Declamatio 32

Libanius

Libanius, Declamatio 32, Libanii Opera, Vol 7, Declamationes XXXI-LI, Foerster, Teubner, 1913

καὶ ἡ μὲν θοἰμάτιον ἔσκωπτε καὶ τὸ χιτώνιον ὅτι τοῦ Κρόνου πρεσβύτερα, ὅτι πλείους ἔχοι τὰς ὀπὰς τῶν στημόνων, αἰ δὲ ἠρίθμουν τὰ προσερ- ραμμένα τοῖς ὑποδήμασί μου καττύματα καὶ πόσας [*](8 sq. cf. Lys. or. 1 § 22 p. 93,45 11 cf. t. III 439, 3. Arist. nub. 929; 398 cum nota Kockii; av. 469. Plat. conv. p. 195 B. Poll. ΙΙ 16. Fr. com. IV 680,311 b M (III 563, 895 K)) [*](1 θύραις Va Ι καὶ ante κεναῖς HVMaClB scriptura in Cr parum certa 3 διαταῦτα Η | τὰ τοιαῦτα MaB τοῦ τοιαῦτα Cl I μοι καλὸν τεθνάναι Va 4 μοι V | καὶ ante ζῆν Va | βουλὴ Va 6 με Β 7 δὴ inserui e VaB om HVMaCl scriptura in Cr parum certa | comma post διαλεχθῆναι Re delevi cum lacobsio Schul 8 ἐπῆλθον scripsi ἀπῆλθον libri Re παρῆλθον lacobs Lect Schul 9 verba κιχλισμὸς — 62, 4 ἐγένου ad versus comoediae Atticae πρῶτον κιχλισμὸς τῶν θερα- παινίδων πολύς Ι . . . εἰς θοἰμάτιον ἔσκωπτε καὶ τὸ χιτώνιον Ι ὡς τοῦ Κρόνου πρεσβύτερα, I πλείους ἔχοντα τὰς ὀπὰς τῶν στη- μόνων. I αἱ δ’ ἠρίθμουν δὴ πάντα τὰ προσερραμμένα | τοῖς ὑπο- δήμασίν μου καττύματα | μία δὲ προσελθοῦσα | πόσον οὐκ ἐλούσω, χρόνον; . . ἐμοὶ μὲν γὰρ, δοκεῖς | νὴ τὴν Ἀφροδίτην, εὐθὺς, ἐξ ὅτου ’γένου Kockius Com, Att. fr. III 673 | πρῶτα VaB) [*](10 ἔσκωπτεν MaCl ἐνέσκωπτε VaB 11 ὅτι reposui e libris cum lacobsio Anth Pal III 198 Schul τι Re ὄντα Cobet Coll 303 Ι καὶ ante ὅτι Va | ἔχει MaVaB 12 τὰ scripsi δὴ libri Re δὴ τὰ lacobs Anth Schul)

62
[*](RIV 836) πενταετηρίδας ἐξήρκεσεν ἐπυνθάνοντο καὶ | πόσας ἔτ’ ἐξαρκέσει. μία δὲ προσελθοῦσα πόσον οὐκ ἐλού- σω. φησί, χρόνον, ὦ βέλτιστε; ἐμοὶ μὲν γάρ, νὴ τὴν Ἀφροδίτην, δοκεῖς ἐξ ὅτουπερ ἐγένου. καὶ πρὸς μὲν τὸ μύρον ἔοικας ὥσπερ οἶ κάνθαροι διαφθείρεσθαι. οὐ γὰρ ἂν ὧς ἡμᾶς εἰσιὼν ὼσώ- δεῖς οὕτω κακόν.

ταῦτα δὲ ἐγὼ μὲν ἐπριόμην ἀκούων, ἡ δὲ τέως μὲν ἐμειδία μάλα ἡδύ, τέλος δὲ σιωπᾶν αὐταῖς ἐπιτάξασα προσέβλεψέ τέ με θαυμάσιον οἷον καὶ τὸ χρυσοῦν διανοίξασα στόμα τί δεῦρο ἥκεις; ἐπύθετο. μή του τῶν ἐρώντων μου μειρα- κίων παιδαγωγὸς ἢ τροφεὺς ὢν ἀπαγορεύσων ἥκεις μηκέτ’ αὐτὸ δέχεσθαι τοῦ λοιποῦ;

οὐκ ἔγωγε, εἶπον, ὦ καλλίστη γυναικῶν, ἀλλ’ ἐρα- στῆς ὢν καὶ αὐτός. τίνος; εἶπεν. ἢ ταυτησὶ τῆς [*](3 sq. Men. Ἐπιτρ. 263; Περικ. 413 4 Arist. Plut. 85 7 Men. IV 303, 326 M (III 236, 902 K) 10 Soph. fr. 11 Nauck 2) [*](15 sq. Caecil. Chrys. fr. com. Rom. ed. Ribbeck 2 p. 39,22) [*](1 ἐξήρκεσαν VaB 3 μὲν om Ma 4 ἐξ ὅτουπερ ἐγένου scripsi cum lacobsio Add 188 App Pors 331 Lect Schul Sin- teni Cobeto Coll 303 ἐξότου παρεγένου libri sed scriptura in Cr parum certa, Re Ι καὶ πρὸς μὲν scripsi e VaB πρὸς μὲν γὰρ HVMaCl Re scriptura in Cr parum certa 6 εἰς Va Ι ὠδώδεις scripsi ex HVMaCl ὀδώδεις VaB Re scriptura in Cr parum certa 7 κακόν scripsi cum lacobsio App Pors 331 Anth Pal III 76 Schul Cobeto κακοῦ HVVa Re scriptura in Cr parum certa κακῶς MaClB sed in hoc οῦ supra ῶς m2 Ι ἐπριάμην Β 8 ἐγέλα Va et supra ἐμειδία B 2 | μᾶλλον Ma) [*](9 προσέβλεψέ — 10 στόμα om VaB 10 οἶον om Ma 11 μή του τῶν scripsi e CrHVMa cum lacobsio Ach Τ 775 Schul μέ του τῶν Γέ μή που τῶν VaB lacobs App Pors 331 Anth Pal III 101 μὴ τούτων Re μὴ τούτων < τῶν> 12 τροφεὺς scripsi e ClVaB coll t. III 408, 10; V 471, 14 τρο- φὸς CrHVMa Re 13 τουλοιποῦ Va sed e τοῦ λοιποῦ corr m2, B)

63
Χρυσίου; ἐπεστράφην πρὸς τοὔνομα καὶ ποίου, φημί, λέγεις χρυσίου; ταύτης, εἷπε, τῆς χρυσῆς θεραπαίνης. ἰδὼν δὲ ἐγὼ παιδισκάριον οὐκ ἀηδὲς καλὴ μέν, εἶπον, καὶ Χρυσίον καὶ μάλιστα διὰ τοὔ- νομα, ἐγὼ δὲ οὐ ταύτης, ἀλλὰ τοῦ σοῦ κάλλους ἐρῶ. εὖ γε ποιῶν, εἶπεν, ὦ τάν.