Declamatio 14

Πρὸς δὲ τοὺς διψῶντας ἔτι τιμωρίας καὶ οὐχ ἱκανὸν νομίζοντας τὴν σφαγὴν ἐκεῖνο λέγω· δώσει Κριτίας, δώσει καὶ ταφεὶς δίκην. τούτοις μάλιστα [*](2 Thuc. II 90, 3 6 cf. t. II 111, 6; IV 445, 13) [*](2 τάχους sed γρ' σ πάχους suprascr m 2 4 θοῖ 5 ποιήσωμαι scripsi e VaB ποιήσομαι MLaViMaCl edd 7 μνῆ‘μ̀α μέγα LaVi Re 8 ἐγὼ ἀμαθὴς MaOl Ι ἐγὼ] εἰμ,ὶ Va Β | ἁ τυχοῦσι Va Ι κἀν Ma sed γρ ἢν suprascr m 2 κὰν Cl) [*](9 δὴ om VaB Ι ἐπινεύσητε Va sed ἐπα suprascr m 2, Β 10 καταθάψω MaCl 11 ἕπεται Vi sed ἐπέσται in marg quae eadem del Ι τῶν γνωριζόντων om LaViClVaB et γρ in marg Mor inser Ma 2 12 τάφους MaVa sed ’ς add Ma 2 Va 2 τάφου LaViCl 13 ἀκούσατε Ma sed γρ' ἀκούσεται in marg m 2, Cl 15 ἄθλιον Va sed ἴ’ eras | θαυμαστῶν scripsi e MLa ViVaB et γρ in marg Mor inser Ma* om ὢ καλῶν edd 20 καὶ ante Κριτίας Μ | καὶ ταφεὶς δώσει VaB ταφῆς LaVi)

Κωκυτοὶ καὶ Πυριφλεγέθοντες ῥέουσιν. εἰς τούτους, ὦ κακόδαιμον, ἐμπεσῇ τοὺς ποταμούς, καὶ ἃ παρὰ τῶν ποιητῶν ἀκούων οὐκ ἐβούλου προσέχειν, τὸν Τάνταλον, τὸν Σίσυφον, τὸν Ἰξίονα, τὸν Τιτυόν, ταῦτα νῦν ὧς οὐ λόγος ἄλλως ἦν, εἴσῃ καλῶς. τίς σε τότε ἐξαιτήσμ τᾶι Λακεδαιμονίων; τῖς σε τότε ὀνήσει Καλλίβιος ὁ τραγῳδίαν μὲν διδάσκειν αἰσχρὸν νομίζων, τυρανυεῖν δὲ καλόν;

[*](1 cf. t. V 145,12. Plat. Phaed. p. 114 A 3 sq. Od. λ 576 sq. Plat. Gorg. p. 525 E 6 Xen. Hell. II 3,14. Plut. Lys. 15)[*](1 κωκυτὸς Β | πυρὶ φλεγέθοντες Ma πυριφλεγέθων Va περιφλεγέθων Β | εἰσρέουσιν VaB 2 ἐμπέσῃ La Vi Ι παρὰ La sed e περὶ corr f Vi sed περὶ in marg m 2 4 τὸν τιτυόν om LaViClVaB in marg inser Ma 2 5 ἀλλ’ ὧς LaVi ἄλως MVa Ι καλῶς om LaVi σαφῶς VaB | ἐξετήσεται La sed αἰ supra ε(2) y ἐξεστήσεται Vi 7 τραγῳδίας Ma 8 καλῶν La sed ῶ in ό corr f)

Succedit par declamationum Cephali et Aristophontis.