅθεν αἰτοῦντος ἤκουε μὲν εὐμενῶς, ἐδίδου δὲ ἀνυπόπτως τὴν χάριν καὶ προθυμότερος τοῦ λαμβάνοντος ἦν τὴν ἐκ τοῦ πράγματος ὠφέλειαν κρίνων.

ἐπειδὴ δ’ ὁ σοφὸς οὗτος καὶ τῷ λόγῳ δημοτικὸς κατηγορεῖ μὲν ἐμοῦ, φθονεῖ δὲ τοῖς εὐτυχοῦσι, μισεῖ δὲ τὴν ὁμόνοιαν καὶ τυραν- νίδος ὑποψίαν ἐμβάλλει κατὰ τοῦ τοσαύτην τῆς ψυχῆς δεδωκότος τὴν πεῖραν, ἓν ἔτι μοι λείπεται πρὸς τὴν τῆς ἀριστείας ἀμοιβήν, ψῆφος δικαστῶν ἀκριβὴς οἷος ἔσομαι πολίτης ἐξ ὧν περὶ τοὺς κινδύνους ἐγενόμην ἀναζητοῦσα καὶ τοσοῦτον | τοὺς συκοφάντας μι- [*](RIV 541) σοῦσα ῥήτορας ὅσον ἐγὼ τοὺς ἀλιτηρίους ἀποστρέφο- μαι δυσμενεῖς.

3. Ὁ μὲν οὖν κατήγορος μόνοις ἀεί με σχολάζοντα τοῖς ὅπλοις εἰδὼς καὶ γραφὰς οὔτε γραψάμενον οὔτε [*](4 cf. t. V 16, 8 | Thuc. I 146) [*](16 βον προοίμιον Α) [*](1 τῶν om He | ἀνδρίαν scripsi e CrBVaM Doxap ἀνδρείαν HViA edd | ὑπὲρ om Η 2 ἐπαγγελίαν Va sed γρ ἐλευθερίαν in marg m 2 | αἰτίαν ACl Doxap 3 ἐπίδειξιν scripsi auctore Cobeto Coll 296 coll t. III 113, 5 ἐπίδοσιν libri Doxap edd ὑπετάττετο 4 ἤκουε μὲν] εἶκε μὲν Doxap (Barocc) | ἀνυπόπτωτος Α | τὴν om Mor 5 λαβόντος CrHVi 6 κρίνων Va sed προορῶν in marg m 4 | ἐπεὶ CrHViAM | δὲ Doxap 7 τὸν λόγον Va sed in tm λόγω corr ’ 8 ὁμόνοιαν scripsi e CrHViACl et γρ in marg κατ’ Va et Doxap εὐνομίαν BVa edd εὐκοσμίαν Μ 9 κατὰ ἐμοῦ τοῦ Doxap (Barocc) 12 ἐγινόμην Doxap 16 ὁ μὲν — 242, 14 λογισμούς praemissis verbis τούτοις ὅμοιον καὶ παρὰ τῷ Λι- βανίῳ ἐν τῷ τοῦ ἀριστεύσαντος πλουσίου ζητήματι καὶ αἰτήσαντος κτλ. citat Doxap l. l. (Vat. 2228 fol. 218 r; Barocc. 175 fol. 44; Vindob. 73 fol. 62 v) | οὖν om Doxap | ἀεὶ σχολάζοντά με Η)

φυγόντα πώποτε μεγάλαις ἥκει τὸν νοῦν ἀναρτήσας ἐλπίσι καὶ νικᾶν σοφιζόμενος οἴεται πάντως ὃν οὐδὲ μιμεῖσθαι μαχόμενος ἤθελεν. ἐγὼ δὲ βῆμα καὶ δικαστὰς ἄρτι πρῶτον ἰδὼν μᾶλλον ἢ οὗτος τεθάρρηκα.