Declamatio 29

ἐγὼ δ’, ἴως τὰ λείψανα ἦν τῆς πάλαι παρασκευῆς, ἐνεφορούμην οὔπω τὸ κατ’ αὐτὸν αἰσθανόμενος, πολλὰ γὰρ ἔνδον ἦν, ὧς δ’ ὑπανήλωτο, ἡ χρεία γνωρίζειν ἐποίει με τοῦ τροφίμου τὴν συμφοράν. τί πέπονθεν ὁ ἄνθρωπος, ἐσκόπουν καὶ συμβαλεῖν οὐκ εἶχον τὸ δεινόν. μανία γὰρ τὸ πρᾶγμα ἦν. καὶ μὴν ἔτι γ’ ἐσωφρόνει. ἀλλὰ Ι νόσημα τὸ συμβεβηκός. ἀλλ’ [*](R IV 225) ὑγιαίνειν ἐδόκει καὶ κλινήρης οὐκ ἦν. ἠρώτων τοὺς ἐντυγχάνοντας περὶ αὐτοῦ ποῦ γῆς ἐστι; τί πέ- πονθε; τί βούλεται ὁ βίος αὐτῷ;

πονηροὶ οἱ πλεῖστοι καὶ οὐδεὶς ἂν συναχθεσθείη τῷ παρόντι κακῷ, ἀλλ’ ὁ φθόνος μὲν ἐπὶ τοῖς εὖ πράττουσιν, ἔλεον δ’ οὐδεὶς οἶδεν ἐπὶ τοῖς ἀτυχοῦσιν. οὐκ ἐκεῖνόν τις ἐπέ- στρεψεν ἐπὶ τὸ βέλτιον οὐδ’ ἀπήγαγε τῆς ἀπάτης οὐδὲ πρὸς ἐμὲ φιλάνθρωπά τινα εἶπε πολυπραγμο- νοῦντα ἰδὼν τὰ κατ’ ἐκεῖνον, ἀλλ’ ὁ μὲν σιωπῇ παρ- ῆλθεν, ὁ δ’ ἐγέλασε, μᾶλλον δὲ κατεγέλασε τῆς κατ’ ἐμὲ τύχης, ὁ δ’ οὐκ οἰμώξῃ; φήσας καὶ τέ σοί, τί [*](11 Biant. dict. Diels Fr. Vorsokr. II 522, 6, 1. Auson. lud. sept. sap. 62. Gerhard, Phoinix v. Kol. p. 273) [*](2 ἕως scripsi anctore Re ὡς libri edd 3 κατ’ scripsi coll. 1. 5 et 17 καθ’ ἑαυτὸν αὑτὸν La) libri edd 4 δὲ Ma I ὑπανήλωτο La sed α supra η y ὑπανάλωτο Ma 6 ὁ om V LaMa 7 γε La 8 punctum (2) posui signum interrogationis libri edd 10 ποῦ scripsi ποῖ libri edd πῆ e Par 3017 Boisso- nade Pachym. p. 98 not. 2 13 ἀλλὰ LaMa Ι ὁ om La Ι πράτ- τουσιν Ma sed ν add m 2 14 τίς HLa Ι ἐπέτρεψεν Η Ferr Mor 15 ἀπήγαγεν La 16 φιλάνθρωπά scripsi e Ma φιλάνθρωπόν HVCLa edd | τινα om La τι coni Re 17 τὸ La Ma cf. p. 603,7 18 ὄ Η ὃ La | δὲ CMa edd | μᾶλλον δὲ κατε- γέλασε om La 19 ὄ Η ὃ La Ι οἰμώξῃ; scripsi e Par 3017 cum Boissonadio Choric. p. 19 not. 1 οἰμώζει HVCLa edd οἰμώζεις Ma sed εἰς del et η suprascr m 2 οἰμώξει; coni Re et Cobetus Coll 285 Ι σοί, τί δ’ ἐμοὶ scripsi τί δέ μοι καὶ τί μοι HVCMa τί μοι La Ferr Mor τί δέ μοι e Par 3017 Boissonade τί Re τί σοι Cobet)

27. Ἐγὼ δὲ μετῄειν τὸν τρόφιμον καὶ τὰ ἐκείνου μεταβάλλεσθαι ἠξίουν πείθων σωφρονεῖν, ὁπότε ὀλίγον ῥαίσας ἦν ἐν ἑαυτοῦ. ὧς δὲ καὶ δεύτερον προσοιμώζειν ἔλεγε καὶ τρίτον προσιόντα χαλεπῶς ἑώρα, οὐκ ἔχων δὴ τί χρήσωμαι ἐμαυτῷ πρὸς ὑμᾶς ἀπήντηκα. μηδέ μοι λεγέτω τις· ἐφ’ ἑτέροις ἡ προσαγγελία μηδ’ ἐρω- τάτω τις, τί πέπονθα. πέπονθα γὰρ ἃ οὐδεὶς ἕτερος. ἐκπέπτωκα τῆς μεγάλης ἐκείνης εὐδαιμονίας, τῆς πολλῆς ἀπεστέρημαι τρυφῆς, τοῦ ῥᾴστου βίου καὶ πρὸς ἡδονῆς μάλιστα ἐμοί.

οὐδεὶς φιλάνθρωπος, οὐδεὶς ἕτερος τοιοῦτος οἷος ἐκεῖνος πρός με. φεῦ τῆς μεταβολῆς ἀπὸ τῆς πλησμονῆς ἐκείνης, ἀπὸ τῆς μέθης. ὁ τοὺς στεφά- [*](R IV 226) νοῦς περικείμενος, ὁ τὸν ἄκρατον | πίνων εἰς κόρον καὶ προπίνων ἑτέροις ἐνδεὴς τῶν ἀναγκαίων εἰμί. καὶ καταλαμβάνει με ἡ νὺξ τὴν παλαιὰν τρυφὴν ὀνειροπο- λοῦντα, κατηφὴς δὲ <καὶ ἡμέρα καὶ> ἐσπέρα καὶ [*](2 Dem. p. 1258, 2. Xen. anab. II 4, 11 5 cf. t. I 101, 16; t. IV 671 11 R 11 cf. t. V 535,9) [*](1 μόνον οὐ HC 3 τἀς La 4 ἠξίουν scripsi auctore Gasda ἀξιῶν libri edd 5 ἐν scripsi auctore Cobeto Coll Misc 146 6 ἔλεγεν La Ι „sic distinguo et lego: ἔλεγε καὶ τρίτον καὶ προσιόντα“ Re Ι χαλεπῶς La sed σ add n 7 δὴ scripsi δὲ HV δὲ δὴ LaMa ἐγὼ C edd | χρήσωμαι scripsi χρὴσο- μαι libri edd Ι ἐμαυτῷ scripsi e LaMa sed in hoc μ suprascr m 2 ἑαυτῷ HVC edd | μὴ δὲ Η Ferr μὴ δὴ LaMa 8 τίς Η | μὴ δ’ Η Ferr 9 τίς HLa Ι ἕτερος inserui e LaMa Par 3017 cum Boissonadio Anecd. V 422 om HVC edd 11 ἡδο- νὴν Ferr Mor 12 ἑτέρω coni Mor 17 με scripsi μὲν libri edd 18 ὀνειροπολοῦσαν scripsi cum Gasda ὀνειροπολοῦσα HVC edd ὀνειροπολοῦσαν Ma sed in ὀνειροπολοῦντα corr m 2 ὠνειροπόλουν La sed in ὀνειροπολοῦντα corr n | καὶ ante κατηφὴς La | καὶ ἡμέρα καὶ inserui auctore Re om libri edd)

οὐδεὶς φιλάνθρωπος, οὐδεὶς ἐλεήμων. ὁ μὲν ἐγέ- λασεν ἰδών, ὁ δ’ ἐπενέβη πράττοντι κακῶς. εἰ δέ τις δεξιὸς τὸν τρόπον, ἄχρι τοῦ φιλανθρωπεύεσθαι τῷ ῥήματι, φιλανθρωπία δὲ οἰκτεῖραι πράττοντα κακῶς, ἐπὶ πότον δὲ καλέσαι ἢ ἑστίασιν οὐδεὶς ἐπιτήδειος.

30. Δότε μοι τὴν χάριν, δότε. ὀρέξατε τὸ κώνειον. ταύτην μοι προπίνει τὴν φιλοτησίαν ἡ Τύχη. ἐμοὶ μήτηρ οὐκ ἔστιν οὐδ’ ὁ γεννήσας ἔτι καταλείπεται, οὐ συγγενὴς οὐδείς, οὐ φίλος ἐστὶ λοιπός. ὅν δ’ ἀντὶ πάντων εἶχον φιλοσοφεῖ, τὸ δ’ ἴσον εἰπεῖν, οὗτος καὶ τέθνηκέ μοι. τίς δὴ γένωμαι τῆς παλαιᾶς συνηθείας ἑαλωκώς; πῶς ἐπαρκέσω πρὸς τὴν χρείαν ἐμαυτῷ τρυ- φᾶν μεμαθηκώς, ἐσθίειν εἰς κόρον, πίνειν εἰς μέθην; ἡ γαστὴρ μὲν ἀπαιτεῖ τὴν συνήθειαν, ὁ δώσων δ’ οὐκ ἔστι. τέχνην δ’ οὐκ ἔχω, οὐδὲ γὰρ ἔμαθον τὴν [*](4 cf. p. 653, 8; t. I 128, 12 c. schol. 12 Plat. Phaed. p. 67 E) [*](1 ἀναλύοντας inserui e libris cum Boissonadio Anecd. IV 477 om edd | τόπου Ma sed πότου suprascr m 3 | καὶ ante διαρρήγνυμαι inser Ma 2 2 τῶν φθόνων Ma sed in τῷ φθό- νῳ corr m 2 4 δὲ HVC edd | ἐπενέβη scripsi cum Gasda et Cobeto Coll 285 coll 1. 1. ἐπανέβη libri edd 6 πράττοντα scripsi auctore Re πράττοντι libri edd 8 τὴν — 9 μοι om Ferr Mor Ι τὸ inser Ma 2 9 προπίνει Re προτείνει libri Ferr Mor qui προτείνειν τῇ τύχῃ coni | τὴν inserui e La et Par 3017 (Boissonad. Anecd. V 148) om HVCMa edd 10 μή- τηρ La sed μ’ in ras n | οὐδὲ Ma 11 οὐ(2) scripsi e Ma οὔτε La ἔτι HVC edd „fort. lep. οὐ συγγενής οὐδ’ εἰς ἔτι φίλος ἐστὶ λοιπός“ Re οὔτε φίλος ἔτι Iacobs Lect 99 | λοιπός scripsi ut coni Re et Iacobs λοιπόν VLaMa et coni Mor λυπῶν Η C Ferr λιπών Mor Re | δὲ Ma 12 τῷ coni Gasda | δὴ om La δὲ Ma Ι ἶσον HMa Ferr ὅσα La | „fort. καὶ οὗτος τέθνηκέ μοι aut οὗτος κατατέθνηαέ μοι“ Iacobs Lect 99 13 τίς — 14 ἑαλωκώς; labem contraxisse censet Gasda)

31. Μὴ δή με πολυχρονίῳ δῶτε νοσήματι, ἐπιτέμετέ μοι ἴ’ τὴν συμφοράν. πάντες μὲν στυγεροὶ θάνατοι, οἴκτιστον δὲ τὸ λιμώττοντα ἀποθανεῖν. πῶς [*](R IV 227) | δ’ ἂν ἐκφύγοι τις τὸν οἴκτιστον ἢ τοῦ κω- νείου τοσοῦτον ἐκπιὼν <ὡς> μηκέτι δεῖσθαί παρασκευῆς;