Declamatio 27

ἐπειτή ποτε ῥᾷον ἴσχον ἀπὸ τοῦ πτώμα- τος, ὧς μήποτε ὤφελον, ὀδυνᾶσθαι γὰρ ἄμεινον ἦν ἢ τοσούτοις ἀνθρώποις προσελθόντα λαλεῖν, ἥκω τὸ πολύγελων τουτὶ μειράκιον καὶ κλαῦσαί ποτε κατα- ναγκάσων. ἐξελῶ γὰρ αὐτὸ τῆς οἰκίας ὑπὸ μάρτυσιν ὑμῖν, ἐπειδὴ τοῦτο ἔδοξε τῷ χρηστῷ νομοθέτῃ μὴ ἐμὲ κύριον εἶναι τῆς οἰκίας ἐξῶσαι τὸν ἐμοὶ διαφέροντα, [*](R IV 613) ἀλλὰ συμψήφους λαβεῖν τοὺς | μήτε τοῖς ἐμοῖς μήτε ἐμοί τι προσήκοντας. τί γὰρ ὑμᾶς ἴδει μαθεῖν,

εἰ μὲν οὖν ἠπιστάμην ὧς πλείονά με ὧν βούλομαι λαλεῖν ἀναγκάσετε καὶ οὐ τοῦτο μό- νον εἰπὼν τὸ οὐ βούλομαι τοῦτον εἶναι τῶν ἐμῶν κληρονόμον εὐθὺς ὑμῶν ἀπαλλάξομαι, καὶ εἰ διερράγη γελῶν οὗτος, οὐκ ἄν ποτε δεῦρο εἰσελη- λύθειν· νῦν δὲ ἐντὸς ἤδη μοι τοῦ βουλευτηρίου γε- γενημένῳ κακοδαίμων τις πρύτανις προσελθών, ἀλλὰ καὶ τὰς αἰτίας ἀνάγκη, φησί, καταλέγειν καὶ ὧς εὔλογοι δεικνύναι καὶ πιθανὸν εἶναι τοῖς βου- λευταῖς κἂν οὕτω τύχῃ, τοῖς πολυλάλοις τουτοισὶ ῥήτορσιν ἀντιλέγοντα διαρρήγνυσθαι, ὥστ’ ἔλαθον ὁ μάταιος ἑνὸς ἀπαλλαγῆναι βουλόμενος μυρίοις θηρίοις ἐμαυτὸν ἐμβαλών. ἀλλ’ ἔνα θᾶττον ἀπαλλαγείην ὑμῶν, ἐρῶ τὰ δοκοῦντα διὰ βραχέων, ἄν τε οἶς λέγω προσέ- χειν ἐθέλητε ἄν τε, ὡς ἔθος ὑμῖν, ἀλλαχῆ κεχηνέναι.

Ἐκ τῆς ἐσχατιᾶς πρῴην εἰς τὸ ἄστυ κατῄειν οὐ ποθῶν τι τῶν τῇδε θεάσασθαι, μὴ γὰρ οὕτω διαφθα- ρείην ὧς σπουδαῖόν τι νομίσαι τῶν παρ’ ὑμῖν, ἀλλὰ [*](18 cf. t. V 535,12; 540,15; 545,19; 559,2) [*](18 ἡ κατάστασις in marg Va 2) [*](1 τηναρχὴν BVa 3 οὖν inser Cl 3 | ἠπιστάμην Cl sed ἠπ in ras m 3 4 ὧν Cl sed ν inser m 3 5 εἰπεῖν HV | εἷναι τοῦτον Va | τοῦτο Re 6 εἰ καὶ Va 8 μοι om BClM 9 τίς HClBVa 10 λέγειν Va 11 εὔλογον Cl Mor | δεικνῦ- ναι edd 12 τύχ(??)ι Va τύχοι ClM 15 lac 5 litt ante ἀπαλ- χ λαγεἰην Va 16 προσέχητε Mor | ἐθέλητε om Mor 17 ἀλλ(??) Va 18 πρώην libri Re | τὸ inserui e VaClM om HVB edd cf. p. 553, 12 19 τί Η)

ἐβάδιζον οὖν ἀνιώμενος παρ’ αὐτὸν καὶ πολλὰ τῷ μιαρῷ κατ’ ἀρώμενος. οὑτοσὶ [*](R IV 614) δὲ αὐτόκλητος εἴπετο, | οὐ γὰρ ἐκέλευσα, μὰ τοὺς θεούς· τί γὰρ βουλόμενος ἂν καὶ ἐκέλευσα; οὐ γὰρ ἵνα συνοδοιπορῇ μοι. καὶ γὰρ πρὸς τὴν σκιὰν τὴν ἐμαυτοῦ πολλάκις ἄχθομαι πανταχῆ μοι συνεπομένην καὶ δι’ αὐτὴν πρὸς τὸν ἥλιον καὶ τὴν σελήνην, ὅτι ποιοῦσιν αὐτήν. ἀλλ’ οὐκ οἶδ’ ὅπως με, ἡνίκα ἐξῄειν, λαθὼν κατὰ μέσην τὴν ὁδὸν ἀνεφάνη, πρὸς ὅ καὶ πρῶτον εὐθὺς ἠγανάκτησα καὶ μικροῦ τῇ βακτηρίᾳ καθικόμην αὐτοῦ, ὡς ἴδει γε. οὐ γὰρ ἂν αὐτῷ νῦν καταγέλαστος ἔδοξα.

ἔπειτα κατ’ αὐτὴν τὴν ὁδὸν [*](4 cf. ad t.IV 289,3 10 Plat.ep.7 p.33lB 12 cf.t. V 541,8) [*](1 πεπληγυῖαν — ἰασόμενος praemissis verbis σμινύη καὶ δίκελλα. Λιβάνιος ἐν μελέτῃ τῇ δύσκολος ὤλισθε citat Thomas Mag. p. 331, 12 R 2 ὁ — χαλκοτύπος praemissis χαλκοτύπος ὁ χαλκεύς Λιβάνιος citat Andr. Lopadiota lex. Vindob. p. 190,15 ed. Nauck | τοι om Lopad τι HV | κακὸς Β | ἀπολούμενος scripsi e BCl sed in hoc ου ex υ corr m 3, Μ Lopad cum Co- beto Misc 144 Coll 297 ἀπολλύμενος HVVa 3 ὡρισμένον Va sed ην supra ον m 2 | φοιτᾶν αὐτῷ Cl | καὶ ταύτης om Cl 4 τῆ χθὲς HV 5 αὐτὸν ἑώρων VaCl | κἀκεῖ Va sed κεῖ in ras m 2 6 ὅτι VaCl 8 ἦν om Cl 10 αὐτόκλητος scripsi ex HVB cum Iacobsio Lect 131 ἄκλητος VaClM edd | ἐκέλευσα] ἐκάλουν αὐτὸν ClM 11 καὶ om Mor | ἐκάλεσα Μ 13 παν- ταχοῦ ClM | συνεπομένου V 15 οἷδ’ ὅπως reposui e libris οἶδα πῶς edd | με om V | ἐξῄει Mor 16 τὴν om M | ὃ Va sed γρ ὃν in marg m 2 17 μικρὸν Mor 19 τὴν om VCl)

ἐνταῦθα δέ, ὡς οὐδὲν ἦν ὁρᾶν ἀνεκτόν, ἀλλὰ γε- λῶντας αὖ κἀκεῖ τοὺς πολλούς, ὀμνύντας, ἀλλήλοις λοιδορουμένους, ὄψα φέροντας οὐ πρὸς χρείαν, ἀλλ’ ἕκαστον ἐνιαυτοῦ τροφὴν πολλοῖς ὁμοῦ σωφρονεῖν δυναμένοις, ἔνα μὴ παροξυνοίμην ταῦτα ὁρῶν, ἀπῆγον, [*](2 cf. p. 559, 3. Alciphr. ep. III 34 12 cf. ad p. 514, 16) [*](1 πόσον ClM | οἴεσθέ Va sed έ in ras ut videtur ex αι corr m 2 | κύνας Va sed νας in ras m 2 2 τὰς Va sed α ex ους ου corr τ(??) | τοῖς Va sed αῖς suprascr m 2, Cl | ἀποσο Va) [*](3 τὴν Cl | ἥτίς Cl sed ἥ e, corr m 3 4 ὧσπερ εἰ ΗΒ 5 μεμελετηκότος Β 6 μὴ δὲ HBVaCl 8 ἐκτρεπόμενος Va sed supra o et ος in ras m 2 et supra ε Mor | τὰ om Va inser My 9 ὅλως Cl sed λ in ras m 3 | λεω- φόρῳ Cl sed ω inser m 3 10 ὀξύτερόν με βλέπειν κελεύων τῶν ἀετῶν Mor | με om HV 12 ἕως — ἐνεβάλομεν praemissis verbis ἐμβάλλω τὸ εἰσέρχομαι. Λιβάνιος citat Andr. Lopadiota lex. Vindob. s. v. ἐμβάλλω p. 56, 12 Nauck | εἰς inser Va 2 | τὸ inserui ex HVBVa 2 Lopad om ClM edd cf. p. 551, 18 | ποτὲ om Cl | ἐνεβάλλομεν HV 13 ἀνεκτὸν ὁρᾶν Mor 14 ἂν Va sed in αὖ corr m 2, Μ | κακοὶ Cl sed in κἀκεῖ corr m 3 | ὀμνύοντας HV) [*](15 τὴν ante χρείαν HV | χάριν Β 16 ἕκαστος HV)

πρὸς ἑτέρῳ δὲ τὸν νοῦν ἐγενόμην εὐθὺς πεπτωκὼς καὶ μᾶλλον τοῦ πτώματος ἐδεδοίκειν μὴ οὗτος αὐτὸς ἢ τῶν κατ’ ἀγοράν τινες προσελθόντες ἢ χεῖρα ὀρέγοιεν ἢ πυνθάνοιντο ἃ εἰώθασι, μὴ τὸ σκέλος ἐπλήγην ἢ τὴν κλεῖν κατεάγην ἢ συνέτριψα τὴν ὀσφύν, ἔμετον ῥημάτων καὶ ἐρωτήματα οἷα ἄν με παραχρῆμα ἀπώλεσε.

τὸ δὲ οὐ τοιοῦτον ἦν, ἀλλ’ ἦν πολλὴ [*](3 Dem. p. 735, 10 8 Luc. Anach. 27 9 [Basil.] ep. ad Lib. 1595 W. cf. Thom. M p. 293, 4 R | Soph. O. C. 902) [*](15 σῆ αι κλεῖν γράφειν κάλλιον ἢ κλεῖδα B 2 cf. Thom. M. s. v.) [*](1 οἷος Β οἷός Re | πορρωτάτω τὼ ὀφθαλμὼ Μ | προ ἡ ειν Va cum ras 1 litt 5 κολάσετε Μ | οἳ reposui ex HVB VaCl οἱ Μ edd 6 καὶ ante λίμνας Μ | „lego λίθους, saxa“ Re at cf. p. 560, 19 7 πανταχῆ Β 9 ἐρείσασθαι VaClM | ναὶ τοὺς θεοὺς ante καὶ Va 10 τούτῳ γέλως scripsi e VaCl γέλως τούτῳ HVB edd | γινόμενος Οἶ’ | μὰ τοὺς θεούς om Va 11 προσωτέρω Cl | δὲ scripsi γοῦν libri edd | ἐγε- νόμην τὸν νοῦν εὐθὺς BVaClM εὐθὺς ἐγενόμην τὸν νοῦν Mor) [*](13 προσελθόντες scripsi e VBVaM ἐπελθόντες HCl edd) [*](14 χεῖρας Οἶ’ τοὺς χεῖρας Μ | ἃ reposui e libris ὡς edd) [*](15 μὴ HV | τὴν κλεῖν κατεάγην praemissis verbis κλεῖν, οὐ κλεῖδα. Λιβάνιος ἐν τῇ δύσκολος ὤλισθε μελέτῃ citat Thomas Magister s. v. κλεῖν p. 197, 1 R | ὀφρὺν ClM 16 num ἐσμὸν? cf. p. 525,7 ὅμαδον coni Lobeck Agl. 643 | οἷς Μ 17 ἀπώ- λεσαν Μ | πολλὴ Cl sed λὴ ex ὺς corr m 3)

9. Οὗτος οὖν ἐμὲ κληρονομήσει καὶ αὖθις γελάσε- ται τεθνεῶτος, μᾶλλον δὲ ἑορτάσει λαμπρῶς; εἰ γὰρ πεπτωκότος ἀπλῶς ἀκάθεκτος ὑπὸ γέλωτος ἦν, τεθνεῶ- τος δηλαδὴ πάνδημον ἄξει πανήγυριν. ἀλλ’ οὐχ οὕτω λέμφος οὐδ’ ἀνόητός τις ἐγὼ ὥστε γρῦ τι τῶν ἐμῶν τοῦτον λαβεῖν ἤ ἐπιβῆναι τῆς ἐσχατιᾶς ἔτι, ἀλλ’ οἰχέ- σθω παρὰ τοὺς ἀνεξομένους καταγελῶντος αὐτοῦ.

10. Ἐμοὶ δὲ ἅπαξ ἀρκεῖ γέλωτα ὀφλεῖν, δεύτερον δὲ οὐκέτι, οὐδ’ εἰ μυριάκις διαρραγεῖεν οἱ ῥήτορες οἱ διδάξαντες αὐτίκα δὴ μάλα λέγειν αὐτόν· ἀλλ’ οὐ λάγνος οὐδὲ ἄσωτος οὐδὲ πορνοκόπος εἰμὶ οὐδὲ κυβείᾳ προσέχω τὸν νοῦν. ἐπὶ τούτοις ἀποκηρύττειν ὁ νομοθέτης ἐκέλευσεν. [*](R IV 616)

ἀλλὰ κακὸς κακῶς ἀπόλοιο μετὰ τῶν καλῶν δι- δασκάλων πρῶτον μὲν καὶ τὰ ὀνόματα ταῦτα μαθών, [*](8 Menand. Ὑποβολ IV 215, 13 M (III 142,493 K). Hesych. s. v. λέμφος. cf. t. IV 630,21 R 14 cf. p. 557, 11. Menand. IV 320 M (III 260,1057 K) 17 Eubul. Χρυσ. III 260, 1 M (II 205,116 K)) [*](1 παρελπίδας Η | ἐλπίδας scripsi ex HVB VaM ἐλπίδα ἁ edd | φαίητ’ ἂν Va | ἡ ante ἀπανθρωπία Β 4 κληρονομήσει Va sed ο(1) in ras m 2 κληρονομήσῃ Cl 6 ὑπὸ om VaClM Mor 8 οὐδ’ — 9 λαβεῖν praemissis verbis γρῦ τὸ μικρότατον καὶ εὐτελέστατον παρὰ Λιβανίῳ citat Andr. Lopad. lex. Vindob. s. v. γρῦ p. 37,15 Nauck | τις om VaClM Mor | γρῦ scripsi ex HV BVaM γρῦ ὢ Lopad edd | τι om Lopad τί B 11 ὀφλεῖν scripsi ὄφλειν libri edd 12 οὐκ ἔτι VM edd | οὐδὲ edd 13 διδάξαντες reposui e libris δικάζοντες edd sed „lego διδά- ξοντες“ Re | αὐτὸν Va sed ὂν in ras m 2 14 λάγνος scripsi e BVaClM λάγνης HV λάγνις edd | πορνοσκὀπος Cl 15 τοιούτοις Cf | δὲ post τούτοις BVa et Mon e quo commen- davit Iacobsius Lect 131 16 ὁ νομοθέτης ἀποκηρύττειν Μ) [*](17 κακῶς κακὸς Va | ἀπόλοιτο Cl | διδασκάλων om Cl 18 πρῶτα Cl)

τί δ’ ἄν τις τούτῳ διαλέγοιτο; διαρρήγνυμαι δέ, νὴ τοὺς θεούς, ἐπὶ πολὺ τὸν νομοθέτην αἰδούμενος. καὶ μὴν λέγω ἀναφανδὸν ὧς οὐδὲν ἡμῖν χρηστὸν ἐνομοθέτησεν, εἴπερ ἃ λέγου- σιν οὗτοι τυγχάνει νενομοθετηκὼς κἀπὶ τηλικούτοις ἀδικήμασιν ἱκανὴν ᾠήθη τιμωρίαν εἶναι τὴν ἀποκή- ρυξιν. εἰ γὰρ προὔβη τῆς οἰκίας ἀπλῶς, εἰ γὰρ ἀνέ- τεινε τὰς ὀφρῦς ἢ προὔβαλε τοῦ ἱματίου τὴν χεῖρα ἢ προσέβλεψε τῶν μὴ συνήθων τινὶ ἢ μηδὲν ἐρωτώμενος ἐφθέγγετο, οὐκ ἐπὶ τὸ βουλευτήριον χρῆν ἄγειν εὐθὺς καὶ ἀπαλλάττειν τοιούτου κακοῦ τὴν οἰκίαν, μᾶλλον δὲ ὅλην τὴν πόλιν;

13. Ἀλλ’ εἰ μὴ καταπορνεύσει, φησί, τοῦ πα- τρὸς τὴν οὐσίαν ἢ γαστρὶ καὶ κύβοις ἐκδοίη, γελᾷ δὲ πεπτωκότος πατρὸς ἢ καὶ μὴ πεπτωκό- τος, ποῦ γὰρ ἄνθρωπος νοῦν ἔχων οὐ γελᾷ; [*](15 cf. Dion. Cass. 45, 28) [*](1 μένος Va sed in με corr m 3 et ante μ ras 5 litt | καὶ ὄναρ] καὶ ὄναρ μόνον Cl καὶ μόνον Μ 2 τί HBVaM | που post βόθρον Β edd delevi 3 σορὸν HVVa sed in hoc ὁ (1) ex ω corr m 2, Μ | τις Mor sed γρ τι in marg 4 καὶ ante ἐπὶ ClM 5 αἰδοῦμαι ClM | μὴν λέγω scripsi auctore Iacobsio Lect 131 μὴ λέγω Η Mor μὴ λέγων VBVaClM Re 7 τοι- ούτοις Cl 9 ἀπέβη Va sed προὐ suprascr m 2. Μ ἀπέ η Cl | τῆς reposui e libris τις edd | εἰ γὰρ(2)] ἢ? | ἐνέτεινε HV 10 τὴν ὀφρῦν ClM | εἰ ClM | προὔβαλλε BVa | εἰ ClM 11 συνηθῶν edd 12 ἐφθέγγετο scripsi ex HV φθέγγοιτο BVa sed in hoc ἐφθέγγετο suprascr m 2, ClM edd | ἐχρῆν VaM) [*](13 τοιούτου scripsi e libris τούτου Mor τοῦ τοιούτου e Mon Re | ἑστίαν Cl 15 καταπορνεύσῃ V Re καταπορνεύσοι Β | τὴν οὐσίαν τοῦ πατρὸς ClM <καὶ> τοῦ πατρὸς τὴν μὴ γαστρὶ coni Iacobs Lect 131 16 ἐν γαστρὶ Cl | ἢ Η 17 καταπεπτωκότος Οἴμ’ 18 οὐ inserui e Μ om HVBVaCl edd cf. ad p. 557, 12)

ἀλλ’ ὑμεῖς μὲν ἔρρωσθε οὕτω τοὺς παῖδας ὑμῶν σωφρονίζοντες καὶ μέχρι τούτου τῶν ἀδικημάτων αὐτῶν ἀνεχόμενοι. τοιγαροῦν βαράθρου πάντες ὑμῖν ἀποβαίνουσιν ἄξιοι. ἐμοὶ δὲ μέγιστον ἀδικημάτων | ὁ γέλως· τοῦτό [*](R IV 617) με λυπεῖ. τίς ἐπὶ τούτῳ τὸν ἠδικηκότα ἀμύνεται; εἰ λάγνος ὢν ὁ παῖς ἀνιᾷ, τότε αὐτὸν ἀποκήρυξον· εἰ πορνοκόπος, τότε. ἐμὲ δὲ γελῶν ἐπ’ ἐμοί, μᾶλλον δὲ ὅλως γελῶν.

οὐδὲ γὰρ εἶναι ἀνθρώπων τὸ πρᾶγμά φημι, ἀλλὰ φλυαροῦσιν ὥσπερ καὶ τἄλλα πάντα οἱ τὸ γελᾶν ἴδιον ἀνθρώπου τιθέμενοι. τὸ δακρύειν γὰρ καὶ τὸ οἰμώζειν τίθεσθαι μᾶλλον ἐχρῆν. τούτου γὰρ ἄξια πράττουσιν ἄπαντες. ὁ δὲ γέλως, εἴπερ ἐπὶ χρηστοῖς γίνεται πράγμασιν, ἀλλότριον ἀνθρώπου παντάπασιν. [*](4 cf. t. IV p. 631, 11 R. Lys. Alc. Ι p. 142,16. Aeschin. Tim. p. 13, 34) [*](8 ἀντίθεσις in marg Va 2 11 ἀνιᾶ δῆ supra ἐμὲ δὲ Va 2) [*](2 δέ post καταναλώσας Va edd delevi 3 περὶ ClM 5 οὕτως HV 6 τούτου scripsi coll t. IV 219, 20 R τούτων libri edd | αὐτῶν om Cl 8 ἐμοὶ — 558, 4 παραγίνεται prae- missis verbis τῆς μελέτης ἐν ᾖ δύσκολος ἀποκηρύσσει τὸν διὰ τὸ ὄλισθον (ὀλίσθημα?) αὐτοῦ γελάσαντα παῖδα μέλ’ λ citat carius Chrysocephalus fol. 86 r | δὲ om Macar | μεγίστων Mor | τοῦτό με — 12 γελῶν om Macar 10 λάγνος scripsi e BVa ClM λάγνης HV λάγνις edd | ὢν] ἐστιν ὢ | υἱὸς ClM | ἀνίᾳ inser My om Cl 11 comma post γελῶν edd delevi | γελῶν, ἐπ’ ἐμοὶ δὲ (sc. γελῶν) coni Re γελῶν, γελῶν Iacobs Add 173 App Pors Adv 298 Lect 131 | μᾶλλον — 13 φημι in marg Va 2 om Cl 12 οὐδὲ — 13 φημι] οὐδὲ γὰρ ἄνθρωπος νοῦν ἔχων γελᾷ Macar cf. p. 556, 18 13 τἆλλα Η 14 δὲ Va) [*](15 οἰμώττειν HV | τίθεσθαι om ClM 16 ἐπὶ scripsi e BVaClM Macar ut coni Re om ΗV ἐπεὶ edd 17 πράγμασι edd | ἀλλότριον — παντάπασιν om Cl | παντάπασι edd)

16. Σὲ οὖν τί δήποτε, ὦ κακόδαιμον, ἐπῆρε γελᾶν; κωμῳδοὺς ἐθεῶ καὶ τῶν ἐκεῖ γελωτοποιῶν ἴνα με εἶναι ἐνόμισας; ἢ κόρδακά γε ὀρχεῖσθαι κατὰ μέσης τῆς ἀγορᾶς, ἀλλ’ οὐ πίπτειν ᾠήθης με; καίτοι οὐδὲ κωμῳδοὺς πώποτέ σε θεασόμενον ἔπεμψα, ὡς μηδ’ ἐπ’ ἐκείνοις γελάσειας, καὶ οὐδ’ ὅ τι ποτ’ ἐστὶν ὁ γέ- λως ἔγωγε ᾤμην εἰδέναι σε.

σὺ δὲ εἰς ἄκρον τοῦ πράγματος ἥκων ἐλάνθανες, ὥστε καὶ μισθώσαιντο ἄν σε οἶ κωμῳδοί, ἴνα γέλωτος αὐτοῖς πληροίης τὸ θέα- τρον. οἶμαι δὲ τοὺς κακοδαίμονας καὶ δρᾶμα ποιῆσαι [*](R IV 618) τὸ νυνὶ τοῦτο συμβὰν καὶ ἄλλως εἰωθότας | τοὺς οἷος ἐγὼ τὸν βίον εἰμὶ κωμῳδεῖν. καὶ σὺ μὲν ἴσως ἑστήξεις γελῶν, ἐγὼ δὲ κείσομαι κατὰ γῆς, οἶ δὲ προσ- θήσουσιν οἵα εἰώθασι ῥήματα. τοιοῦτον αὐτοῖς δρᾶμα κεχορήγηκεν ὁ γέλως ὁ σός. ὅν ποῦ μεμάθηκας, ὦ κακό- δαῖμον; τίνα ἐζήλωκας; οὐκ ὀλιγάκις μέν, ἀεὶ δὲ ἀηδῶς σε προσεφθεγγόμην; εἰ δέ ποτε ἀνασχοίμην ἀργῶν, μίαν [*](2 cf. t. V 538, 6 sq. 4 cf. t. V 564, 14 15 sq. cf. p. 494 not. 2) [*](1 οὐδὲν om Β Ι μὴν scripsi e VaM μὴ HVBCl edd 2 „malim ἀλλήλοις, εἶτα ἑαυτοῖς“ Re | ἃ πράττουσιν εἶτα ἀλλή- λους Macar 4 παραγἰγνεται HV Macar sed in hoc γ(2) inser m 2 προσγίνεται Cl 5 δὲ τίποτε Οἴμ’ 7 ἐνόμισας εἷναι Β) [*](8 γε ante οὐδὲ edd delevi 9 μὴ δ’ ὢ μὴ δὲ HVB) [*](10 οὐδὲ ClM | ὅτί ποτ’ Η Ι ποτέ VVaClM edd 11 ἐγὼ Va 16 οἴους Mor 17 ἑστήξεις scripsi secundum usum Libanii ἑστήξῃ libri edd | κατὰ γῆς κείσομαι VaClM | δὴ Mor) [*](19 κακόδαιμον ὁ κακοδαίμων corr Va 2 20 ἐζήλωκας scripsi ἐζήλωσας libri edd | δὲ scripsi ut coni Re καὶ libri edd 21 ἀργὸν Va)

πότε οὖν ἐμὲ γελῶντα τεθέασαι; πότε τοὺς γελῶντας ἐπαινοῦντος ἀκήκοας; ὅς γε καὶ ὅτε τὴν πολύ σου μιαρωτέραν ἠγόμην μητέρα, πόρρωθεν ἠπείλουν ταῖς βώλοις βαλεῖν τοὺς τὸν ὑμέναιον ᾄδοντας, εἰ μὴ τῆς ἐσχατιᾶς ἀποσταῖεν. οὐδὲ γὰρ ὑμεναιούντων, ἀλλὰ μαινομένων ἡγοῦμαι τὸν τῶν γελώντων εἶναι χορόν. καὶ οὐκ ἄνθρωποι μόνον πλημμελεῖν μοι δοκοῦσιν ἁλισκόμενοι τούτῳ τῷ πάθει, ἀλλὰ καὶ τὸ μοσχίον εἴ ποτε ἐσκίρτησε, κατέαξα λίθοις αὐτοῦ τῶν ποδῶν, καὶ ὁ κύων εἰ σαίνει με προσιόντα, τῇ σκαπάνῃ συνθραύω. γεωργῶ δὲ ἀγρὸν οὐ, μὰ Δία, χλιδῶντα καὶ δένδροις κατάσκιον, ἀλλ’ ὄχθον τραχύν, θύμον γεωργοῦντα καὶ σφάκον, καὶ ἡδίων οὗτος ἐμοὶ ὧν ὑμεῖς γεωργεῖτε καταγελάστων κηπίων, οὐ γὰρ ἀγροὺς ἂν τὰ τοιαῦτα καλέσαιμι.

19. Εἶτα, ὦ μιαρώτατε, τὰ μὲν βοίδια καὶ οἱ κύ- νες ζῶσι τὸν ἐμὸν βίον καὶ στέργουσί μου τὸν τρόπον, σὺ δὲ ὁ φάσκων ἐξ ἐμοῦ γεγονέναι καὶ κληρονομεῖν τῶν ἐμῶν ἀξιῶν, ὁ τραφεὶς ἐν τοιούτοις χωρίοις καὶ μετὰ ζώων οἵων ἄρτι κατέλεξα μόνος τῶν ἐκεῖθεν γε- λᾷς καὶ ταῦτα ἐμοῦ κατὰ γῆς ἐρριμμένου.

καίτοι εἰ καὶ ἐδάκρυσας ἢ εἰ τὸ πρόσωπον μετήγαγες δεῦρο [*](R IV 619) | ἢ ἐκεῖσε ἢ προσῆλθες ἢ ἀπέστης ἢ ἐνεῖδες τῶν περιεστώτων τινὶ ἢ σοί τινες ἐκείνων, οὐκ ἂν ἤνεγκα ῥᾳδίως, ἀλλ’ ὁμοίως ἂν ἠγανάκτησα. οὐδὲ γὰρ κινεῖσθαι χρῆν ὅλως, ἀλλ’ ὥσπερ λίθον ἑστά- ναι ἢ μηδὲ ὅλως ἰδεῖν πεπτωκότα ἢ ἰδόντα πεσεῖν καὶ αὐτόν, τὴν γὰρ αὐτὴν δήπουθεν ὁδὸν ἐβαδίζομεν καὶ οὐκ ἐμοὶ μὲν ἦν ὀλισθηρά, σοὶ δὲ βέβαιος ἐπι- βαίνειν, οὐδὲ σὺ μὲν ἔνηφες, ἐγὼ δὲ ἐκραιπάλων, ἀλλ᾿ ἵνα ἑστιαθείης γελῶν καὶ εὐφράναις σαυτόν, βεβαίως τε ἔστης ἐπὶ τοσούτου πηλοῦ καὶ οὕτως ὀλισθηροῦ, καὶ οὐκ ἐς κόρακας, ἀλλ’ ἐμοὶ προσεῖχες τὸν νοῦν.

καὶ εἰ μέν τι χρηστὸν πώποτε ἔπραξα ἢ τὴν αἱμασιὰν οἰκοδομήσας ἢ τὰς ἀκάνθας ἐκτεμὼν ἢ λύκον διώξας, οὐκ ἐπῆλθες ὀψόμενος· ἐπεὶ δὲ ἐκείμην χαμαὶ βορβόρου τε ἀνάπλεως ἦν καὶ κακῶς εἶχον ὑπὸ τοῦ πτώματος, θεατὴς ἦσθα καὶ ἡδονὴν ἐποιοῦ τὰς ἐμὰς συμφορὰς καί που καὶ ἔλεγες· εἰ γὰρ διαρραγείη μέσος, εἰ γὰρ [*](16 cf. Plat. Lys. p. 211 D) [*](3 ὁ om Β 4 τοῖς ante τοιούτοις Μ 7 καὶ om Cl | εἰ om Μ et γρ in marg Mor 10 ὅμως VaClM Mor | οὐδὲ reposui e libris οὐ edd 12 μὴ δὲ HBVaCl 16 ἑστιαθείης et εὐφράναις scripsi ἑστιαθῇς et εὐφράνῃς εὐφρανεῖς Μ sed in εὐφράνῃς corr m) libri edd 17 οὕτως om Μ 19 αἱμασιὰν edd 20 λύκον Mor sed γρ λύκιον in marg λύκιον HVVaM sed in hoc ἴ’ eras 22 ἀπὸ Va 23 θεατὴν Cl 24 διαρ- ραγείη scripsi διερράγη libri edd)

22. Καί μοι μηδεὶς ἐνταῦθα ἐνοχλήσῃ ὡς νέος ἐστὶ λέγων καὶ ὡς συγγνῶναι δεῖ τὴν ἁμαρτίαν ταύτην αὐτῷ. τίς γὰρ εἶ σὺ ὁ τουτονὶ παραιτούμενος; ποῦ γνοὺς αὐτόν; ποῦ θεασάμενος; τί δὲ ἀλγεῖς ὑπὲρ αὐτοῦ; παρεγενόμην ἐγὼ σωφρονίσων; ἀντεῖπον δὲ αἰτουμένῳ τι | παρὰ τούτων; συνηγόρησε δὲ οὗ- [*](R IV 620) τος ἢ σοὶ ἢ τῶν σοι προσηκόντων τινί; τί οὖν δίδως ἃ μηδέποτε εἴληφας; ὢ τῆς πολυπραγμοσύνης. κήδεταί τις ἀλλοτρίου παιδὸς καὶ τὸν πατέρα κωλύει σωφρονί- ζειν τὸν ἑαυτοῦ.

σύγγνωθι, φησίν, αὐτοῦ τῇ νεότητι. σὺ τοῦτό μοι παρακελεύῃ καὶ τὴν ἡλικίαν τοὐμοῦ παιδὸς ἐμοῦ μᾶλλον ἐπίστασαι ὥσπερ μισθὸν τῇ τίτθῃ τετελεκὼς ἢ ἀπογραψάμενος τὴν ἡμέραν, ἡνίκα ἐτίκτετο; ποῦ δὲ καὶ νέος οὗτος ὀκτωκαίδεκα <ἢ> [*](1 cf. ad t. V 82, 6) [*](1 ἀπαλλαγείην — ποτέ ad versum comoediae Atticae revo- cat Kockius Com. Att. fr. III p. 502 n. 510 | τούτου τοῦ κρόνου Β | ἦ Μ 2 ἐπιπλέον Va 3 δὲ om Mor | οἰμώττων HV 4 om ClM Ι παύσομαι Β sed ομ in ras, Va sed ο in ω corr m 2, Mor | με HV 6 ἐνοχλήσει Va ἀχλήση ΒΜ ὀχλήσει Η ὀχλ(??) V 7 ἔστι νέος Mor 8 τίς — παραιτούμενος praemissis verbis παραι- τοῦμαι τὸ ἀξιῶ. Λιβάνιος citat Andr. Lopadiota lex. Vind. p. 148, 7 ed. Nauck | εἷ scripsi e VBVaClM εἰ H edd | ὁ om ClM Mor inser Va 2 9 ποῦ (2)] πόθεν Cl | ἀσελγεῖς Β 10 σωφρονίσων scripsi e Οἶ’ σωφρονίσας HVBVaM edd sed „num τοῖς σοῦ σω- φρονισταῖς num praesto fui reprehensoribus, castigatoribus tui?“ Re 11 τι scripsi τί libri edd | περὶ Va 12 ἢ(1) om ClM) [*](17 ἐμοῦ scripsi ex HVBVa σὺ Οἴμ’ edd sed σὺ ἐμοῦ coni Re 19 ὀκτὼ καὶ εἴκοσιν coni Re | ἢ inserui auctore Iacobsio Lect 131 om libri edd)

24. Καίτοι εἰ καὶ ἐμοὶ συνηγόρεις, ἠγανάκτησα ἂν καὶ περίεργον καὶ πολυπράγμονα ἄν σε ἐκάλεσα, ὥσπερ καὶ εἶ. οὐ γὰρ εἷ τὸ μηδέν σοι προσῆκον μειράκιον παρ- αιτούμενος; τί γὰρ καὶ φήσεις αὐτὸ προσήκειν σοι; πατρικὸς εἶ φίλος αὐτῷ; ἀλλ’ ἐχθροί μοι πάντες ὑμεῖς. ἀλλὰ συγγενὴς ἐμοί; πόθεν; οὐδενὸς ἀνθρώπων ἐγὼ συγγενής. ἐκ τῶν πετρῶν ἀνέφυν. ἐκεῖναί μοι φίλαι, ἐκεῖναί μοι συγγενεῖς. ἐκεῖναι μόνον αὐτόν, εἰ φθέγ- ξαιντο, παραιτήσονται. ἀνθρώπων δὲ οὐδὲ εἶς. ἀλλ’ ὅσῳ μᾶλλον προσίοι τις, τοσούτῳ μᾶλλον ὀργίζομαι.

25. Ἔρημος οὖν ἔσῃ, φησίν. εἶτα σὲ τοῦτο, ἄν- θρωπε, ὀδυνᾷ; μέλει δέ σοι τῶν ἐμῶν; διὰ τί; συμ- πότης εἰμί σοι, συστρατιώτης, συγκυνηγέτης; ἢ δέ- [*](9 Arist. av. 142 12 II. χ 126. Od. τ 163. Plat. apol. p. 34 D 18 Aeschin. Ctes. p. 90, 6. Xen. cyn. 10, 2 et 14) [*](1 ταῦτα Va 2 τᾶς Va sed τῆσ suprascr m 2 τὰς BCIM Mor 3 οὐκ ante ἀδικεῖν inserendum coni Iacobs | Ιἢ — 4 νεό- τητα inserui auctore Re om libri edd 4 δὲ post γῆρας in marg Va 2 | γῆρας Va sed ῆ ex έ corr m 2 | τιθεὶς Va sed τίθης suprascr m 2, Cl Mor 5 οὗτος om VaClM Mor 7 ἂν om Μ 8 οὐ Μ sed eras et in καὶ corr y Ι ἦ Cl εἰ Β lac 6 — 7 litt H, 3 litt V, ras 1 — 2 litt Va | παραιτούμενος om HVBVa Cl 9 καὶ φήσεις αὐτὸ scripsi auctore Re φήσεις αὐτὸ καὶ libri edd 10 μοι scripsi ex HVBVa μου ClM edd 11 ἐμός Va 13 μοι om HV | φθέγξαιντο Η sed ν eras, Va sed e φθέξαιτο corr m 2 φθέγξαιτο V φθέγξονται Cl 14 οὐδὲ εἷς scripsi ex HVB οὐδείς VaClM edd 15 ὅσῳ scripsi ex HVB ὅσον VaClM edd | προσίοι scripsi exU HVVaCl coll 178, 24 R προσίῃ ΒΜ edd | τίς HBVa | τοσούτῳ scripsi ex HVB τοσοῦτον VaClM τοσοῦτο edd 16 μὲν ἄνθρωπε τοῦτο Β 17 μέλλει VaCl | διατί BVaCl 18 σοῦ HV | συγκυνηγέτης om VaCl)

εἰ δὲ καὶ κακόν, ὡς σὺ φῄς, ἡ ἐρημία, τίς ἔρημος ἀνθρώπων χεῖρας ἔχων καὶ πόδας; οὐκ ἀρκεῖ τοῦτο τὸ πλῆθος αὐτῷ σκάπτειν, ἀροῦν, ὑδροφορεῖν, τἄλλα ποιεῖν ἃ κατ’ ἀγρὸν ἀεὶ πράττεται; τί δὲ καὶ ὀνήσειεν οὗτος ἄν με συνὼν διεφθαρμένος οὕτω καὶ γενόμενος τοῖς ὑμετέροις παισὶ παραπλήσιος;

ἐγὼ δὲ μάλιστα μὲν οὐδένα ὁρᾶν βούλομαι, εἰ δ’ ἄρα ἀνάγκη, ἐμοί τινα παραπλήσιον, αὐχμῶντα καὶ μοχθηρὸν καὶ μήτε κατα- γελῶντα μήτ’ αὖ φιλεῖν με ἐθέλοντα. ἴσον γὰρ τοῦτο ἐκείνῳ τἀδίκημα τίθημι. ἕως δ’ ἂν μηδεὶς τοιοῦτος φανῇ, ἔσται μοι καὶ παῖς καὶ φίλος καὶ συγγενὴς καὶ πάντα ἀπλῶς ἡ ἐρημία. ἐκείνη μοι συμβιώσεται, ἐκείνη με γηροβοσκήσει, ἐκείνη με καὶ τεθνεῶτα καλύψει.

Sequuntur duae παρασίτου declamationes.