Declamatio 20

Libanius

Libanius, Declamatio 20, Libanii Opera, Vol 6, Declamationes XIII-XXX, Teubner, Foerster, 1911

ἴν οὖν μηκέτι τού τῶν ἀκούητε τῶν λόγων, ἀλλ’ ἀπαλλαγῆτε τοῦ διοχλοῦν- τος, τοῦ διολλύντος ὑμᾶς, ἀποκτείνατε. λυπήσατε Φίλιπ- πον. ἀχθεσθήσεται Δημοσθένους τετελευτηκότος ἐν Ἀθή- ναις <καὶ> α ταφέντος. μὴ γὰρ ἴδοιμι ταύτην ἐγὼ τὴν ραν μηδὲ θεασαίμην ἐκεῖνο τὸ θέαμα, ἐμαυτὸν ὑπὸ τῶν δορυφόρων ἀγόμενον καὶ βαδίζοντα τὴν ἐπὶ Μακεδο- [*](R IV 825) νίαν ὁδὸν διὰ Πυλῶν, | ἃς ἔκλεισα, διὰ Φωκέων, οὓς ἔκλαυσα. οὐ βούλομαι τὰς κενὰς κώμας ἰδεῖν τῶν ἑαλωκότων. οἶα γὰρ καὶ πείσομαι, θεάσεταί με Φίλιπ- πος δεδεμένον, εἰσάξει με εἰς τὸ δεσμωτήριον τῶν ἑαλωκότων, ὃν οὐκ ἐχειρώσατο.

ἐρεῖ ταῦτα· ἐκεί- νους ἐπὶ Χαιρωνείας ἔλαβον, τοῦτον ἐξ Ἀθη- [*](13 cf. p. 288, 18 14 cf. ad p. 280, 11. Dem fals. leg. p. 366, 27) [*](1 πλέηται MatMon sed in hoc ε supra αἰ 3 τὰς δημη- γορίας scripsi ταῖς δημηγορίαις libri Re 5 θέλουσι HV θέλωσιν Li 6 ἴνα Li 7 ἀλλ’ ἀπαλλαγῆτε scripsi ex HLi ἀλλὰ ἀπαλλαγῆτε V Re ἀλλά παλλαγῆτε Mat ἀλλὰ παλλα- γῆτε Mon 8 τοῦ διολλύντος scripsi ex HLi τοῦ διολοῦντος MatMon lacobs Schulz 58 τοῦ διοχλοῦντος V Re delenda censet Sintenis 9 ἀχθέσεται Cobet Coll 302 at cf. t. ι 386, 5) [*](10 καὶ inserui om libri Re | ταφθέντος Li 11 μὴ δὲ HMatLi 14 κενὰς scripsi cum Iacobsio Add 213 Lect 151 Rev 425 Schulz 58 κοινὰς HVMatMon Re καινὰς Li et coni Weiskius Hyp II 30 et Sintenis Ι τῶν ἑαλωκότων delenda censet Weiskius 15 θεάσατἐ HVMatMon sed in hoc αἰ supra ἑ 17 ἐκείνους scripsi τούτους libri Re 18 ἔλαβον om Li Ι τού- των VMatMon sed in hoc supra et ον supra ων)

311
νῶν, ἐκείνους ἐκ μάχης, τοῦτον ἐκ προστάγμα- τος. κἂν μὲν εὐθέως ἀνέλῃ με, μετριώτατον πολλῷ τὸ δεινόν· νυνὶ δέ, οἶδα γὰρ τὴν ὠμότητα τοῦ βαρβάρου καὶ τὴν ἀκολασίαν καὶ τὴν ἀσέλγειαν καὶ τὸ μῖσος, ἐμπλησθήσεται τοῦ σώματος καθ’ ἑκάστην δημηγορίαν καινῶν βασάνων, προπηλακίσεται τὸν δημαγωγὸν τῶν Ἀθηναίων. ὑπὲρ Βυζαντίου βασανισθήτω. ὑπὲρ Πυλῶν καυσάτω τις αὐτόν, ὑπὲρ Χαλκιδέων ἀναλωσάτω. πολλοὺς ὑπὲρ Ὀλυνθίων λόγους ἐποιήσατο. ὄψεταί με 〈Λασθένης, ὄψεται〉 Εὐθυκρά- τῆς δεδεμένον. ὀνειδιοῦσί μοι τὴν εὔνοιαν τὴν πρὸς ὑμᾶς, ἐπαινέσουσιν αὑτοὺς τῆς προδοσίας.

πῶς ἄν τις ταῦτα ἐνέγκαι τὰ δεινά, πῶς τις ὑπομείναι τὸ μέγεθος τῶν κακῶν; ἐκεῖνο πάντων ἀλγεινότατον ἔσται, ἂν εἴπῃ παραστὰς Φίλιππος· ὦ πάντων ἀγε- [*](1 cf. p. 282, 3 9 cf. p. 280, 6 11 cf t. IV 282, 4 R) [*](2 μετριώτατον scripsi μέτριον libri Re 5 καθεκάστην Li 6 προπηλακίσεται scripsi cum Iacobsio App Pors 330 Lect 151 Rev 425 Schulz 58 et Sinteni προπηλακίζεται HV MatMon Re προπηλακίζετε Li Ι τῶν Ἀθηναίων scripsi e Li τὸν ἄνθρωπον προπηλακίζετε Re Ἀθηνῶν vel τὸν Ἀθηναῖον vel τὸν Ἀθηναίων Iacobs 7 τοῦ ante Βυζαντίου VMatMon Re delevi cf. p. 308,19 8 πολλῶν Mat | τίς MatMon 10 Λασθένης, ὄψεται inserui coll p. 297, 15; t. III 464, 10; t. ιν 333,22; 978, 5 R om libri Re ὄψεται Λασθένης, ὄψεταί με Εὐθυκράτης Weiske Hyp II 8 ὄψεταί με Εὐθυκράτης δεδεμέ- νον, ὄψεται Λασθένης βασανιζόμενον Iacobs Lect 152 Rev 426 Schulz 58 11 με HV sed in hoc ἑ in οἱ corr m 2 12 αὑ- τοὺς scripsi αὐτοὺς libri Re 13 ἐνέγκαι et ὑπομείναι scripsi cum Sinteni ἐνέγκῃ et ὑπομείνῃ libri Re | τις Re τίς libri) [*](14 κακῶν ἐκεῖνο; πάντων δ’ Iacobs Schulz 58 | δὲ inserui om libri Re Ι ἀλγυνότατον HV ἀλγηνότατον MatMon 15 ἔσται scripsi cum Iacobsio Schulz ἐστιν libri Re Ι εἴποι Li I ἀγεννέστατε Li et coni Iacobs Schulz 58)

312
νέστατε Δημόσθενες, οὐκ ἔδοξας Ἀθηναίοις οὐδὲ προσαγγελίας ἄξιος. ἐφθόνησάν σοι καὶ τελευτῆς ἀναγκαίας. μή, πρὸς τῆς Ἀθηνᾶς, ὦ ἄν- δρες, μηδὲν ἐάσητε πραχθῆναι τούτων τῶν ἀτυχη- μάτων, ἀλλ’ αὐτοὶ καταψηφίσασθε τὸν θάνατον.

31. Βούλομαι δὲ ἀπαλλαττόμενος τοῦ λόγου καλέσαι τοὺς ῥήτορας ἅπαντας. ἐγὼ μὲν ἐξέρχομαι τοῦ βίου καὶ ταύτην ἄπειμι τὴν πορείαν ἢν ἐβράβευσεν ἡ τύχη καὶ τὸ δαιμόνιον, ὑμῖν δὲ καταλιμπάνω τὰς Ἀθήνας οἰκουμένας, τὸν Πειραιέα μεστὸν σκαφῶν. οὐδεὶς ἐκεῖ Μακεδόνων ὁρμίζεται. κενὸς ὁ λιμὴν τριήρων πολεμίων. ἔχετε καὶ τεῖχος, ἔχετε καὶ συμμάχους. ἔστιν ὑμῖν καὶ χρήματα. πρὸ τούτων ἀπάντων ἐκεῖνο λογίσασθε· μίαν μάχην νενίκησθε. πολυάνθρωπός ἐστιν ἡ τῶν Ἀθη- ναίων πόλις. οὐκ ἦσαν μόνοι τρισχίλιοι. ἐντεῦθεν ἐξέπλευσαν ἀπόστολοι πολλοί, ἐντεῦθεν συμμαχίαι γε- γόνασι πολλαί.

μετὰ τὸν θάνατον τὸν ἐμὸν τὰς ἐμὰς δημηγορίας ἀναγνώσεσθε. ἀπολείπω γὰρ ὑμῖν κτήματα τιμιώτερα χρημάτων, τοὺς λόγους τοὺς κατὰ [*](R IV 826) τῶν Μακεδόνων. | ἐνταῦθα πάντα ὄψεσθε, τὰς ἀρετάς, τὰ κατορθώματα. πεισθήσεσθέ μοι μετὰ τὴν [*](2 cf. t. V 551, 17 3 cf. ad t. V 339, 6 5 cf. t. II 505, 19) [*](8 Dem. Phil. III p. 120, 27. Isocr. Areop. p. 144 b 9 cf. p. 301, 10; t. IV 420, 7 R 14 Thuc. I 24, 2 Ι cf. p. 182, 14) [*](1 Ἀθηναίοις reposui e libris cuui Iacobsio et Sinteni Ἀθηναίους Re 3 ὦ inserui e Li om HVMatMon Re 4 περανθῆναι coni Iacobs Schulz 58 Ι τῶν inserui ex HVLi cum Sinteni om MatMon Re 9 ὑμεῖς HV | καταλιμπάνω τὰς ἀθήνας V sed λιμπάνω τἀς ἀθήνας eras κατὰ τὰς ἀθήνας Η 10 μεστῶν Li Ι δείξαντας post σκαφῶν Η δείξαιτο in ras V 3 11 τριηρῶν HVMatMon Re cf. p. 208,18 13 ἐκεῖ κοι- νολογήσασυε Η 14 ἀθηνῶν Li 16 συμμαχία MatMon 21 πεισθήσεσθε scripsi πεισθῆτε HV πείσθητε MatMonLi Re)

313
τελευτήν, εἰ καὶ ζῶντος ὠλιγωρήσατε. ἐγὼ δ’ εἰ καὶ νῦν δυστυχῶ καὶ τοῖς πολλοῖς ἐπταικέναι δοκῶ, τεύ- ξομαι τῶν ἄθλων τῶν προσηκόντων.

οὐκ εἰκῆ ταῦτα οἶ μυθογράφοι λέγουσιν οὐδὲ πλάττουσι τοὺς λόγους, ἀλλ’ ὡς ἔνθεοι γεγονότες τἀληθῆ τεκμαίρονται. ἔστι τις χῶρος ἀνιερωμένος τοῖς καθαρῶς τὸν βίον διαγαγοῦσι καὶ κρίσεις καὶ δικαστήρια. εἰς ἐκεῖνον ἀφίξεται Δημοσθένης τὸν τόπον, ὅπου τὸν Ἀριστείδην εἶναι λέγουσιν, ὅπου Μιλτιάδην, ὅπου Θεμιστοκλέα, ὅπου Θησέα, ὅπου τοὺς ἥρωας τοὺς παλαιούς.

34. Διαδικάσομαι πρὸς ἐκείνους περὶ τῶν κατορθω- μάτων. πρὸς μὲν Θησέα τούτους ἐρῶ τοὺς λόγους· σὺ μὲν συνῴκισας τὴν πόλιν τῶν Ἀθηναίων κατὰ δήμους οἰκουμένην, ἐγὼ δὲ σώαν ἐτήρησα. σύ, Μιλτιάδη, τὴν ἐν Μαραθῶνι μάχην ἐνίκησας. [*](5 Arist. rhet. III 7 p. 1408b, 19 6 Pind. 01. II 63 sq. Arist. ran. 454 sq. Scol. 10 Poet. lyr. Bergk t. III p. 646 4 9 sq. cf. p. 158, 2 sq. t. V 104, 2 sq. 11 Dem. Hal. p. 78, 14) [*](13 Dem. Neaer. p. 1370,17. Thuc. E 15. Plut. Thes. 24. Marm. Par. ep. 20 cum nota Iacobyi p. 84. Char. apud Steph. Byz. s. v. Ἀθῆναι) [*](1 ἐγὼ — 2 δοκῶ praemissis verbis Δημοσθένης ó <ὁ μικρὸς> ἑαυτὸν προσαγγέλλοντι citat auctor libelli περὶ συντάξεως s. v. πταίω· δοτικῇ κατὰ τὸ πρᾶγμα ed. Bekker Anecd. p. 170,26 I δὲ auctor περὶ συντάξεως 5 ἔνθεοι scripsi e Li ἐν θεοῖς Η V sed in hoc ἔν inser m 2, MatMon Re ἔνθεοι vel ἐν θέα coni Sintenis 6 τίς HMatMonLi 8 τὸν τόπον δημοσθένης Li | τὸ Mat | Ἀριστείδην εἷναι λέγουσιν scripsi e Li ἀριστοτέ- λην εἷναι λέγουσιν, ὅπου τὸν ἀριστείδην HVMatMon Re Ἀρι- στογείτονα εἷναι λέγουσιν, ὅπου τὸν Ἀριστείδην coni Iacobs App Pors 330 Not. in Lib. apol. 24 Lect 152 Rev 426 et Cobetus Coll 302 perperam, ut sequentia ostendunt ἀρίστων ἀγέλην pro Ἀριστείδην coni Sintenis 10 ὅπου(2) inserui e Li om HV MatMon Re 13 συνῴκισας scripsi coll 11. 11. ὤκησας libri sed ι supra η Mon ᾤκισας Re 14 σώαν scripsi e Li coll t. III 429,20; t. IV 142, 18 R σώαν HVMatMon Re σῶν Cobet Misc 157)

314
μιᾶς μοι λέγεις ἡμέρας ἔργον, ἐγὼ δὲ έν πολλῷ χρόνῳ πρὸς τὴν φορὰν τοῦ Φιλίππου παρετα- ξάμην. σὺ δέ, Θεμιστόκλεις, ἐπὶ Σαλαμῖνος κατώρθωσας. ἐγγὺς ἡ θάλασσα τῆς Ἀττικῆς καὶ τὸ χωρίον πλησίον ὁρώμενον <ἁπὸ> a ἐγὼ δὲ μέχρις Ἑλλησπόντου καὶ τῶν <πέρσν> τόπων τὴν εὐψυχίαν ἐξαγώγιμον ἀπέφηνα τῶν Ἀθηναίων. σὺ δὲ τοὺς φόρους ἔταξας, Ἀριστεί- δὴ, ταῖς πόλεσι καὶ τοῖς συμμάχοις, ἐγὼ δὲ αὐτὰς τὰς πόλεις ἐξειλόμην τῶν ὅπλων τῶν Φιλίππου, ὑμεῖς στρατευόμενοι καὶ πονοῦντες, ἐγὼ δὲ σεμνύνων τὰ ὑμέτερα κατορθώματα.

[*](2 cf. p. 304, 18 7 cf. t. IV 327,12 R 8 Dem. Aristocr. p. 690, 1. Arist. rep. Ath. 24. Thuc. I 96. Diod. S. XI 47)[*](2 τοῦ scripsi e Li τὴν HVMatMon Re 3 δέ om Η 5 ἀπὸ inserui om libri Re 6 πέραν inserui cum Iacobsio Rev 426 om libri Re κατὰ Πόντον inser Weiske Hyp III 12, ἐπὶ Θρᾴκης Cobet Coll 302 7 εὐψυχίαν scripsi e Li coll p. 285, 13 εὐτυχίαν HVMatMon Re 8 δὲ inserui e Li om HVMatMon Re 10 ταύτας Η 12 σεμνύνων scripsi Mus. Rhen. XXXH 96 cum Sinteni coll p. 297,17; 307,6. Dem. fals. leg. p. 415, 12 ὀμνύων libri Re)