Declamatio 10

[*](RIV 388)

ὤιμην μέν, ὦ ἄνδρες δικασταί, αὖθις κατη- γορήσοντά μου Νεοκλέα καὶ τῶν πρότερον ἐκείνων πολὺ μείζους αἰτίας ἐποίσοντα πρὸς τουτὶ συλλέξαι τὸ δι- καστήριον ὑμᾶς, ἐκ γὰρ ὧν ἐπεπόνθειν ταῦτα ἐλπίζειν εἶχον· ἐπεὶ δὲ βραδέως ἀνέμνησεν ἑαυτὸν ὡς ἐξ αὐτοῦ γενοίμην καὶ φιλάνθρωπος εἶναι πρὸς ἐμέ φησι, ταύ- της μὲν αὐτῷ τῆς δόξης οὐ φθονῶ, ἀλλ’ ἴστω πατέ- ρων πρᾳότατος καὶ καλείσθω τοῦτο παρ’ ὑμῖν, ἐμὲ δὲ ἐπὶ τῆς συνηθείας ἐν ᾗ κατέστησεν αὐτὸς ἐάτω καὶ τὸν ἄλλον διάγειν χρόνον, ὡς μὴ κατ’ ἄμφω λυποίη, τότε μὲν ἐκβάλλων ὠμῶς, νῦν δὲ οὐ βουλόμενον εἰσ- άγων.

[*](Cr = Codex Hierosolymitanus Sanctae Crucis 57)[*](C = Chisianus R VI 43)[*](B = Barberinus II 41)[*](L = Laurentianus LVII 23)[*](I = Hierosolymitanus S. Sepulcri 79 Lau = Laurentianus LIX 30)[*](1 ἑτέρα μελέτη ἀπολογητικὴ ὧς ἀπὸ προσώπου θεμιστοκλέους πρὸς τὸν ἑαυτοῦ πατέρα νεοκλέα, ἐν ᾖ καὶ ἐνίσταται καὶ αἰτεῖ μὴ οἴκαδε μετὰ τοῦ πατρὸς ἀπελθεῖν δύσκολον μᾶλλον δὴ μωρὸν φάσκων μετὰ τὴν ἀποκήρυξιν εἰς τὴν πατρικὴν οἰκίαν ἐλθεῖν I | μελέτη ante ἐκ edd delevi | comma post ἐναντίου Mor, punc- tum CBLLau Re delevi 2 αὖθις non post δικασταὶ, sed post μὲν CB, post ἄνδρες LLau αὐτὸς C | κατηγορήσαντα Cr sed α(2) in o corr ras, I 5 ἐπεπόνθειν Lau sed ειν ex ει η corr m 2 | ταῦτ’ I 9 πραότατος I | ὑμῖν I)

2. Οὗτος μὲν οὖν τὴν ἐμὴν δόξαν ἐλάττωμα πρὸς τὸν ἀγῶνα νενόμικεν ἑαυτῷ, ἐγὼ δὲ τὸ τοῦ πατρὸς ὄνομα καὶ τὸ πατέρας ὑμᾶς εἶναι τοὺς δικάζοντας δέ- δοικα. ἔστι γὰρ φόβος οὐ μικρὸς μὴ τοῖς δικαίοις αὐτοῖς περιὼν καὶ δεικνύειν ἔχων ὡς εἰκότως ἂν διω- θοίμην ἐφ’ ἅπερ οὗτος καλεῖ δόξω τραχύς | τις [*](RIV 380) εἷναι καὶ χαλεπὸς ταῖς προσηγορίαις ὑμῶν τὸ πρᾶγμα κρινόντων. δεῖ δέ, οἶμαι, τούς γε βουλομένους ὀρθὴν θέσθαι τὴν ψῆφον πάντα ἀνελόντας ἐκ μέσου πρὸς ἓν ἐκεῖνο βλέπειν, πότερος δικαιότερα λέγει, κἂν μὲν εὑρίσκητε τοῦτον, τούτῳ δοῦναι τὰς ψήφους, ἂν δὲ ἐμέ, ἐμοί.

3. Εἰ μὲν οὖν ἦν μοι καλόν τε καὶ συμφέρον τὸ τὴν τοῦ παιδὸς καὶ τὴν ἀρχαίαν κομίσασθαι τάξιν. οὐκ ἂν οὗτος ἧκέ με παρακαλῶν καὶ δεόμενος δοῦναί μοι χάριν, ἀλλ’ αὐτὸς ἂν τὴν ὑπὲρ τούτων ἐποιούμην σπουδὴν καὶ προσέπεμπον ἂν τοὺς μάλιστα αὐτῷ χρω- μένους δι’ ἐκείνων ἀξιῶν μοι γενέσθαι τὰς διαλλαγάς· νῦν δὲ ἐξ αὐτῶν ὧν αὐτὸς μὲν βούλεται. παρασχεῖν, ἐγὼ δὲ ὀκνῶ λαβεῖν σκέψασθε, ὦ ἄνδρες δικασταί, ὢ τὴν θαυμαστὴν δωρεάν. εἰ γὰρ μηδεὶς ἂν εὖ φρονῶν φύγοι τὸ λυσιτελοῦν, μαρτύριον ὑμῖν ἴστω τοῦ μὴ [*](5 cf. t. 167, 5) [*](1 ἐλάττονα Cr 4 μοι ante μὴ inserendnm coni Gasda) [*](5 περιὼν L sed ρι in ras m 2 περὶ ὧν ILau 6 καθ’ I | καλεῖ scripsi e CBLILau κινεῖ Cr κινοῖ edd 8 inde a voce ὀρθὴν scriptura in Cr fere abrasa 11 ἂν scripsi e CBI Lau ἐὰν L edd 13 ἦν μοι scripsi e CrC ἦν B τι LILau edd sed ἣν τι coni Re 14 καὶ τὴν in ras L 2 | κομίσαι I) [*](15 με om C 16 num οἱ scribendum coU p. 491, 20 ?) [*](18 γίνεσθαι C 19 δ’ CL edd 21 ἂν om I 22 „fort. τοῦ μή με οἴεσθαι λυσιτελεῖν ἐμοὶ συνοικεῖν“ Re τοῦ οἷον μὲν)

συνοικεῖν με Νεοκλεῖ τῷδε τὸ ταῦτα ἐφ’ ὧν νῦν εἰμι προτιμᾶν ὧν οὗτος δίδωσι. καὶ μηδὲ ἐμὲ βλάψαντες ἀντιστῆτε κατὰ τῶν ἐμοὶ συμφερόντων.

4. Δοκεῖ δέ μοι Νεοκλῆς οὐχ ἅ φησιν ἐθέλειν οὐδ’ ἐπιθυμεῖν αὖθις ἡμᾶς συνελθεῖν, πάλαι γάρ μου κατέγνωκε τὴν ἐσχάτην κακίαν, ἀλλ’ ἡ μὲν ἐπὶ τὸν οἶκον παράκλησίς ἐστι παραπέτασμα, τὸ δὲ τῆς σπου- δῆς ἀπολογία τις περὶ τῶν εἰς ἐμὲ πεπραγμένων πρὸς ὑμᾶς τε καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας. αἰσθάνεται γὰρ τῶν τε πολιτῶν πολλοὺς τῶν τε Ἑλλήνων οὐκ ὀλίγους κατηγοροῦντάς τε αὑτοῦ καὶ τοιαῦτα λέγοντας· οἷον ἄρα ἠδίκησεν ἐν παιδὶ Νεοκλῆς. ὧς ἄγριος καὶ θηριώδης καὶ προδότης τό γε αὑτοῦ μέρος τῆς [*](RIV 390) τῶν Ἑλλήνων σωτηρίας. τοῦτον ἡγήσατο | κακὸν οὕτως ὄντα ἀγαθόν, τοῦτον ἀποκηρύ- ξεως ἄξιον, ὃν καὶ ποιήσασθαι υἱὸν μέγα κέρ- δος ἄν τις ἡγήσαιτο νοῦν ἔχων.

καὶ πολλὰ [*](7 Dem. p. 1107, 1 13 cf. p. 319, 19; t. IV 289, 14) [*](ἦν συνοικεῖν coni lacobs Lect 118 at post μὴ inserendum nisi tantum cogitatione repetendum λυσιτελεῖν | με inserui e CrB μοι C om LILau edd) [*](2 οὗτος scripsi e CrCB αὐτὸς LILau edd | μηδὲ scripsi μήτε libri sed τε eras I, edd | ὑμεῖς ante ἐμὲ L edd delevi ἐμοί I 3 ἀντιστῆτε scripsi ἀναστῆτε libri edd sed „malim ἂν στῆτε (we resistatis meis εμολθμεντισ)” Re ἀναστήσητε coni Gasda) [*](4 δέ scripsi e CBILau τε L edd 7 παράκλησίς ἐστι scripsi ἐστὶ παράκλησις CBILau ἤδη παράκλησις L sed ἤδη in ras, edd et lacobs Add 19 pro ἤδη „malim ἥδε“ Re probante lacobsio Anth Pal III 257 | „malim τῷδε·· Re 8 καὶ ante vel τε post ἀπολογία insercndum coni Gasda 11 αὑτοῦ scripsi αὐτοῦ libri edd | τὰ ante τοιαῦτα BL edd delevi 12 παιδὶ scripsi cum Gasda παισὶ libri edd | verba inde a voce ἄγριος aegre in Cr dispici queunt 13 τό γε αὐτοῦ μέρος om C 15 τὸν ante οὕτως inser, sed ὄντα om I 17 ἡγήσαιτο scripsi auctore Gasda ἡγήσατο libri edd)

πρὸς τούτοις ἕτερα λέγεται μέν, ὦ ἄνδρες δικασταί, παρ’ ἄλλων, ταράττει δὲ τοῦτον καὶ ποιεῖ δεδοικέναι μὴ τούτων εἷς καὶ αὐτὸς γένωμαι τῶν αἰτιωμένων καὶ πρὸς τὸν δῆμον οἷα ἔπαθον διαλεχθῶ. διὰ ταῦτά μοι μεταδίδωσι τῆς οἰκίας. ἀλλὰ θάρρει, Νεόκλεις, ὅτι οὔτ’ αὐτὸς ἐκείνων ἐν μέρει κατηγορίας οὔτ’ ἐμνήσθην οὔτε μνησθήσομαι τῶν τε ἄλλων ὅσους ἂν οἷός τε ὦ παύσω τούτων τῶν λόγων. σύ τε μηδὲν ὧν οὐκ ἐθέ- λεις ἀνάγκῃ ποίει τόν τε τοῦ βίου τύπον ἐφ’ οὗ νῦν εἰμι μένειν ἀκίνητον ἔα, ὧς νῦν ἀδύνατά τε ζητεῖς καὶ λόγους οὓς αὐτὸς διῆλθες σιγᾶσθαί σοι κρεῖττον κἀμὲ καταναγκάζεις εἰπεῖν ἐφ’ οἷς οὐχ ἡδέως διακείσῃ.