Declamatio 12
Libanius
Libanius, Declamatio 12, Libanii Opera, Vol V, Declamationes I-XII, Teubner, Foerster, 1909
Χαλεπὸν τὸ ζήτημα. δύο γὰρ | ἐναντία ἀλλή- λοις ἤθη ὑποκρίνεσθαι δεῖ, μισάνθρωπον καὶ ἐρῶντα, καὶ ὁρᾶν χρὴ εἰ δι’ ἐκατέρων πρόεισιν ὁ λόγος τῆς τῶν νοημάτων εἰσαγωγῆς οὐκ ἐλεγχούσης τὴν ἐναν- τίωσιν τὴν ἐν τοῖς ἤθεσι. δεῖ δὴ τὸν μισάνθρωπον πλεονάζεσθαι, δεῖ δὲ καὶ τὰ τῆς προσαγγελίας δοκεῖν χώραν ἔχειν. τὸ δὲ ἅψασθαι Ἀλκιβιάδου καὶ τὸν ἐκεί- νοῦ βίον κακῶς εἰπεῖν πανταχοῦ καὶ ἐρῶντος ἂν εἴη καὶ μισανθρώπου.
[*](Cr = Codex Hierosolymitanus Sanctae Crucis 57)[*](H = Hierosolymitanus S. Sepulcri 107)[*](V = Yaticanus gr. 940)[*](La = Laurentianus LVII 44)[*](D = Athous S. Dionysii 342)[*](Β = Barberinus E 41)[*](Va = Vaticanus gr. 82)[*](Ma = Matritensis 4679 (N - 49))[*](Cl = Berolinensis gr. 195 olim Claromontanus)[*](2 Προθεωρία om CrHVMaCl θεωρία La 3 Χαλεπὸν — 11 μισανθρώπου om Va 7 ἤθεσιν CrHVD edd | δὴ scripsi auctore Gasda δὲ libri edd 8 προσαγγελίας scripsi coll. ῥ’. 537, 11; 551,17; 553,6 et 11 εἰσαγγελίας libri edd 10 κακῶς scripsi e GrHLaDBMaCl καλῶς V edd | ᾔει La)Ἡ μελέτη.
1. πάλιν ὑμῖν Τίμων εἰς βουλευτήριον οὐχ ὑπὲρ ὑμῶν τι διαπραξόμενος, οὐ γὰρ οὕτω μαίνομαι οὐδ’ ἐπιλέλησμαί γε παντάπασιν ἐμαυτοῦ, μήποτε τοσοῦτον Ἀλκιβιάδης ἰσχύσειε καθ’ ἡμῶν ὡς ἀποστῆσαί με δυ- νηθῆναι τοῦ τρόπου καὶ τῆς ἐξ ἀρχῆς προθέσεως ἐκεί- νῆς ἣν ἐνεστησάμην, ἀλλ’ ἐμαυτῷ τι χρήζων παρ’ ὑμῶν ἐπαγγεῖλαι. τοῦτο δέ ἐστιν ὃ πάντως που καὶ ὑμῖν πρὸς ἡδονῆς, δοθῆναί μοι τήμερον παρ’ ὑμῶν ἀποθανεῖν, ἔνα μὴ Ἀλκιβιάδην ἴδω τὸν καλὸν μηδ’ ὑμῖν δι’ ἐκεῖνον ἀναγκάζωμαι προσομιλεῖν.