Declamatio 31
Libanius
Libanius, Declamatio 31, Libanii Opera, Vol 7, Declamationes XXXI-LI, Foerster, Teubner, 1913
ἔχετε, ὦ βουλή, τὰς πεντακοσίας δραχμάς, [*](RIV 198) τὸν θαυμαστὸν θησαυρόν, καὶ τόσ’ αὐτ’ ἃς ἑτέρας ἀπὸ τῆς προτέρας οὐσίας τῆς ἐμῆς τοῦ δυστυχοῦς. προσ- αφέλεσθε δή τι καὶ τρίτον, εἰ βούλεσθε, τὴν ἐμὴν [*](L = Laurentianus LVII 27) [*](Pa = Parisinus gr. 2961) [*](Cl = Berolinensis gr. 195, olim Claromontanus) [*](La = Laurentianus LVII 44 Va = Vaticanus gr. 82) [*](Β = Barberinus 11 41) [*](5 ἡ στάσις κατὰ ῥητὸν καὶ διάνοιαν in marg L) [*](1 Προθεωρία ante Νόμος edd, delevi Ι πόλη La sed ἡ in εἰ corr f et s 2 δραχμάς post διδόναι LPa edd delevi coll. p. 9, 5; 23, 5; 26, 3; 28, 5 et 12; 30, 4; 31, 13; 34, 7; 35, 9; 36, 1) [*](3 δραχμάς om L et γρ in marg Mor 5 μελέτη ε in marg La 6 Ἔχετε La sed ε(2) in ras ex ὂν corr s 7 ἐκ Pa) [*](8 τῆς προτέρας οὐσίας om Pa | τῆς(2) Mor sed γρ ἀπὸ τῆς ἐμῆς δυστυχοῦς in marg om Pa | τοῦ scripsi e ClVa τῆς L PaLaB edd Ι οἰκίας post δυστυχοῦς Pa Mor sed in hoc om γρ in marg, Re sed adnot ,,non male “9 τι om La)
μικροῦ μὲν οὖν ἔτι [*](RIV 199) τῶν χρημάτων Ι ἀριθμουμένων λειποψυχήσας ἀπέ- θανον, καὶ ἔδει γε οὕτω τοῦτο γενέσθαι καὶ πρὶν ἰδεῖν με τἀργύριον εἰς ὑμᾶς ἐλθὸν ἀπὸ τῶν πρώτων δραχμῶν κατ’ ἐνεχθέντα κεῖσθαι· ἐπεὶ δ’ οὐκ οἶδ’ ὅπως τοσοῦτον ἤνεγκα κακὸν καὶ οὐδὲ τοῦτο κεκέρδακα ὁ πάντα ἐγὼ ζημιούμενος, ὃ μὴ συνέβη τότε γενέσθω νῦν.
καὶ οὗ τὸν οἶκον ἐσθίετε, τούτῳ δότε μικράν χάριν φάρμακον ὀλίγον μεγάλων κακῶν ἀπαλλαγήν, ἢ πάντων δεινότατον πράξετε τοῦτον ζῆν καταναγκάζοντες, ᾧ δι’ ὧν ἀφείλεσθε χρημάτων ἀφόρητον κατεστήσατε τὴν ζωήν. ἔστι μὲν οὖν μοι ἀνιαρὸν καὶ τὸ θανάτῳ [*](13 Od. δ’ 318) [*](1 μεταδῶτε La sed ὁ supra ὢ s μεταδιδόντες Ferr 2 μὲν om La I ζῆν καὶ χαίρειν Pa Ι ἔχοντας Pa sed τὰς suprascr m 2) [*](3 διδόναι om PaClVa Mor sed in hoc γρ in marg, Re ἐκτίσαι La sed ras post ι et σαι add p et ἐκτι redintegr s | ἀποδοῦναι post τοσαύτας Pa, post δραχμὰς Mor Re | δραχμὰς om Pa δοῦναι post ἐμὲ Cl4 πάλιν τελευταῖον Va5 γὰρ om Va 6 χρυσοῦ La | οὖν om Pa8 τοῦτο οὕτω ClLaB οὕτω om Va | τοῦτο om Ferr | πρὶν] μὴ πᾶν ClLa9 μετ’ ἀργύριον Mor | ἐλθόντα Pa Mor Ι ἀλλ’ ante ἀπὸ ClLa Ι πρὸ τῶν Pa Mor sed in hoc γρ ἀπὸ πρώτων in marg Ι τῶν inserui e Pa Β om reliqui libri edd | πρώτων om Pa10 δὲ VaB edd | οὐκ —11 οὐδὲ om Pa 11 τοῦτ’ La | κεκέρδη Pa ἐκέρδανον ClLaVaB Ι ὁ] καὶ Pa12 πάντ’ La13 δὴ ante νῦν Va) [*](15 δεινότατα ClLaVaB | πράξοιτε PaLaVa Mor Re τε πράξοιτε Cl I ἀναγκάζοντες Cl 17 τὸ ζῆν ClLaVaB Ι μοι om Pa Ι κἀν Cl I τῷ ClVaB Mor Re)
4. Ὡς τοίνυν ταύτην εἰκότως φέρω κατ’ ἐμαυτοῦ τὴν ψῆφον, μᾶλλον δὲ ἕπομαι τῇ τύχῃ ταύτην ἐνεγ- κούσῃ κατ’ ἐμοῦ, πειράσομαι διδάσκειν ὑμᾶς. ἀλλ’ ὅπως μὴ γέλωτα ποιήσησθε τὴν ἐμὴν δυστυχίαν μηδ’, ἂν οἱ σκώπτειν οὗτοι εἰωθότες ῥήτορες τὸ αὐτὸ καὶ νῦν ποιῶσιν, ἀνάσχησθε. δεινὸν γὰρ ἕτερον μὲν στέ- νειν, ἑτέρῳ δὲ τοῦτο ἡδονὴν εἶναι.
5. Ἐμοὶ πατὴρ ἦν, ὦ βουλή, φειδόμενος καὶ οἰόμε- νος δεῖν τὰ ὄντα πλείω ποιεῖν | οὐ τῷ τὰ τῶν [*](RIV 200) ἄλλων ἁρπάζειν, τῷ δὲ μηδὲν εἰκῆ τῶν αὐτοῦ προΐε- [*](1 λυπῆς La sed υ in οι corr p Ι ἀπεστερῆσθαι Cl 2 δ’ La I ὑπὲρ Cl 3 εἴ με Pa4 ἦν οἷόν τε ClLa Ι οἷον Β Ι ἦν om Pa Ι λύσαι Va sed ’ in ~ corr m 2, Β edd Ι εἰσενεγκεῖ Pa) [*](5 ταῦτ’ La6 οὐδ’ La | ἐπεὶ LVaB Ferr Ι δ’ La | ἔσται τοῦτο L Ferr7 μοι om Pa με ClLa Ι ταῦτα Va | οὐδὲ post τοῦτο Pa Mor Re delevi 8 ἐξ ὧν ὢ Ι ἡγούμην Β 9 τήκεσθαι τῇ λύπῃ scripsi e ClLaVaB τῇ λύπη τήκεσθαι LPa edd 11 καυτ᾿ La 12 δ’ La | ταύτῃ Va ταῦτα Β14 ποιήσεσθε Ferr Gasda cf. t. II 179, 15 Ι μὴ δ’ Va15 σκώπτειν Va sed πτειν add m 2 Ι εἰωθότες οὔτοι Cl Ι αὐτῶν ὢ | καὶ νῦν om Pa) [*](16 ἀνάσχοισθε La Mor sed in hoc γρ ἀνάσχητε in marg ἀνέχεσθε Va 18 ὦ om Pa 19 τὰ ὄντα sed post πλείω Cl LaVa τὰ ἑαυτοῦ Mor sed γρ τὰ ὄντα in marg, Re Ι οὕτω La sed in οὐ τῶ corr p | τῷ om Pa20 πολλῶν La | τῷδε Mor)
ἠξίου δέ με καὶ παρὰ τῶν ποιητῶν μαρτυρίας λαμβάνειν τῆς τῶν χρημάτων ἰσχύος, καὶ οὐχ εὕρισκον αὐτὸν ψευδόμενον. μεγάλων γὰρ ὧς ἀληθῶς ἐγκωμίων τὸ πρᾶγμα παρ’ αὐτοῖς τετύχηκεν, οἳ καὶ τῶν θεῶν τὰ ἐκπώματα χρυσᾶ φασιν εἶναι καὶ τοσοῦτον αὐτοῖς ἐν οὐρανῷ κεῖσθαι χρυσίον ὥστε καὶ πόλεις ὅλας εὐδαίμονας ποιεῖν ὑετῷ χρυσίου. πρὸς ταῦτα τοίνυν, ὦ παῖ, [*](5 Chor. Φιλαργ. Mus. Rhen. XLIX 525, 5 15 II. δ’ 3 16 cf. t. IV 981, 11 R. ep. 351. Pind. Ol. VII 34 et 50. II. β 670. Strab. XIV p. 655. Aristid. Rhod. 1. 1 p. 807, 13 sq. ed. Dind. (t. II p. 80, 12 K). Philostr. im. II 27. Himer. XIII 3417 Chor. 1. 1. p. 524, 2 sq.) [*](16 τοῦτο λέγει διὰ τὴν Ῥόδον, περὶ οὖ φησι Πίνδαρος L) [*](sed γρ καὶ in marg, Re | καὶ Pa | τῶν αὐτοῦ εἰκῆ Cl | αὐτοῦ libri edd 1 δέ με La sed e δ’ ἐμὲ corr p | αὐτοῦ Β Mor Re 3 αὐτοῦ ClVa Ferr ἑαυτοῦ La | δόξεις reposui e LPaLaVaB cum Sinteni et Gasda δόξεις Cl δόξης edd | καὶ — 4 χρὴ om Β Ι γιγνώσκειν Β Mor Re γινώσκει Pa 4 ἃ ClLa Va Ι ἡνίκα Β τινι Mor Re 6 λήψεται Pa 7 τι post γάρ ClLa 8 ἀν- θρώποις Pa 10 δοκοῦσιν ὁρᾶν Cl | δύνασθαι om VaB 11 καὶ inser Β om Va Ι περὶ La sed in παρὰ corr p 14 αὐ- τῶν VaB 15 αὐτῶν La 16 ποιεῖν εὐδαίμονας Cl 17 ποιεῖν Va sed ν in ras m 2 | χρυσίου om Va χρυσῷ ClLa)