Declamatio 32

Libanius

Libanius, Declamatio 32, Libanii Opera, Vol 7, Declamationes XXXI-LI, Foerster, Teubner, 1913

καὶ ἅμα ἀφεῖσα ἐμὲ ἐπυνθάνετο μεγάλῃ τῇ φωνῇ εἰ τὸν εὐνοῦχον ἔπεμψεν ὁ ξεναγὸς Θρασυλέων ὅν μοι σὺν τῷδε τῷ ὅρμῳ δεδώρηται, δείξασα κόσμον κομψοῦ πάνυ χρυσίου, εἰ τὴν αὐλητρίδα Πολέμων ὁ τοῦδε ἀντεραστής, τὸ μὲν γὰρ ζώνιον τόδε ταῖς ἑαυ- τοῦ χερσὶ φιλήσας ἅμα ἐπέζωσεν, εἰ τὸ μειρά- κιον ὁ Μοσχίων < καὶ> τὰς εἴκοσι μνᾶς ἃς [*](8 lul. Mis. p. 349 C. Men. Θρᾶς fr. IV 13, 9 sq. M (III 69, 240 sq. K). Turpil. Thras. fr. com. Rom. ed. Ribbeck 2 p. 109 10 Men. Περικειρ 52 sq. 13 Men. Σᾶμ’. 21 sq. 102 sq. 254 sq. 271 sq.; Περικειρ. 276 sq.; ῾Υποβ. com. IV 211,1 M (III 142,494K). Choric. apol. mim. ed. Graux Rev. de phil. 1877 p. 228, 10 sq.) [*](1 Χρυσίου scripsi cum lacobsio Schul coll Caecil. fr. 1. 1. χρυσίου libri sed in χρυσὲἴου corr Β, Re 2 χρυσῆς Β sed γρ ἐμῆς suprascr ἐμῆς Va 4 ἀλλὰ ante καλὴ VaB 2 Ι Χρυσίον scripsi χρυσίον BVa Re χρύσιον HVMaCl scriptura in Cr incerta) [*](5 δὲ οὐ Cl sed e δε τοῦ corr m 4 Ι οὐ] οὐ τοῦ Β Ι τοῦ om V I σοῦ inserui e libris om Re 6 εἷ V {Mon) MaCl sed in hoc πεν add m 4 scriptura in Cr parum certa | τᾶν Β 7 τῇ inserui e VaB sed in hoc inser m 2 om HVMaCl Re scriptura in Cr incerta 8 Θρασυλέων scripsi θρασυλέων libri Re Ι ὅν scripsi ex HVa ὅς VMaClB Re lacobs Schul scriptura in Cr parum certa | μοι scripsi e libris sed scriptura in Cr parum certa με Re lacobs 9 τῷ om Va τὸν MaB | ὅρμον MaB | δεδώρηται scripsi ex HMaClVaB cum lacobsio δεδέρηται V acriptura in ι incerta τεθήραται Re 10 Πολέμων scripsi πολέμων libri Re | τούτου VaB 11 voce ζώνιον des Cr fol 53 r quae sequuntur usque ad p. 72, 5 ὧς ἀληθῶς perierunt ζωσεν) [*](12 ἐπέθηκεν Va 13 μοσχίων Cl sed ω ex ο corr m 4 Ι καὶ inserui om libri Re Ι τἀς om Va Ι μνᾶς in las Β)

64
Δάον ἥξειν ἔφη κομίζοντα. αὔριον δέ, εἶπεν, 03 φίλτατε, καὶ περὶ σοῦ πευσόμεθα εἰ ὁ νέος ἐραστὴς ὁ καλὸς ἃ χθὲς ὑπέσχετο πέπομφεν. ὑποσχήσῃ γὰρ δηλονότι καὶ ὑπερβαλῇ μάλιστα μὲν καὶ τοὺς ἄλλους ἐραστάς, εἰ δὲ μή, τὸν Μοσχίωνα.

39. Τί με οἴεσθε, ὦ βουλευταί, πάσχειν ταῦτα ἀκούοντα; λίθοις βάλλεσθαι κατὰ τῆς κεφαλῆς ἐδόκουν, ξίφει κατὰ τῆς καρδίας. μόλις ἐπέσχον ἐμαυτὸν μὴ πεσεῖν. ἡ δὲ πρὶν ἐκ τούτων ἀνενεγκεῖν τῶν πληγῶν ἑτέρας ἐπῆγε χαλεπωτέρας. τέως γάρ, ἔφη, δείπνου δεῖ τήμερον καὶ τοῦτο σὺ παρασκεύασον, ἵν ἄμα μοι καὶ συνδειπνῇς ἐγγὺς κατακείμενος, τὸ δὲ δεῖπνον ἔστω μὴ πάνυ πολυτελές.