Declamatio 31

καὶ γὰρ εἰ μὲν ἐμέλλετε λύσειν τουτονὶ τὸν νόμον, οἷα πολλὰ περὶ τοὺς παλαιοὺς πεποιήκατε πολλάκις ἔργῳ πονη- ροὺς ἐλεγχθέντας, ἴσως ἄν τι λέγειν ὁ πείθων ζῆν ἐδόκει· εἰ δ’ ἔσται κύριος καὶ ταῦτα οὐχὶ δίκαια ποιῶν, ἐρῶ γὰρ οὐδὲν φοβηθείς, ποῦ γάρ ἐστι δίκαιον, ὦ [*](6 cf. p. 32, 1 8 Her. III 53,2. Thuc. V 65,2. Soph. Alead. fr. 74 N 2; Ai. 362 10 sq. cf. t. V 59, 7 sq.) [*](1 συμφορῶν ClLa Ι καὶ γὰρ εἰ μὲν ClLa 2 τ’ La | φαν- θέντος ClLaB 3 τί La | χωρίον L sed ὂν ex οὐ corr m2) [*](4 ὥσπερ VaB | δευτέρας ζημίας scripsi e ClLaVaB ζη- μίας δευτέρας LPa edd | δὲ VaB 5 ἀμείνονος La sed όνος ex ω corr y | γίγνομαι L 6 ἐπιβουλεύσῃ καὶ scripsi e Β ἐπιβουλεῦσαι ClLa sed in hoc ~ in ’ corr s ἐπιβουλεύσηται PaVa sed in hoc τ in ras, Mor Re ἐπιβουλεύσητε L Ferr) [*](7 πάλιν La sed ’ e ~ corr s | τανῦν Β Ι πῶς — 8 ἰάσασθαι ad versus comoediae Atticae πῶς οὐκ ἀνοίας ἐσχάτης τὸ κα- κὸν κακῷ I ζητεῖν ἰᾶσθαι; revocavit Kockius Com. Att. fr. III p. 485,409 8 ἰᾶσθαι ClLaVaB 12 δειχθέντας Pa et γρ in marg Mor Ι ἀντιλέγειν Cl | πείσων Pa Mor 13 δ’ ἔσται scripsi e Cl δ’ ἔστι La sed ι ex η corr f δ’ ὁδὶ Β δὲ δὴ LPaVa edd cf. ad p. 35,3 | ταῦτ’ Va | οὐ ποιῶν δίκαια Pa | εἴη post ποιῶν LPa edd delevi „fortasse legendum ποιῶν ἂν λέγων εἴη frustra garriet. deest profecto“ Re aposio- pesin potius statuendam duco 14 γάρ inserui e ClLa om VaBLPa edd | ἐστι om Va ἐστιν Cl Ι ὦ βουλὴ δίκαιον Cl | w βουλή om Va)

47. Καὶ μὴν οὐδ’ ἐκεῖνό γε ἴσον τῶν μὲν θησαυ- ρῶν αὐτῶν τοὺς μὲν εἶναι μείζους, τοὺς δὲ ἐλάττους, καὶ πολὺ διαφέρειν ἀλλήλων κατὰ τὸ μέτρον, ἐφ’ ἑκάστου δὲ γίνεσθαι τῇ πόλει τὰς χιλίας, κἂν ἑκατὸν [*](RIV 214) τάλαντα ὁ θησαυρὸς ᾖ κἂν πεντήκοντα κἂν Ι δέκα κἄν τε ἄργυρος κἄν τε χρυσὸς κἄν τε πέντε μναῖ, τοῦτο δὴ τοὐμὸν τὸ δυστυχές. καίτοι πῶς εὔλογον τὰς μὲν εἰσφορὰς κατὰ τὴν οὐσίαν ἑκάστῳ τίθεσθαι, τῶν θησαυρῶν δὲ τοῦτο ἐκβεβλῆσθαι τὸ δίκαιον;

48. Ἀλλὰ γὰρ κατηγορῆσαι μὲν τοῦ νόμου ῥᾴδιον, πεῖσαι δὲ ὑμᾶς ἀποστῆναι τοῦ κέρδους οὐκ ἔστιν. ἀλλ’ ἀποθανεῖν γε ἔστι τῷ μὴ δυναμένῳ πεῖσαι. καὶ γὰρ εἰ μέλλει μοί τις ἔσεσθαί ποθ’ ὕστερον θησαυρός, ἀλλὰ τὸν πρὸ τοῦ γε θησαυροῦ χρόνον πῶς ἂν βιῴην [*](9 ἰστέον ἀπὸ τούτου ὅτι ἡ μνᾶ ρ δραχμῶν ἦν in marg L; cf. p. 7, 2) [*](2 χαλεπώτερα Cl Ι μηδενὸς ἰέναι scripsi μηδένα ἰέναιLCl La sed in hoc in μηδέν ἀφιέναι corr f, VaB Ferr Re μη- δένα εἷναι Pa Mor 3 οὐ μικρὸν inserui e ClLaVa, ut inser Β μηδένα Pa om L edd 4 οὐδ’ Va sed γρ οὐδέν in marg m 2 οὐδὲ edd 6 ἀλλήλων κατὰ τὸ μέτρον reposui e ClLaVaB κατὰ τὸ μέτρον ἀλλήλων LPa edd | πολύ post ἀλ- λήλων L Ferr 7 γίγνεσθαι LLaVa Ι μὲν ante ἑκατὸν L Ferr) [*](8 ὁ inserui e ClLa sed in hoc inser f, Β om LPaVa edd ἢ La sed ’ in ~ corr 9 τε om Cl | τε om LClLa Ferr Re δέκα Pa et γρ in marg Mor 10 τοῦτο — δυστυχές om Pa Mor sed in hoc γρ in marg | τοὐμὸν Va sed ou in ω corr m 2 | εὕρεμα post δυστυχὲς inserendum coni Re 11 κατ’ οὐσίαν Va Ι προστίθεσθαι Pa Mor Re 13 γὰρ om VaB | μὲν om Cl 15 γ’ Va Mor sed iu hoc γρ μ’ in marg, Re Ι τὸ Cl Ι εἰ γὰρ καὶ Pa Ι καὶ om Mor sed γρ in marg κἂν Β 16 μοί τις scripsi e Va μοι τίς LClLa Ferr μοι PaB Mor Re | τις post θησαυρός Pa Mor Re)

ἂν ἐπ’ ἀγορᾶς διατρίψω, τοὺς εἰληφότας ὑμᾶς θεωρῶν ἀνιάσομαι, ἂν οἴκοι, τὸ κεκε- νωμένον κιβώτιον, ἂν ἐν ἀγρῷ, τὸν προδότην τόπον. ἂν μηδαμόθεν ἀργύριον γίγνηταί μοι, μᾶλλον ἐκεῖνο ζητήσω. ἂν φανῇ ποθεν πρόσοδος, ὅτι μὴ προστίθεται τοῦτο ταῖς χιλίαις, ἀλγήσω. τὸν οὖν ἐν μέσῳ τοσούτων βελῶν τίς ῥύσεται; θάνατος.

50. Ὦ τράπεζαι καὶ τραπεζῖται καὶ ἐμπορίαι καὶ ἔμποροι καὶ ναύκληροι καὶ ὁλκάδες, ὁ πολλὰ ἤδη πολ- πολλάκις ὑμῖν ἐγὼ χρησάμενος καὶ συμβαλὼν καὶ προέ- μενος καὶ κομισάμενος κὰν τῇ χειρὶ φέρων ἐπιεικῶς χρυσίον ἀπέρχομαι τοῖς μὲν ἀφ’ ὑμῶν καρποῖς εἰδὼς χάριν, ὑπὸ θησαυροῦ Ι δὲ πεσών.

51. Καλείτω μοί τις τοὺς παῖδας. τί κλάετε; τί [*](12 cf. t. VI 596, 7. Dem. p. 930, 21; 1285, 9 13 sq. Plat. Alc. I p. 125 C) [*](1 δὲ ζημίας Pa Mor Re 2 παύσαι Va | δύναιτ’ Va sed δύναι in ras 3 τῶν πάντων οὐχ] ταῖς οὐχ cum ras 3 litt Pa Ι ἔσται scripsi e ClLa δή LPaVaB edd 4 τραύματος ClLa) [*](7 γίνηταί LB Ferr γένηταί Pa Mor Re 8 προτίθεται Ferr προστίθεσθαι Mor 9 τοῦτο La sed supra τ(2) ras et ~ e ’ corr et ο(2) add f om BPa Mor Re σοῦτο ὢ ἴ’ ἀλγήσω reposui e ClLaVaB ἀγανακτήσω L sed ἤγουν ἀλγήσω suprascr m2 Pa edd I τῶν Cl | τοιούτων Pa Mor 10 τὶς Va sed τί suprascr m2 τί Mor sed γρ τίς in marg, Re Ι εἰ μὴ ante θάνατος Β, ἢ Pa Mor „possit quoqice legi: τί ἄλλο ῥύσεται ἢ ὁ θάνατος;“) [*](11 Ὦ — 12 ὁλκάδες om Pa Mor | τράπεζα LaB Ι ἐμπόρια La 12 καὶ δὴ ante ὁ Pa Mor Ι δὴ La 13 ἐγὼ om La | καὶ προέμενος om Pa Mor 14 κἀν scripsi e LClLaVa κἂν Pa κἂν Mor καὶ Β Ferr Re 15 ὑμῶν La sed ὐ in ras n ἡμῶν Cl 17 μοι τίς libri edd Ι κλάετε scripsi e PaLaB κλαίετε LClVa sed in hoc ι eras, edd)

τί οὖν ἐπισκήπτω; ταὐτὰ ἅπερ ἀεὶ παρῄνουν καὶ οὐδὲν καινόν. ἄρτον καὶ ὕδωρ ἱκα- νῆν ἡγεῖσθε τροφήν, λαμβάνοντες χαίρετε, διδόντες δακρύετε. μὴ διαβάλλετέ μου τὸν βίον τῷ τὸν ζῆλον φυγεῖν. βραχὺ φροντίζετε τῶν καταγελώντων ὄντων ὑμῖν χρημάτων. ὁ τάφος ἔστω μοι χῶμα μικρόν, ἐν- τάφια δὲ ταῦτα ἃ φορῶν νυνὶ λέγω. κοσμούντων δ’ ἕτεροι τοὺς νεκροὺς ὑπὲρ τοὺς νυμφίους. οὕτως οἰκεῖτε τὴν οἰκίαν ὡς ἐμοῦ ζῶντος καὶ παρόντος καὶ πάντα [*](8 cf. t. VI 288,3. Dem. Aph. ΙΙ p. 840,15; Phorm. p. 954,15) [*](1 δὲ ante ὀδύρεσθε ClLa 2 δ’ La 3 καὶ alterum ante ὑμεῖς Pa Mor Re 4 ὑμᾶς inserui e ClLaVa om LPa Β edd Ι ταὐτὰ scripsi auctore Re ταῦτα libri edd Ι παρὰ scripsi e ClLaVa ut coni Re περὶ LPaB edd Ι τούτουΡa τοῦτον Cl 5 μὴ τὸ Pa τῷ μὴ Mor sed γρ τὸ μὴ in marg | τὸ Va Ι ἐλέγχητε Cl | τἀς γονὰς om Pa τούς γονεῖς Va sed τἀς γονάς suprascr m 2 6 θεραπεύει Pa Mor | τί libri edd | ἐμὴ La sed ἑ inser Cl om Cl 7 ἂν om Pa 8 ἐπισκήπτω La sed ἡ ex ι corr f Ι ταὐτὰ scripsi ταῦτα LPaB edd ταῦθ’ ClLa om Va 9 ἀεὶ inserui e ClLaVa ut coni Re om LPaB edd Ι καὶ(1) om Cl Ι ὕδωρ Mor sed γρ οἶνον in marg οἶνον Pa 10 ἡγεῖσθε Va sed αι supra ε m 2 Ι τροφὴν λαμβάνοντες Pa Mor Re 11 διαβάλλετέ scripsi e Pa διαβάλλητέ LLaVaB edd διαβάλητέ Cl „procul duhio corrigendum διαβάλλετε aut διαβά- λητε“ lacobs Anth Pal III 735 Ι μοι Β Mor Re Ι τῶ La sed ῶ in ὸ corr p 13 ἔσται Β 14 δὲ om Va Ι φορῶ LClLaVa sed in hoc ν add m 2 Β Ι λέγων ClLa | δὲ ἑτέρων Cl 16 πάντ’ Mor Re ταῦτ’ Pa)

53. Καὶ σοὶ δέ, ὦ γύναι, παραινῶ μενούσῃ μὲν ἔνδον τηρεῖν ἃ μεμάθηκας, εἰ δ’ ἑτέρῳ δέοι συνοικεῖν, ζητεῖν ἄνδρα ἐμοὶ προσόμοιον καὶ ἴσως οὐκ ἀπορήσεις.

Ἐγὼ δὲ ἐλπίζω βελτίω τινὰ χώραν ἕξειν παρὰ τοῖς κάτωθεν ἀδικήσας μὲν οὐδένα, τἀμαυτοῦ δὲ φυ- λάξας. τῆς δὲ ἐκεῖ διαίτης καὶ τῶν πραγμάτων τὸ μὲν ἐπαινῶ, τὸ δὲ οὔ. καλὸν εἶναί μοι φαίνεται τὸ μήτε εἰσφέρειν μήτε χορηγεῖν μήτε ὠνεῖσθαι μηδέν, ἀηδὲς δὲ τὸ μὴ εἶναι παρὰ τοῖς τεθνεῶσιν ἀργύριον. ἔδει γάρ, οἶμαι, καὶ κεκτῆσθαι | καὶ μὴ δαπανᾶσθαι, [*](RIV 216) καὶ ἦν ἂν τοῦτο τῶν ἐν μακάρων νήσοις κεφάλαιον. ἀλλ’ ὅμως βέλτιον μήτ’ ἔχειν μήτε περικόπτεσθαι ἢ τὸ μὲν ἔχειν, τὸ δὲ ὁρᾶν ἑτέρους ἀφαιρουμένους.