Declamatio 12

Libanius

Libanius, Declamatio 12, Libanii Opera, Vol V, Declamationes I-XII, Teubner, Foerster, 1909

τί δὲ τὴν Ταυρέου παλαίστραν καταλιπὼν | καὶ τὸ πολὺ τῶν [*](RIV 188) ἐραστῶν σύνταγμα ἥκεις εἰς ἐρημίαν οὗ μηδείς σε ὄψεται; τί δ’ ἐραστόν σοι παρ’ ἐμοί; τί δέ σε ἤγαγεν ἐνταυθοῖ, πρὸς θεῶν; οὐ γὰρ παῖδας Δωριεῖς ἢ παρθένους ἐξ Ἰωνίας ἢ πολὺν ἄκρα- τον εὑρήσεις παρ’ ἐμοί. τί οὖν ἐνοχλεῖς δωρεὰν Τίμωνα; τί δὲ τὸν ἐμὸν τρόπον ἐκφέρεις εἰς τοὺς πολλούς; τί δ’ ἐξορχῇ τὸν ἡμέτερον βίον; οὐκ ἀρκεῖ τὰ μυστήρια;

24. Ταῦτα βοήσας καὶ διαρραγείς, ὡς ἀπηλλάττετο τὸ μειράκιον, μετοικίζεσθαι διενοούμην καὶ τὴν ἀποι- κίαν πορρωτάτω στέλλειν τῆς ἐρημίας. ὁ δ’ ἐγγύθεν ἐφειστήκει πάλιν καιρὸν ἀναχωρήσεως οὐκ ἐνδιδούς. πολλὰς ἐφόδους ἤνεγκα, πολλὰς Ἀλκιβιάδου προσβολὰς ἀπεωσάμην. τὸ τελευταῖον δὲ μεγάλῳ τινὶ μηχανήματι τοῦ κάλλους κατασεισθεὶς κατηνέχθην. καὶ τρόπαιον καθ’ ἡμῶν ἔστησεν Ἀλκιβιάδης καὶ τὸν ἐμὸν ἤλεγξε [*](1 Her. VII 34 et 55 3 cf. t. II 303, 10. Luc. paras. ἡ 43. Plat. Charm. p. 163 A 5 cf. p. 556, 14. Luc. Tim. ’ξ 58 8 Strab. X 483 sq. | cf. p. 550,1. Ar. eq. 105 11 Luc. salt. § 15. pisc. § 33. Alciphr. ep. m 72 12 cf. decl. Alcib. élanges Graux p. 634 sq. 13 cf. p. 558,11. Ar. eccl. 803 I ἀπ’ ἐναντίον Ma ἀπεναντίων Οἶ’ 3 τῆς ante τοιαύτης D | Ταυρέου scripsi e Cr sed scriptura parum certa, HD et γρ in marg Mor cum Gasda ταυραίου Β sed αἰ corr, VaMa Γέ edd cf. ad t. II 303, 10 et infra p. 561, 14 5 οὖ scripsi οἷ HDBCl edd sed „malim οὖ Re scriptura in Cr parum certa rj VaMa 10 τίμωνι Va | ἐμὸν Ma sed ἑ in ras m 3) [*](11 δὲ Η 13 voce ὧς rursus inc La fol 100 15 ὃ ὅ VaMaCl 16 καὶ ante καιρὸν Β 20 ἔστησε καθ’ ἡμῶν D | ἀλκιβιάδου La | ἤλεγξεν ἁ)

548
τρόπον καὶ τὴν φύσιν ἀσθενεστέραν τὴν ἐμὴν τῆς τοῦ σώματος ὥρας ἔδειξε. δέσμιος δὲ διὰ τὸν ἔρωτα οἰκτρός, αἰχμάλωτος ἀπὸ τῆς ἐσχατιᾶς ἐπὶ τὴν πόλιν ἤχθην ὁ μισάνθρωπος καὶ οὐχ ἑνός, τρισμυρίων δὲ θανάτων ἄξιος.