Declamatio 8

ὅταν οὖν ὧς ἐπεθύμησε λέγῃς, αὐτὸ τὸ ἀδίκημα λέγεις καὶ δι’ ὅ τὴν δίκην ἔδωκεν. αὐτὸ γὰρ τοῦτο ἐγκαλοῦμεν ὅτι τῶν οὐ προσηκόντων ἐπεθύμησεν, [*](4 cf. p. 422, 9 sq. 16 cf. p. 423, 10 sq.) [*](2 τὸ Vi et γρ in marg Mor Ι ἃ τίς Η Ι εἶχεν inser Ma om ὢ Ι τὸ Va sed ras 1 — 2 litt post ὁ τοῦ Vi et γρ in marg Mor | μὴ δὲ HViBMaCl γρ δὲ μὴ in marg Mor | κτήσασθαι τὴν ἀρχήν reposui e libris (τηναρχὴν Β) τὴν ἀρχὴν κτήσασθαι edd 4 ἴστε post καὶ excidisse coni Gasda 6 μὴ δὲ HVi BMaCl 8 τοῦ ante ἁλιρροθίου Β 9 ἀλλ’ reposui e libris ἀλλὰ edd 10 ἀνθρώπω Β | γίνεται VaMaCl | μὲν ante γὰρ C 11 μαίνεσθαι; HCVi 13 ἀλλ’ CViB 14 αὐτῶν scripsi e CVi αὐτῶν reliqui libri edd 15 αἰτιωμένων Ma sed αἰτιώμενον suprascr m2 16 αὐτοὺς scripsi e CViMa αὐτούς reliqui libri edd 17 ὅτι lacobs Lect 120 ἴ’ ὧς om C | λέγης reposui e libris λέγεις edd et lacobs 18 διὸ BMa Cl | ἔδωκεν scripsi ex HCNiMaCl ἔδωκε Β δέδωκεν Va edd)

ὥσθ’ ὁμολογῶν αὐτὸν ἐπιτεθυμηκέναι βεβαιοῖς τὸ δι- RIV 416 καίως αὐτὸν τεθνάναι. | εἰ δ’ ἐπιθυμῶν ἀεὶ παρ- θένων καὶ τὰ αὐτὰ δρῶν προῄει καὶ οὐκ ἐπαύετο, τοῦτ’ αὐτὸν ἔσωζεν <ἂν> ἡ ἐπιθυμία καὶ τοὺς ἠδικημένους δίκης τυχεῖν ἐκεκώλυτ’ ἂν τῇ τοῦ ἠδικηκότος ἐπιθυ- μίᾳ. ἀλλ’ οὐ τὸ τῶν ἀδικημάτων αἴτιον σωτηρίαν εἶναι δεῖ τοῖς πονηροῖς, μίαν δὲ ἀπολογίαν μόνην τὸ μὴ πεπονηρεῦσθαι. εἰ γὰρ συγγνωσόμεθα τοῖς δι’ ἐπι- θυμίαν κακὰ ἐργαζομένοις, συγγνωσόμεθα καὶ τοῖς διὰ τὸ δεῖσθαι χρημάτων κακὰ ἐργαζομένοις.