Declamatio 12

Libanius

Libanius, Declamatio 12, Libanii Opera, Vol V, Declamationes I-XII, Teubner, Foerster, 1909

ἐμπομπεύει δ’ [*](3 cf. ad p. 491, 13 9 cf. p. 551, 10 10 Philostr. im. II 3; 17. Themist. or. XXIV p. 308 c 11 cf. t. IV 455, 3 sq. 15 Luc. Tim. § 42 18 hypoth. ad Dem. Lept. p. 456,17. Luc. adv, indoct. § 10. apol. ’ξ 4) [*](1 ἀγώνων HLa 2 καὶ — 4 μοι citat Plan fol 105 v 3 ἀναστρέφει HLaD et γρ in marg Mor ἀντεστράφη Va 6 ἀλκιβιάδη D | ἁμιλλώμενος HVaCl 1 ἐπ’ ἐμαυτῷ non post ἀνθρώποις sed post 8 ἀπάντων Va 8 κατεγέλων BMa sed in hoc γρ καταγελῶν in marg m 3 καταγέλων Οἶ’ 10 ὃ τὸ] ὅτι HBVa Va sed in hoc ἴ’ ex ὁ corr, MaCl | Πήλιον scripsi e La BVaMaCl cum lacobsio Phil 248 et Gasda πύλιον HD edd | καταλιπὼν Va καταλιπῶν La | ὅτε post μελίαν Mor del Re) [*](11 Σκῦρον scripsi e La coll p. 311, 7 et Arcad. p. 69, 7 ed. Barker Σκῦρος ἡ νῆσος σκύρον reliqui libri edd | εἴη B 13 voce ἐξεβιάζετο inc Cr fol 16 v at pleraque abrasa sunt | δὲ D VaMaCl 14 Ἀλκιβιάδου θύρας scripsi e CrHLaDVaMaCl ἀλκιβιάδου χεῖρας Β θύρας Ἀλκιβιάδου edd 18 ἀντὶ La sed τὶ inser s)

555
Ἀλκιβιάδης τῇ ἐμῇ συμφορᾷ καὶ πᾶσιν ἐπιδείκνυται ἀνθρώποις οἶον ἐραστὴν ἐκ τῆς ἐρημίας ἀναστήσας δέσμιον ἔχει παρακολουθοῦντα. καὶ τὸ κεφάλαιον τῶν συμφορῶν, τὸ τῶν ἐραστῶν πλῆθος τὸ μειράκιον ὑπερ- οπτικὸν πρὸς ἡμᾶς ἀπεργάζεται. πάντας γὰρ παντα- χόθεν Ἀλκιβιάδης ἀναδησάμενος τῷ κάλλει, καθάπερ τὴν Δῖός σειράν φησιν ὁ λόγος, μετεώρους ἔχει καὶ βίον οὐκ ἀνθρώπινον ζῆν ἀναγκάζει τοὺς ὑπὸ τῇ τυραννίδι ταύτῃ κατεχομένους. τίς γὰρ Ἱππίας ἢ Πει- σίστρατος, τίς Ἵππαρχος χαλεπὸς οὕτω τοῖς ὑπηκόοις ὡς Ἀλκιβιάδης τοῖς ἐρασταῖς ἡμῖν;