Declamatio 23

τί δὲ ἐκ τῶν ἐμῶν ἤ ἄλλου τινὸς ῥήτορος λόγων χρηστὸν περιγίνεται; | ἀνα- [*](RIV 293) βάντες ὁπόταν τύχωσιν, ὑμῖν ἐπετίμησαν, τοὺς προ- γόνους ἐπῄνεσαν. ἄραντες ὑμᾶς καὶ φυσήσαντες κατέ- βησαν, ὁπότε τὰ βέλτιστα καὶ μὴ δωροδοκήσαντες ἤ πρὸς ἔχθραν ἢ χάριν εἰπόντες τι καὶ μεῖζον κακὸν εἰργάσαντο. ταῦτα οἱ ῥήτορες, ὑγιὲς δὲ ἢ χρηστὸν οὐδέν. τοῦ δὲ βουλεύσασθαι τὰ δέοντα ἕνεκεν τίς ἡ πολλὴ χρεία τῶν ῥητόρων; ὁ γὰρ δῆμος αὐτὸς ἄριστα τούτου τυγχάνει.

τῷ δὲ οὐ μέτεστι τοῦ δύνασθαι λέγειν Ἀθηναίων, ἴως ἂν ἦ καλόν, ἀλλ’ οὐκ ἀρχὴ [*](2 cf. t. V 21, 15 6 Plat. Gorg. p. 515 E 10 Aeschin. Ctes. § 229 p. 86, 28 14 cf. t. V 69, 15) [*](1 ὑμῶν VaBPar 5 οὐδ’ VaBPar 7 μὲν post δειλοὶ Par 10 αὐλῶν scripsi auctore Iacobsio Rev 5 coll Aeschin. 1. 1. αὐλὸν libri edd Ι αὐτῶν scripsi ex HVVaPar αὐτὸν Ρ et γρ in marg Mor αὐτοὺς BMa edd | τἄλλ’ scripsi e VaB Par τἆλλ’ HVP τἆλλα Ma τἄλλα edd 11 δ’ H 12 πε- ριγίγνεται MaP edd 15 μέγιστα VaBPar | ἤ] οἱ HV 16 τί HVaB 17 ὑγιὲς in ras Ma2 a 18 τοῦ δὲ scripsi tore Iacobsio App Pors 326 Lect 107 Rev 5 οὐδὲ libri edd Ι „fortasse ἕνεκεν ἡ sine puncto interiecto et sine τις aut alias leg. ἕνεκεν ἐστί τις ἡ πολλή“ Re 20 τῷ] τὸ VaBParMa τοῦ] τὸ Par 21 ἀθηναίοις VaBPar Ι ἂν om Par)

31. Εἰ δέ τις οὐχ οὕτω ταῦτα ἔχειν ὑπολαμβάνει, ὅτι καὶ χρήσιμον καὶ καλὸν ὁ δυνάμενος λέγειν καὶ πολιτευόμενος τῇ πόλει, τοῦτ’ αὐτὸ φαίνῃ καὶ πείθῃ λέγων. ἀλλὰ δὴ καὶ ταύτης ὑμᾶς τῆς πείρας ἱκανῶς παρ’ ἐμοῦ σχεῖν φημι ἐγώ. γέγονα παρ’ ὑμῖν καὶ ἐπὶ τῆς πολιτείας ἀγαθός, ἡνίκα ταύτης ἠνείχεσθε, μακρῷ χρόνῳ. διαναπαύειν δὲ εἰκὸς καὶ τοὺς πολιτευομένους ἐν τῷ μέρει, καθάπερ τοὺς λειτουργοῦντας καὶ εἰσφέ- [*](1 Isocr. Phil. p. 87c 13 sq. cf. t. IV 144,5R 17 Plat. polit. p. 257 C) [*](1 καὶ τέχνη; τίς scripsi καὶ τέχνη τίς. HVaB καὶ τέχνη τις. VParMaP edd ἡ τέχνη; τίς Iacobs Add 192 Lect 107 Rev 5 | οὐ] ἢ V et Mon | Ἀθηναῖος scripsi cum Iacobsio ἀθηναἰους libri edd 2 αὐτὰς Par Ι καὶ om Ma 3 signum interrogationis posui cum Iacobsio punctum HVBParMa edd, comma VaP Ι τι Par sed μοι suprascr | καὶ πονηρότερον om Par 4 πρώην HVaP 5 οὕτως om Ma Ι ἐκδόντες — 7 ῥή- τωρ] ἐκ ῥητόρων; V et Mon 6 αὐτὴ Par Ι ἀφ’ αὐτῶν scripsi ex Η ἀπ’ αὐτῶν VaBParMaP edd 8 οὐ συνίησιν om Ma) [*](9 αἰσθανομένοις Ma 10 ἡμᾶς Ρ et γρ in marg Mor 12 λέγειν om Ma 13 αὐτὸ φαίνῃ scripsi αὐτὸ φαίνεται libri edd αὐτὸ φαίνει Iacobs Rev 5 ἀποφαίνεται Cobet Coll 289 Ι πείθῃ scripsi πείθει libri edd 14 δεῖ HVMa | τῆς πείρας ὑμᾶς ΗV Re 17 διαπαύειν V | δὲ scripsi e VVaB Par | καὶ ΗΜαΡ edd)

οὕτω δὴ δεῖ καὶ τοὺς συμβούλους καὶ ῥήτορας εἰπόντας <καὶ> νους ἱκανῶς εἶτα ἀνιέναι. εἴρηται, γέγραπται, πεπρέ- σβευται, νενομοθέτηται, δεδημηγόρηται, πεπολίτευται, εἰσενήνεκται. μέχρι τίνος ταῦτά με δεῖ ποιεῖν; ὤφελον μὲν γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὸν Ἰσοκράτους ἢ τὸν Ἰσαίου, τῶν διδασκάλων τῶν ἐμῶν, ἤ τινος ἄλλου τῶν μακαρίων σοφιστῶν ἄνωθεν ἑλέσθαι βίον, ἕν ἐν ἡσυ- χίᾳ καὶ γαλήνῃ καὶ τὸν ἔμπροσθεν ἐβίουν χρόνον ἐπ’ ἐμαυτοῦ φιλοσοφῶν καὶ τὸν δῆμον φυσιογνωμονῶν ὡς πρᾶγμά ἐστιν ἀσταθμητότατον ἁπάντων, ἐοικὸς θαλάττῃ, φύσει ἄστατον, ὑπὸ πάντων τῶν ἐμπιπτόν- τῶν πνευμάτων ὑποκινούμενον. ἐπειδὴ δὲ ἑτέρως με [*](1 Luc. Anach 18 10 cf. Lib. vit. Deni. p. 3, 5. Plut. Dem. 5. [Plut.] vit. X or. p. 844 a. Philostr. vit. soph. I 17. Schaefer Demosth. I 309 2 sq. 15 Dem. fals. leg. ’ξ 136 p. 383,5. Dio Chrys. 1. 1 p. 065 R. App. b. c. III 20. Poet. com. fr. IV 615 M. Iacobi Ind. com. dict. p. CCCXXXI. Lyr. fr. adesp. t. III p. 694 ed. Bergk4) [*](2 εἰσενεγκόντες Ρ sed ε (4) in ι corr m3 | εἶτ’ ἀνεπαύσατο Cobet Coll 289 3 οὐκέτι VaB | στρατευσάμενος τίς VaBPar) [*](4 ἡλικίαν Η Mor | στρατειὰς Ρ sed ι supra ει m3 στρατιὰς Mor) [*](5 δὴ om Par 6 καὶ inserui om libri edd 9 εἰσενή- νεγκται Ρ sed γ’ inser | με ταῦτα VaB | (??)φελον Β ὄφελον Η MaP cf. p. 414, 17; 430,4 13 καὶ(2) om VaBPar Ι τῶν Ρ 14 δῆμον scripsi coll Dem. 1. 1. ut coni Re et Cobetus Coll 290 βίον libri edd 15 πρᾶγμά — 17 ὑποκινούμενον citat prae- missis verbis ὁ βίος Macarius fol 82v (de titulo vide p. 374, 1) Ι ἐοικὼς Η 16 θαλάσσῃ VaBPar Ι ἀσύστατον VaBPar 17 κινούμενον HV Re | δὲ om HMa Mor | ἕτερός HV)

ὦ βῆμα καὶ πόνοι καὶ πλάναι καὶ δρόμοι καὶ μακραὶ φροντίδες καὶ Ἀρκαδία καὶ Βοιωτία καὶ Θετταλία καὶ Πύλαι καὶ φυλακαὶ τῆς Ἑλλάδος, ἐφ’ οἶς ἐκ νέου μέχρι τῆς παρ- ούσης ἡλικίας τεταλαιπωρήκαμεν. τί οὖν ἀδικῶ, πρὸς τῶν θεῶν, εἰ τὸν ὀλίγον τοῦτον καὶ λοιπὸν χρόνον κατ’ ἐμαυτὸν βιῶναι βούλομαι; οὐδὲ Χάρης ἀεὶ στρα- τηγεῖ οὐδὲ Διοπείθης ἀεὶ ἐπιπλεῖ οὐδὲ Μενέλαος <ἀεὶ> ἱππαρχεῖ, ἀλλὰ ταῦτα ἐκ διαδοχῆς. καὶ πολιτείαν οὕτως ἔχειν ἄξιον. καὶ γὰρ εἰ μὲν λειτουργίᾳ τινὶ τὸ πρᾶγμα ἔοικεν, οὐκ ἀεὶ τὸν αὐτὸν ἐπιτρίβειν ἐπιεικές ἐστιν· εἰ δὲ τιμὴ καὶ δυναστεία, δίκαιον ὥσπερ ἐν ταῖς ἀρχαῖς ἄλλους ἄλλοις ὑπεξιέναι τοῦ [*](RIV 295) πάντας | ἐν κύκλῳ ταύτης ἀπολαῦσαι τῆς πλεονε- ξίας.