Declamatio 15
Libanius
Libanius, Declamatio 15, Libanii Opera, Vol 6, Declamationes XIII-XXX, Teubner, Foerster, 1911
ἐπ' αἰτίᾳ μὲν οὐδαμῶς παρ’ ὑμῖν ἐκρίθην, [*](H. IX 48) ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μηδὲ κριθείην ποτέ, βεβίωκα γὰρ οὕτως ὥστε μηδὲ συκοφάντῃ παρασχεῖν αἰτίας πρό- φασιν ἢ μέμψεως, τὴν ἐπ’ ἀρετῇ δὲ ταύτην κρίσιν οὐκ ἂν ἀπαξιώσαιμι ὡς ὑπαιτίου μὲν ἀγωνίζεσθαι περὶ τιμωρίας, ὥσπερ Ἀριστοφῶν, ἀγαθοῦ δὲ περὶ δωρεᾶς, ὡς ἐγώ.
ἔστι μὲν οὖν ἐπιεικῶς, ὦ ἄνδρες Ἀθη- ναίοι, τὸ αὐτὸ καὶ σεμνολόγημά μοι πρὸς ὅλον τὸν βίον καὶ ἐναντίωμα πρὸς τὴν παροῦσαν κρίσιν, Ἀρι-
τούτῳ μὲν οὖν εἰ καί τις ὠφείλετο παρ’ ὑμῶν χάρις, ὡς ἔγωγε οὐκ οἶδα ἀνθ’ ὅτου, οὐδὲ γὰρ αὐτὸς ὧς εὖ τι τὸν δῆμον πε- ποιηκώς, ἀλλ’ ὅτι μὴ κακῶς ὑπὸ τοῦ δήμου πέπονθε, τούτῳ σεμνύνεται, πλὴν εἰ καί τι χρήσιμος ὑμῖν γέ- γόνε, τὴν ἱκανὴν ἔχει. ὁσάκις αὐτὸν κινδυνεύοντα περὶ τῆς ἐπιτιμίας ἢ τῆς πατρίδος, ἔστι δ’ ὅτε καὶ τοῦ βίου διεσώσατε, ὥστε καὶ πρὸς ὀφείλων ὑμῖν ἀναφαί- νεται. ὁ δ’ ἐν οὐδενὶ δεηθεὶς ἀγῶνι τῆς ὑμετέρας εὐνοίας καὶ φιλανθρωπίας εἰκότως ἄν, ὅτε πρῶτον αἰτῶ, τύχοιμι. ὄντος δὲ καὶ μόνου ἀκούετε τοῦ μὲν [*](3 Lys. or. 19 p. 157, 4 4 Isocr. or. XV 26 8 Dem. p. 556, 25 16 cf. p. 160, 6 et 23. Aeschin. p. 39, 42) [*](1 τὸ Ρ 3 οὔπω Ma sed πω corr m 2 4 τὸ inserui e Ma om Ρ cf. p. 119, 7 5 καθεκάστην Ρ 8 μεγίστας om Ρ | δοκούσας om Ma 9 ὁ(1) om Ma | μὴ δ’ Ma 10 νηρᾷ scripsi coll p. 120,11; 122,23 πονηρὸς MaP 12 οὐδὲ scripsi οὔτε MaP 14 τούτῳ scripsi e Ma τοῦτο Ρ 15 ὁσάκις — 17 διεσώσατε citant praemissis verbis Κέφαλος (om Zonar.) ῥήτωρ (om lex. Bachm. et Zonar.) auctor συναγωγῆς λέξεων χρησίμων s. v. ἐπιτιμία ed. Bachmann Anecd. I p. 233, 9 et qui ex ea libaverunt Suidas et Zonaras s. v. ἐπιτιμία cf. p. 160, 6 16 ἔστι δ’ ὅτε καὶ] ἢ lex. Bachm. Suid. Zonar. 17 παντὸς post βίου lex. Bachm. Suid. Zonar. | πρὸς ὀφείλων scripsi προσοφείλων MaP cf. p. 132, 6 | ἡμῖν Ma 19 ἀνοίας Ρ 20 μόνον Ma)
οὐ μὴν ἀλλ’ οἱ μὲν τὸ τέλος ἀγνοοῦντες, αὐτὸ δὲ τοῦτο τὸν μὲν πολλάκις, τὸν δὲ μηδ’ ἅπαξ κε- κρίσθαι μαθόντες, τὴν ἑκατέρου δὲ προαίρεσιν οὐκ εἰδότες οἰηθεῖεν ’ίσως ἂν τὸν μὲν ἐξεταζόμενον ἐν πολι- τείᾳ καὶ πολλοῖς ἐμπλεκόμενον | πράγμασι διὰ τοῦτο [*](H. IX 49) καὶ πολλαῖς περιπεσεῖν αἰτίαις, καὶ θαυμαστὸν οὐδέν, εἴ τις ὑπεύθυνον αὑτὸν ἅπασι διδοὺς τοῖς ἐχθροῖς ἐπισπώμενος φθόνον ἀφ’ ὧν εὐδοκιμεῖ καὶ δι’ ὅσων νῦν Ἀριστοφῶν σκήπτεται κρίνεται· περὶ ἐμοῦ δὲ τὴν ἐναντίαν ἔχοι τις ἂν δόξαν, ἰδιωτεύων γάρ, ὡς εἰκός, ἀποδεδρακὼς ἐκ μέσου λέληθε τοὺς συκοφάντας ἐν ἀφανείᾳ βίου, καὶ τὸν μὲν φιλοκίνδυνον ἔσθ’ ὅτε καὶ χρήσιμον ἂν ἡγήσαιτο τῷ μήτε λέγειν ἃ δεῖ μήτε γράφειν ὀκνεῖν, ἐμὲ δὲ βίου μὲν εἷναι νικηφόρον ἀμέμπτως εἰς τοῦτο ἐζηκότα, ἀσύμβολον δὲ τοῖς κοι- νοῖς. καὶ γὰρ οὕτως ἔχει· οὔτε καθ’ αὐτὸν βιοῦντα καὶ μὴ προσαπτόμενον πολιτείας ἀναίτιον διαγενέσθαι μέγα οὔτε πολιτευόμενον αἰτίας πολλὰς ἐκφυγεῖν ἄξιον τιμωρίας, ἀλλ’ οὐδὲ τιμῆς.
5. Τί οὖν καὶ δυσέφικτον καὶ ἄλλως ἄξιον [*](17 Xen. comm. III 4, 5; Agesil. 9, 7; conv. 2,5) [*](3 ὑμῶν Ma sed ὒ in ἡ corr m 2 6 τόνδε Ρ | μὴ δ’ Ρ 7 τὸ Ρ 8 διατοῦτο Ρ 9 καὶ(1) om Ma 10 αὐτὸν Ma Ι διδοὺς scripsi διδῶ MaP 11 ὅσων scripsi e Ma ὅσα Ρ) [*](14 ἐν inserui e Ma om Ρ 15 τὸν scripsi τοῦ Ma sed in τὸν corr m 2 Ρ | τὸ ante φιλοκίνδυνον Ρ delevi | ὅτι Ρ 17 μὲν om Ma 18 ἀσύμβολον scripsi σύμβουλον MaP 22 τιμωρίας, ἀλλ’ οὐδὲ τιμῆς scripsi τιμῆς, ἀλλ’ οὐδὲ τιμωρίας MaP quae praeter τιμῆς delenda censet Hertlinus)
εἰμὶ τοίνυν οὗτος ὑμῖν ἐγώ. οὐδὲ γὰρ οὗτος μέν, ὥς φησιν, ἐπειδὴ πεπολίτευται, κρινόμενος οὐ παύεται, ἐγὼ δὲ τῷ φεύγειν τὰ κοινὰ καὶ τὴν δίκην ἐκπέφευγα. μίαν τὴν πρώτην ὁδὸν τραπόμενοι τὴν εὐθὺ τοῦ βου- λευτηρίου καὶ τῆς πνυκὸς ἀντίτεχνοι καὶ τῶν αὐτῶν ἀνταγωνισταὶ ἐν τοῖς ὁμοίοις ἀνόμοιοι διεφάνημεν, ἥπερ σαφεστάτη διάγνωσις. τὰ μὲν οὖν καθ’ ἕκαστον τῶν πολιτευμάτων μακροῦ λόγου, τὸ κεφάλαιον δὲ περὶ οὗ τά νῦν ἡ κρίσις, πολλὰς γνώμας εἶπεν Ἀρι- [*](3 cf. p. 150, 6. Dem. p. 292, 3 18 cf. p. 149, 18 19 cf. p. 93, 3) [*](2 τοῖς inserui e Ma om Ρ | τὸ Ma 3 τις Ρ 5 πάσῃ τισί coni Hertlinus παρά τισι Cobetus 8 μηδὲν scripsi e Ma μὴ δὲ P μηδ’ olim conieci 10 τούτῳ olim conieci 11 κοινὴ Ρ 16 πεπολίτευταἰ, κρινόμενος οὐ παύεται, ἐγὼ δὲ τῷ φεύγειν τὰ κοινὰ καὶ τὴν δίκην ἐκπέφευγα. μίαν scripsi πεπολίτευται τὰ κοινὰ, ἐγὼ δὲ τῶ φεύγειν καὶ τὸ δίκην φυγεῖν κρινόμενος οὐ παύεται· ἐκπέφευγα μίαν MaP 21 καθέκαστον Ρ καθ’ ἕκαστα Ma cf. p. 133,8; 157,5 23 τανῦν MaP)
7. Δεινὸς δὲ ὢν ἐξ ἔθους τὰ δικανικὰ σοφίζεται τοιόνδε τι· κέκριμαι πολλάκις καὶ νενίκηκα, Κέ- φαλος δὲ οὐδ’ ἅπαξ. εἶτα τοῦτον τοῦ δεδοκι- μασμένου προτιμήσετε; ὥσπερ εἰ περὶ τῆς ἐν πρυ- τανείῳ σιτήσεως ἀγωνισάμενος ἐν τοῖς πολλοῖς δικα- [*](11 cf. p. 180,17. Dem. p. 314, 24 12 Aesch. Ctes. p. 88, 7 Aesch. fals. leg. p. 40, 31) [*](1 γραφή scripsi γραφὴν MaP 5 τίς Ma 6 ἡγοῦμαι Ma 7 τὸ inserui e Ma om Ρ 8 πρόνοιαν τέλος scripsi e Ma cum Cobeto πρόνοιαν · τέλος P | οὕτος om Ma 9 τὸ inserui eMa om Ρ | ταὐτὰ scripsi ταῦτα MaP ταύτῃ olim scripsi 11 αὐτοῦ scripsi e Ma αὐτοῦ Ρ 11 λαγῶ Ρ 13 num κωλῦσαι? at cf. ad t. I 272,5 14 οἷσπερ scripsi ὧσπερ Ma Ρ 16 γ’ Ma Ι εἰσι scripsi ἢ MaP Ι παραμικρὸν Ρ 17 ἐξέθους Ρ 18 τοιόνδε τι scripsi τοιόνδε· ὅτι MaP 20 ὡσπερεὶ olim conieci 21 ἀγωνισάμενος scripsi ἀγωνισά- μενον MaP sed in hoc ν(3) in σ’ corr m2)