Declamatio 1

Libanius

Libanius, Declamatio 1, Libanii Opera, Vol V, Declamationes I-XII, Teubner, Foerster, 1909

καὶ μὴν εἰ τὸ τῶν ἐπῶν κατηγορεῖν ἔν τι τῶν ἀδικημάτων, <ἦν> ἦν ἀν’ καὶ περὶ τούτου νόμος, ὥσπερ ἀμέλει καὶ περὶ [*](6 Thuc. Ι 21) [*](1 γάρ reposui e MaUVaB auctore Re cum Rog δὲ Ath Mor Re | τὰ γεγραμμένα scripsi τὸ δρᾶμα UVa τὸ δρᾶμα AthB τὸ πρᾶγμα Ma Mor Re τὸ γράμμα e Par 3017 Rog | ἐξα- λείψων Bcripsi auctore Cobeto cum Rog ἐξαλείφων libri Mor Re 9 δ’ bis Rog | οὕτως reposui e libris οὕτω edd | σὺ δὲ in ras Ma2 11 πρᾶγμα inserui om libri edd sed „aut ἀλλὰ τό γε ἔργον τῆς αὐτῆς ἐξουσίας aut τό γε τῆς ἐξουσίας ταὐτὸ“ Re ἀλλ’ ἀπό γε τῆς αὐτῆς ἐξουσίας auctore lacobsio Not 23 Rog | οὖν om UVaB 15 ἢ τοὺς Ath | οὖν ante ἐκ Mor del Re 17 καίτοι] οὐ Ath 18 δ’ Rog | ἐᾷς; Ma 19 ἦν inserui auctore lacobsio Not 24 cum Rog om libri Mor Re 20 τουτονὶ ἁ sed post ὁ (2) ras, VaB | μῶμος Ath ἁ sed in hoc in νόμος corr, VaB | παρὰ Ath)

53
τῶν ἄλλων ἀδικημάτων, οἷον ὁ μέν τις λέγει μὴ δω- ροδοκεῖν, ὁ δὲ μὴ τύπτειν, ὁ δὲ μὴ λωποδυτεῖν. καὶ τῶν ἄλλων ὅπως ἀπεχώμεθα, γέγραπται τιμωρία καθ’ ἑκάστων· ἀλλ’ οὐκ ἐὰν ἐπιλαμβάνηταί τις τῶν παλαιῶν ποιητῶν, ἀποθνησκέτω τῶν νόμων οὐδαμοῦ γέγραπται. ἀλλ’ οὐδὲ ἐν τοῖς ψηφίσμασιν ἐν οἷς ἐτιμῶντο ταύτην ἔλαβον τὴν δωρεὰν εὐφημεῖν ἅπαντας Ἀθηναίους περὶ τῶν ἐκείνοις γεγραμμένων ἀπάντων. τί τοίνυν ὁ κρινόμενος παραβὰς ἠδίκηκεν, εἰ μήτε ἐν νόμῳ κεκώλυται δεικνύναι τι τῶν Ἡσιόδου βλαβερὸν μήτε ψήφισμα θάνατον ἀπειλεῖ τῷ μή γε πανταχοῦ τὰ βέλτιστα τὸν Πίνδαρον εἰρηκέναι λέγοντι·

καίτοι τὼ δύο τούτω ποιητά, τόν τε Ἡσίοδον καὶ τὸν Ὅμηρον λέγω, πρεσβυτέρους εἶναι συμβαίνει τοῦ Σόλωνος. εἴ γ’ οὖν ἡγεῖτο δεινὸν ὁ Σόλων εἶναί τινα κατὰ τῶν ἐπῶν ἐξουσίαν τῷ βουλομένῳ, πάντως ἂν ἔθηκε νόμον εἴργοντα τοὺς Ἀθηναίους τῆς βασάνου τῶν ἐπῶν, εἰ δὲ μὴ | Σόλων, ἕτερος ἄν, ὡς περὶ [*](R ΙΙΙ 25) τῶν ὀνομάτων Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος ἔδοξεν [*](19 Herod. Att. apud Gell. IX 2, 10 cf. Lambertz, Die griech. Sklavennamen Ι (Vindob. 1907) p. 23 sq.) [*](4 ἑκάστων scripsi ἕκαστον libri Mor Re qui „aut ἑκάστου aut ἑκάστων“ coni ἑκάστου Rog 6 οὐδ’ Ma Rog 8 ἂπαν- τας scripsi auctore lacobsio Not 24 cum Rog δὲ πάντας libri Mor Re δὴ πάντας Sintenis 10 ἐν delendum censet Sin- tenis contra usum Libanii | τί MaB 11 γε AthU Re delen- dum censet Sintenis τε MaVaB Mor 12 πανταχοῦ scripsi e MaUVaB cum Rog πανταχῆ Ath Mor Re 13 δύο scripsi ex UB cum Rog δύω MaAthVa Mor Re 15 γοῦν MaAthB δ’ οὖν Sintenis | εἷναι — 18 Σόλων in marg Ma 2 17 εἴρ- γοντα scripsi εἴργων libri εἴργοντ’ edd | τοὺς inserui e Ma om reliqui libri edd | τῆς scripsi ex UB cum Rog τοῦ reli- qui libri Mor Re 18 ὧς περὶ reposui e libris auctore Re cum Rog ὥστε Mor Re ὥς γε Sintenis 19 τῶν — Ἀριστο- γείτονος delenda censet Sintenis)

54
ἡμῖν μηδένα δοῦλον τοῖς τὸν τύραννον καθελοῦσι ποιεῖν ὁμώνυμον καὶ πειθόμεθα.

πῶς οὖν τῆς αὐτῆς προνοίας οὐκ ἠξίωται τὰ ἔπη; ὅτι τὸ μὲν ὕβριν ἂν εἶχε κατὰ τῶν εὐεργετῶν διὰ τῶν οἰκετῶν, τὸ δὲ τὰ τῶν τυράννων ἂν ἐδίδου τοῖς ποιηταῖς, οὓς τοὺς ἀρ- χομένους ἐπαινεῖν ἀνάγκη, κἂν ὑπερβάλλωσι πάντας ἀνοίᾳ καὶ κακίᾳ. Σωκράτης δὲ Ὅμηρον οὐκ ᾔδει τύ- ραννον Ἀθηνῶν οὐδὲ Θέογνιν οὐδέ γε, εἰ τυραννοῦν- τας ἑώρα, κολακεύειν ἂν ὑπέμεινεν, ἀλλ’ εἰ πρὸς τὸ τῆς πόλεως ἄρχειν ἐπῆγε, καὶ τυραννούμενος ἂν ἐξή- τασε τὰ ποιήματα, καθάπερ τῶν τριάκοντα τὰ ἔργα. σὺ δ’ ἐν δημοκρατίᾳ καὶ παρρησίᾳ παλαιοὺς ποιητὰς ἐφίστης τοῖς περὶ τοὺς λόγους διατρίβουσι δεσπότας καὶ τὰ στόματα τοῖς δεξιωτέροις ἐμφράττεις καὶ σιγὴν Ἀθήνησιν εἰσηγῇ.

καὶ Πεισίστρατος μὲν ὁ μάλιστα σπουδάσας περὶ τὴν Ὁμήρου ποίησιν οὐδένα τῶν πολι- τῶν ἀπέκτεινε λαβὼν ἔπους ἐπιλαμβανόμενον, εἰκὸς δὲ [*](16 Plat. Hipparch. p. 228 B. Ael. var. hist. XIII 13) [*](1 ὑμῖν AthUVaB et auctore lacobsio Not 24 Rog | τὸν inserui ex Ath om reliqui libri edd 2 ἐπειθόμεθα UVaB 5 ἂν ἐδίδου reposui ex UVaB cum Rog ἐνεδίδου Ath ἐδίδου Ma Mor Re 8 εἰ inserui e MaUB auctore Re cum Rog om AthVa Mor Re | τυραννοῦντας scripsi e MaUVaB auctore Re cum Rog τυραννοῦντος Ath Mor Re 9 ἑωρακὼς coni lacobs Lect 196 App Pors 321 Not 25 | ἂν inserui e libris cum Rog, ut post ὑπέμεινεν lacobs Add 270 Lect 196 App Pors 321 Not 25 om Mor Re | εἰ πρὸς Ma sed εἰ πρ in ras m2 | τῶ λιβρι ψορρ Μορ 10 ἐπῆγε scripsi auctore Sinteni ἐπῆν UVaB ἐπῇ Ma sed ῆ evanuit, Ath Mor Re qui ἐπεχεί- ρει coni ἐπῆρε auctore lacobsio 1. 1. Rog I ἐξήτασε scripsi auctore Sinteni ἐξήταζε libri edd 13 ἐφιστὰς Ath ἐφιστὰς MaB ἐφιστὰς UVa corr Mor 16 πολιτῶν scripsi ex UVaB cum Rog ποιητῶν Ma πώποτε Ath Mor Re)

55
πολλὰ τοιαῦτα γεγονέναι τῶν Ὁμήρου συλλεγομένων· σὺ δ’ ἐν δημοκρατίᾳ ποιεῖς τυραννίδος χαλεπώτερα καὶ ταῦτα ἐπαινῶν τὸν Θησέα τοῦ τῆς ἀρχῆς ἣν εἶχεν ἀποστῆναι. ὅς οὐ διὰ τοῦτο τὴν ἐλευθερίαν τοῦ δή- μου πρὸ τῆς ἐξουσίας ἐποιήσατο τῆς αὑτοῦ, ἵνα Ἄνυτος καὶ Μέλητος κωλύωσι διαλέγεσθαι τὸν βουλόμενον Ἀθήνησιν, ἀλλ’ ἔνα παντὸς ἀπηλλαγμένοι δέους καὶ τὰς ψυχὰς ἀσκῶμεν μαθήμασι καὶ τὰ σώματα γυμνα- σίοις.

καὶ διὰ τοῦτο καλὸν καὶ ἥδιστον αἱ Ἀθῆναι θέαμα καὶ πανταχόθεν | δεῦρο φοιτῶσι καὶ ναυσὶ [*](R III 26) καὶ πεζῇ καὶ οἱ μὲν κατέμειναν, οἱ δὲ μόλις ἀπῆλθον, οὐχ 11 ὅτι τραπέζαις νικῶμεν Σύβαριν οὐδ’ ὅτι πυρῶν ἡμῖν εὔφορος ἡ γῆ, τοὐναντίον γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῖς ἔξω τικτομένοις τρεφόμεθα, ἀλλ’ ὅτι λόγων ἐστὶν ἐργαστήριον ἡ πόλις. ὁ μὲν ἤρετο, ὁ δὲ ἀπεκρίνατο. τῷ μὲν ὑπῆρξε μαθεῖν, ὁ δὲ ἐδίδαξε. τὸν μὲν ἴδοις ἂν ἐπαινοῦντά τι τῶν τοῖς ἔμπροσθεν εἰρημένων, τὸν δὲ αἰτιώμενον, τὸν δὲ δόξαν οὐ καλὴν λύοντα.

ταῦτα ἄξια τῆς ἐν ἀκροπόλει θεοῦ, ταῦτα τῶν ὑπὸ θεῶν πεπαιδευμένων, ταῦτα τοῦ Θησέως, ταῦτα τῆς πολι- τείας. ταῦτα ποιεῖ τὴν πόλιν χαριεστέραν τῆς Λακε- [*](3 Arist. rep. Ath. 41,2 8 Plat. Prot. p. 313 C; rep. II p. 376 E; III p. 410 12 cf t. I 520, 9; II 297, 8 13 Thuc. 12 14 cf t. I 156, 19 19 Hom. II. β 547 sq.; h. in Cer. 473 sq.) [*](1 πολλοὺς τοιούτους Gasda ἴ’ ἁπανταχόθεν ante συλλεγομέ- νων inserendum coni lie 3 ἣν reposui e libris sed Ma in ras3 m2 kd m2 quod kkd Libanii magis convenit quam ἦς 4 διατοῦτο Β 5 αὑτοῦ scripsi cum Rog αὐτοῦ ἁ αὐτοῦ reliqui libri Mor Re 6 Μέλητος scripsi ex AthUVaB cum Rog μέλιτος Ma Mor Re 9 διατοῦτο Β 12 οὐδ’ reposui e MaAthUB cum Rog οὐδὲ Va Mor Re | ὑμῖν AthUVa 13 εὔφορος ὑμῖν Ath | γάρ, ὦ om Ma 21 τάξιν Ma)

56
δαίμονος. διὰ τοῦτο τῶν φοβερῶν ἐν τοῖς ὅπλοις οἱ τὴν σοφίαν τιμῶντες σεμνότεροι. τοῦτο πολὺ τὸ μέσον ἡμῖν πρὸς τοὺς βαρβάρους πεποίηκεν.

ὁ τοίνυν τὴν ἐν τῷ διαλέγεσθαι παρρησίαν ἀναιρῶν οὗτός ἐστιν ὁ τὰ τῆς δημοκρατίας καταλύων ἐπιχώρια καὶ καθάπερ σώματος ἐξορύττων ὀφθαλμοὺς ἢ τὴν γλῶτταν ἀπο- τέμνων. ὃν ἔγωγε ἡδέως ἂν ἐροίμην, εἰ καὶ τῶν δεί- πνων ἐξαιρεῖ τοὺς εἰωθότας λόγους. οὗτοι δέ εἰσι μνησθῆναι ποιητῶν, τοῦ μὲν ὡς εὖ λεχθέντος ἀγα- σθῆναι, τὸ δέ τι καὶ ἐπανορθῶσαι.

εἰ μὲν οὖν κἀνταῦθα σιωπᾶν νομοθετεῖ κελεύων ἀφώνους ἐσθίειν καὶ πίνειν, ἀνδραποδώδη ποιεῖ τὰ συμπόσια τῶν ἐλευ- θέρων τῇ γαστρὶ μετρεῖν ἀναγκάζων τὰς συνουσίας, καὶ τίς ἂν ἔλθοι κληθεὶς ἐπὶ δεῖπνον οὐ μέλλων εὑρή- σεῖν τὴν χρησιμωτέραν ἡδονήν; εἰ δ’ ἐκείνων μὲν οὐκ ἀφαιρεῖται τὴν περὶ ταῦτα ἐξουσίαν, τὰς παλαίστρας δὲ τῶν λόγων ἀποστερεῖ, μᾶλλον δὲ εἰ τοῖς μὲν ἄλλοις πανταχοῦ δίδωσι λέγειν, Σωκράτει δὲ οὐδαμοῦ, πει- 19 σάτω τοὺς δικάζοντας ὑμᾶς ὅτι τὸ ἄνισον τοῦτο τῶν [*](R III 27) δικαίων ἐστί. |

καὶ τί δεῖ λέγειν τοὺς ποιητάς; [*](6 cf t. III 110, 20) [*](1 διατοῦτο Β 3 ὑμῖν AthUVaB Rog 4 οὗτος δι’ ὃ τὰ Ma 5 καὶ cancellavit Rog 6 τὴν inserui e libris om edd 9 ποιημάτων Rog at cf. l. 20 et ad t. IV 45,4 ποιητῶν τοῦ μὲν, ὧς εὖ λεχθέντος, ἐπιτηδείου ᾀσθῆναι, τὸ δ’ ἔτι καὶ δέον ἐπανορθῶσαι coni Re | λεχθὲν Sintenis | ἀγασθῆναι reposui ex AthUVaB auctore Cobeto cum Rog ἡσθῆναι Ma ᾀσθῆναι (i. e. ᾀσθῆναι) Mor Re quod delendum censet lacobs Lect 196) [*](10 τοῦ Sintenis at cf. Xen. Hell. VI 4, 7 et 8 14 ἔλθοι reposui e libris auctore lacobsio Not 26 cum Rog ἔλθῃ Mor Re 15 ἐκείνων scripsi ex UVaB ἐκεῖνον Ath ἐκεῖ Ma edd μὲν om Ath 19 ὅτι scripsi εἰ libri edd | τοῦτο reposui e libris auctore Re cum Rog τούτῳ Mor Re)

57
ἀλλὰ τοῦ Δῖός οὐχ ὕοντος καὶ πάλιν ἔξω τοῦ μετρίου βοῶμεν ὧς ἀδικούμενοι καὶ τί ποιῶν δίκαιος ἂν ἦν περὶ τὴν γῆν λέγομεν. καὶ ταύτας τὰς κατηγορίας οὐκ ἠγνόει Θέογνις ὁ Μεγαρεύς. εἶτ’ ἐνιαυτοῦ μὲν καὶ ὡρῶν καὶ αὐτοῦ γε τοῦ Δῖός ἐπιλαμβανόμεθα καὶ οὐδεὶς ἐπιφέρει γραφήν· ἂν δέ τις ὅτι τὸν Πίνδαρον ἐξέφυγέ τι τῶν σεσιγῆσθαι βελτιόνων εἴπῃ πρὸς νέους ἢ πρε- σβυτέρους, τοῦτον εὐθὺς ἐπὶ κώνειον ἄγεσθαι δίκαιον, ὁ δὲ μὴ καταψηφιζόμενος ἀπολλύει τὴν πόλιν;