Declamatio 1

ἐπεὶ ὅτι ταῦτά γε οὐκ ἐνιᾶσιν οἱ σοφι- σταὶ οὐδ’ ἀγαπῶσιν εἰ ἔστι, μαρτυροῦσι Λακεδαιμόνιοι καὶ στασιάσαντες ἐφ’ ὅσον οὐχ ἕτεροι χρόνον καὶ τὴν τῶν ἀρχομένων τάξιν μεταλαβόντες, οὐκ ἐπειδὴ σοφι- σταῖς ἀνέῳξαν τὴν Σπάρτην, ἀλλ’ ὅτι Παυσανίας ἀσελγὴς ἦν καὶ βαρὺς καὶ τοῖς Ἕλλησιν οὐ φορητὸς ὁ μηδεπώποτε σοφιστὴν ἰδών.

οὓς δὴ καὶ περὶ Θρασυβούλου καὶ Κόνωνος, ὅτι Θρασύβουλος μὲν καὶ Κόνων ἤστην ἂν ἀμείνους περὶ λόγους δια- [*](2 Dem. 01. III p. 30,18 9 Thuc. I 95; 96; 130,2 12 Dem. Lept. p. 474, 29 sq. et 477, 12 sq.) [*](εἰς libri Mor qui adnotavit: ^,Lacimae in Graec. in quibus non liquet," Re ἐνέπεσον εἰς auctore Cobeto Mnem. III 155 Rog 1 νόσημα, τὸ scripsi auctoribus lacobsio Lect 203 Not 47 et Cobeto cum Rog νοσήματος libri Mor Re | ἀκούειν Va 2 ἐφορμὴν Mor sed γρ ἐφ’ ὁρμὴν in marg ἐφορμᾶν Rog qui ἐφορμεῖν sine sensu esse dicit iniuria cf t. I 507, 16 et Dem. 1. 1.) [*](4 ἐποίησεν Α 5 ταῦτά γε reposui e libris γε ταῦτα edd Ι ἀνιῶσιν Ma UVaB 6 οὐδὲ Mor Re | ἀγαπῶσιν εἰ scripsi coU t. III 393, 12 ἀγαπῶσι, τί libri edd sed ἀγαπῶσι, τίνες ἔτι μαρτυροῦσι; coni Re ἀγαπῶσι, τίνες <μᾶλλον> μαρτυροῦσιν <ἢ> Λακεδαιμόνιοι coni lacobs Lect 203, ἀγαπῶσι, πᾶσι μαρ- τυροῦσι Not 48 8 μεταβαλόντες Ma μεταβάλλοντες Mor II μηδὲ πώποτε Ο μὴ δὲ πώποτε ΑΒ \ lacunae signum posui auctore Re cum Rog qui perperam addit: „nisi verba inde ah οὓς usque ad Θρασύβουλος μὲν καὶ Κόνων e margine in textum irrepserunt’’ \ οὓς δὴ] ὥστ’ ἤδη coni Gomperz Beitr. Vn (Rel. acad. Vind. CXLIII) 14 12 Κριτίου τε καὶ Ἀλκιβι- άδου τολμῴην ἂν εἰπεῖν καὶ περὶ inter περὶ et Θρασυβούλου in- ser coni Gomperz parum recte 13 Κόνων C sed ὁ in ras m^ I ἤστην ἂν] ἤτην ἂν TJVaB Rog ἢ τὴν ἂν Ath κατήναν Ma om Mor cf 1. 1 162, 18; II 484, 16; III 320, 22; IV 146, 5 Ι ἀμεί-)

161. Περὶ μὲν οὖν τούτων ἀποχρώντως εἴρηται, πάνυ δὲ ἀνδρῶν ἔργον ἀγαθῶν ἐποιεῖτε, ἡνίκα ὑμῖν ἐνέπεσεν <ὀργή> , ὅτι Μέλητος ἢ οὗτος Ἄνυτος τὸν Σωκράτην διδάσκει τὰ δίκαια. καὶ δεῖ μὲν οὐδὲν ἴσως λόγων πρός γε τοὺς οὕτω διατεθέντας, ὅμως δὲ ἐρῶ καὶ περὶ τοῦδε.

162. Τί σοι τὸν ἄνθρωπον ἐβούλου ποιεῖν; θεοὺς θεραπεύειν ὥσπερ ἡ πόλις; οὕτω τεθεράπευκεν ἐν τοῖς ἀπάντων ὀφθαλμοῖς. γονεῖς εὖ | ποιεῖν; καὶ [*](R III 58) τοὺς ἄλλους ἐπὶ τοῦτο ἤγαγε. μηδένα ἀδικεῖν; περὶ πάντας γέγονε δίκαιος. ἀρχόντων ἀκούειν; πότ’ οὖν ὑπερεφρόνησε; τοῖς νόμοις πείθεσθαι; παραβέβηκεν [*](14 Arist. Nub. 1400) [*](νους scripsi ἀμείνω libri edd | διατρίψαντε Rog et coni Hirzel Mus. Rhen. XLII 245 at pluralis usui Libaniano bene convenit) [*](1 δὴ Ath 2 τί VaB Mor „mallem οὐδέν τι ἐχαλίνωσεν“ Re cui oblocutus est lacobsius Lect 283 Not 48 | οὐκ delen- dum censeo cum Hirzelio | ἐχαλίνωσεν Β Rog qui τί ἐχαλίνωσεν ἄν (quid enim eorum furorem frenasset?) coni 3 ἄν inserui | οἵ ΜαΒ | ἀνήεσαν Ath 4 οὖν om Ma 6 ἐνέπεσε Α sed in ἐνέπεσεν corr m 2, Rog ἐνέπεσέ | ὀργή inserui, γέλως ante ὑμῖν Cobet Mnem. III 155, θαῦμα vel simile Gasda om libri edd | τί Α sed in ὅτι corr m 2, Re Rog εἰ Cobet | μέλιτος UVaB Mor Re | οὗτός γ’ coni Re 7 Σωκράτη CA | διδάσκοι AMaAthUVa Re Rog διδάσκειν δικαιοῖ Sintenis at cf p. 108, 4) [*](11 θεραπεύειν θεοὺς Μα | θεοὺς δὲ Ath | signum interrogatio- nis post πόλις posui cum Β (comma Ma), post θεραπεύειν reli- qui libri edd 12 εὐποιεῖν CAUVaB Re εὑ ποιεῖς Ath 13 τοῦτ’ Re Rog | ἤγαγεν Ma | μηδὲν Α sed in μηδένα corr, UVaB 14 πότ’ οὖν] πότε Mor 15 ὑπερεφρόνησεν Rog ὑπὲρ οὐδένα ἐφρόνησε Ma | signum interrogationis post ὑπερε- φρόνησε posui cum Rog, colon MaB, comma Ath, punctum Mor om reliqui libri Re)

τί οὖν ἃ ποιῶν τε γεγήρακε καὶ τοὺς ἄλλους ποιεῖν ἀξιῶν, ταῦθ’ ὡς ἀγνοοῦντα διδάσκεις; ὥσπερ ἂν εἴ τις Μέλητον διδάσκοι, πῶς ἄν [τις] τεχνικῶς συκοφαντοίη. μεθ’ οὗ κατηγορῶν, ὦ πάν- των ἀναιδέστατε, σὺ τολμᾷς καλεῖν Σωκράτην τυραν- νικόν; πόθεν ἐλπίσας εἶναι πιθανός; ἐκ τῆς ἀπονοίας; ἐκ τοῦ θράσους; ἀπὸ τοῦ χρημάτων ἐρᾶν; ἀπὸ δεί- πνων πολυτελῶν; ἀπὸ τῆς ἐσθῆτος; ἀπὸ τῶν ἀκολού- θῶν; εἰ γάρ τις ἄλλοθεν ἐπελθὼν καὶ μικρὸν χρόνον ἐνδιατρίψας καὶ κρίνων ἑκάστου τὴν γνώμην οἶς ἐώρα παραγόμενος εἰς τὸν δῆμον ἠναγκάζετο λέγειν, ὅν ἡγοῖτο δημοτικώτατον, οὐκ ἂν ὑμῖν δοκεῖ Σωκράτει δοῦναι τὴν ψῆφον, ὅν ἐώρα κρείττω μὲν πλούτου, κρείττω δὲ ἡδονῶν, περὶ δὲ τοῦ τῆς Ἀσίας δεσπότου μὴ συγχωροῦντα εὐθύς, ὡς εὐδαίμων εἴη; καὶ τί ποτ’ ἂν οἴοιτο τὰς μικρὰς τυραννίδας ὁ τὴν οὕτω λαμπρὰν οὔπω νομίζων εὐδαιμονίαν; πῶς δ’ ἂν ἐπεθύμησε πολι- τείας ᾗ τὸ μηδένα παιδείᾳ προσέχειν λυσιτελεῖ;