Declamatio 12
Libanius
Libanius, Declamatio 12, Libanii Opera, Vol V, Declamationes I-XII, Teubner, Foerster, 1909
τοσοῦτον δέ μοι περίεστι τοῦ πρὸς αὐτὸν ἔρωτος ὥστε ἕτεροι μὲν τοὺς ὁρῶντας αὐτὸν μακαρίζουσιν, ἐγὼ δὲ καὶ Ἀγαθάρχῳ φθονῶ τῆς ὕβρεως καὶ Ταυρέαν ζηλῶ τῆς πληγῆς ἢν ἐπὶ κόρρης ἐδέξατο[. ἔπαισε] χορηγὸς ὢν καὶ στεφανούμενος. [*](1 cf. decl. Alcib. ed. Melanges Graux p. 635, 26 7 Ovid. met. in 353. Luc. Charid. § 24. cf. t.IV 448, 10 8 cf. t IV 450, 16 11 cf. p. 541,19 13 cf. decl. Alcib. 1.1. p. 635,28. An- doc. c. Alcib. ’ξ 17. Dem. Mid. ἑ 147. Plut. Alcib. 16 14 Andoc. 1. 1. 21. Dem. 1. 1. Plut. 1. 1.) [*](3 ᾄδειν ἀναγκάζομαι scripsi ex HD scriptura in Cr parum certa ἀναγκάζομαι ἄδειν BVaMaCl 4 οὐδ᾿(2) VaMa 7 τὸν οὐκ ἀγεννῆ] τῶν κώμων καὶ (om H) οὐκ ἀγεννὲς HD scripturn καὶ in Cr parum certa τ΅ον οὐκ ἀγεννῆ Ma sed ἐς supra ῆ m 2 καὶ οὐκ ἀγεννὲς Β | ἀγενῆ Mor cf. t. I 95, 12 7 ὑπὲρ Ma sed τὸ antepos m 2 | Νάρκισσον scripsi τὸ ὑπερνίκιον H τὸ ὑπερ- νίκιον D scriptura in Cr panim certa νικίαν BVaMaCl edd quominus Νικίαν Aristophanis eccl. 428 significari credas obstat 1. 10 Νιρέα coni lacobs Phil 353 at obstat iterum 1. 10 8 ἔφηβον scripsi ἔφηβος libri edd | τῶν et 9 ἐρωμένων HDB scriptura in Cr parum certa | τὴν ὥραν] τὸν Ὕλαν Gasda ὂν) [*](10 ἐγὼ — 14 ὕβρεως citat Plan fol 105 v 12 αὐτῶν Ma αὐτῶν Cl φίλτρου Va 13 καὶ om Η 14 Ταυρέαν scripsi e CrHD ταυραίαν B VaMaCl edd 15 ἐδέξατο χορηγὸς scripsi auctore Re ἐδέξατο. ἔπαισε χορηγὸς libri edd)
49. Ἄγε δή, ὦ γενναία κεφαλή, τῶν καλλίστων γὰρ ἄρχεις, τοὺς ἐραστάς, πολλοὺς ἐπὶ τὸ βάραθρον, πολλοὺς ἐπὶ τὸ κώνειον Ἀθηναίων, ἐπὶ τὸ Τίμωνος παράδειγμα τοὺς σοὺς ἐραστὰς ἄγε. ζήλωσον τὸν ἡμέ- τερον βίον. μισάνθρωπον σαυτὸν καὶ Τίμωνος ἡμέ- μένον γνήσιον ἀπόδειξον. ἅλις ἐχέτω σοι τὰ τῆς πορ- νείας καὶ τῆς πρὸς ἀνθρώπους ὁμιλίας. μηδενὶ τῶν ἐραστῶν ἐπινεύσῃς μηκέτι μηδ’ ἂν σοφώτατός τις ἀνθρώπων ἁπάντων τυγχάνῃ καὶ τὴν παρὰ τοῦ Πυθίου μαρτυρίαν προσειληφὼς μηδ’ ἂν τοῦ Δῖός ἔχῃ τὴν προσηγορίαν.
ἐπὶ τὰς γυναῖκας τῶν Ἀθη- ναίων τῇ ὥρᾳ, ἐπὶ τὰς μοιχείας ἀπόχρησαι τῇ φύσει. πάντας Ἀλκμαιωνίδας ἀπόφηνον τοὺς Ἀθηναίων παῖ- δας. ὅλου μοι γενοῦ τοῦ δήμου πατήρ. καὶ τοὺς Λα- κεδαιμονίων βασιλεῖς εἰς τὸ Ἀττικὸν μετάστησον γένος ἀνθ’ Ἡρακλέους αὐτὸν Ἀλκμαίωνα ἐπιστήσας προστά- [*](8 Phryn. Monotr. com. fr. II 587, 2 M (II 375 K) 13 cf. p. 117, 15 20 Her. VII 208, 1) [*](1 τοῦτο Wolf et Mor qui τούτῳ scribendum coni Not f. V v 6 εἰς ante τοὺς libri edd delevi „malim ἄρχεις τοῖς ἐρα- σταῖς“ Re 7 Ἀθηναίων reposui e libris sed scriptura in Cr parum certa et οὑς supra ὢν Ma 3 Ἀθηναίους edd sed γρ Ἀθη- ναίων in marg Mor 10 ἀπόδειξον scripsi e CrHD et γρ in marg Mor ἀν’ ἅδ’ ἑ ἰξὸν BVaMaCl edd 12 ἐπινεύσαις B | μὴ δ’ HVaMaCl 13 ἀνθρώπων ἁπάντων scripsi e 2) et γρ in marg Mor ἀνθρώπων CrH ἀπάντων BVaMaCl edd 15 τῶν] τἀς Η scriptura in Cr parum certa 16 τὴν ὥραν CrHDB 17 ἀπόφηναι D 19 μετάστησον γένος scripsi auctore Re μετάστησον. γενοῦ libri edd 20 αὐτὸν scripsi e CrHDVa σαυτὸν Ma σαυτὸν ὢ αὐτῶν Β edd αὐτοῖς coni Re)
δύνασαι δὲ ἀρκέσαι πρὸς τὴν | Τίμωνος ἐπιθυμίαν. στοχάζομαί [*](RIV 197) σου τῆς πολιτείας. τὴν φύσιν ἐπιγινώσκω τὴν σήν, Ἀλκιβιάδη. μείζω φρονεῖς τῶν νόμων. ταπεινὴν ἡγῇ τὴν δημοκρατίαν καὶ τοὺς νόμους τοῦ Σόλωνος, μικρὸν Περικλέα καὶ φαῦλον νομίζεις τὸ Θεμιστοκλέους παρά- δειγμα, τὴν ἀκρόπολιν περινοεῖς, τὸν ζῆλον ἄγεις πρὸς Πεισίστρατον, τυραννίδος ἐραστὴς τυγχάνεις. τὰς Λα- κεδαιμονίων περιμένεις εἰσβολάς.