Declamatio 1

Libanius

Libanius, Declamatio 1, Libanii Opera, Vol V, Declamationes I-XII, Teubner, Foerster, 1909

ὁ δὲ Θυέστης καὶ τὸ τοὺς Ἕλληνας ὑπὸ τῶν ὑμετέρων ἐξηπατῆσθαι πατέρων ἐμβέβληται παρὰ τῆς Ἀνύτου πονηρίας εἰδότος ὡς ἀπὸ μὲν τῶν εἰς τοὺς Τρῶας καὶ τὸν ἄρχοντα τῶν Βοιωτῶν οὐκ ἂν δόξαι κακοὺς ἀπεργάζεσθαι τοὺς ἀκούοντας ὁ Σωκράτης, ἀπὸ δὲ τούτων ἃ προστέθεικεν αὐτός. ἀλλὰ καὶ Σωκράτης μέντοι καλῶς, Ἄνυτε, ἠπί- στατο μαχομένοις <ἂν> πρὸς ἄλληλα χρησάμενος δείγμασιν, εἰ τόν τε Ὀδυσσέα καὶ τὸν Θυέστην καὶ Μέλανθον καὶ τοὺς προγόνους ἀναμίξας ὡς [*](7 cf. p. 74, 8. Hyg. fab. 258. Diog. L. VI 2, 73 8 Her. VIII 75 10 Xanthum cf p. 72, 8) [*](1 οὖσαν post δεικνὺς inserendum videtur Ι ἔνεστιν UVaB) [*](3 καὶ inserui auctore Re cum Rog om libri Mor Re 4 Λακεδαιμονίοις Β Ι καὶ inserui e Β auctore lacobsio Not 34 cum Rog om MaAthUVa Mor Re 5 <τὰς> πόλεις 7 κρίνοντες reposui e libris auctore Sinteni cum Rog κρίναν- τες Mor Re 8 ἐξηπατῆσθαι scripsi ἐξαπατᾶσθαι libri edd 10 τῶν (2) inserui e libris om edd 11 δόξαι reposui e libris cum Rog δόξη Mor Re δόξειε Hirzel 12 προστέθεικτν scripsi ex AthUVaB cum Rog προσέθηκεν Ma προστέθηκεν Mor Re 13 καὶ] γὰρ coni Re | μέντοι reposui e libris cum Rog μὲν σοὶ Mor Re 14 ἂν inserui et χρησάμενος reposui e libris χρησόμενος edd 15 καὶ Μέλανθον καὶ τὸν Θυέστην trans- pos Schanz Plat. apol. comm. p. 44 16 ἀναμίξας scripsi auc- tore Re ἀναμίξειε καὶ Sintenis ἀναμίξειεν libri ἀναμὶξ lacobs Add 143 Lect 199 | ὧς — 74, 1 ἐμνήσθη pro scholio margi- nali ad τοὺς προγόνους habuit Rog)

74
ἐξαπατησάντων τοὺς Ἕλληνας οὕτως ἐμνήσθη.

ὥστ’ εἰ μὲν ὑπ’ εὐηθείας τοῦτο πέπονθεν ὁ Σωκράτης, πόρρω δήπου κακοτεχνίας καὶ δεινότητος ἂν εἴη καὶ τοῦ ῥᾳδίως ἔχειν ἐξαπατᾶν· εἰ δ’ ἐπὶ πλεῖστον ἥκει σοφίας, πάντως ἂν ἐφυλάξατο τὰ τὸν λόγον αὑτῷ βλάψοντα τῶν παραδειγμάτων καὶ ἢ ταῦτα ἂν ἢ ταῦτα παρέλιπε. τῷ μὲν γὰρ δικαίους βουλομένῳ ποιεῖν οὐκ εἶχε καιρὸν μνησθῆναι τῶν τοὺς οἰκείους ἠπατηκότων, τῷ δὲ ἀδίκους ἄκαιρον ἂν ἦν λέγειν ἃ πολέμιοι πολε- μίους ἔβλαψαν.

[*](RIII 38)

109. Ἀλλὰ τί ταῦτα θαυμάζω | ἀφεὶς ἐφ’ ᾳ ἄν τις σχετλιάσειε; διδάσκει γάρ, φησίν, ἐπιορ- κεἰν. ὁ μηδ’ ἐν οἷς εὐορκεῖν μέλλει τοὺς θεοὺς ὀμνύ- ων, ἀλλ’ ἀποχωρῶν εἰς ἕτερ’ ἄττα καὶ συνεθίζων ἐν τοῖς ὅρκοις τοὺς αὑτοῦ μὴ ῥᾳδίως προσιέναι τοῖς ὁνό- μασι τῶν θεῶν; ὥσπερ ἂν εἴ τις τὸν οὐδ’ ἀπὸ γῆς ἰδεῖν τολμῶντα τὴν θάλατταν φάσκοι τοὺς ἄλλους ἀναπείθειν χρῆσθαι τῇ θαλάττῃ καὶ τῷ πλεῖν.

δεί- [*](8 t. ΙΙ 75, 20 14 Plat. apol. p. 21 E cum scholio) [*](3 δεινότ τος cum ras 1 litt U 4 δὲ Ma Ι ἐπιπλεἱστον MaB 5 τὸν λόγον reposui e libris auctore Re cum Rog τῶν λόγων Mor Re Ι αὐτῷ scripsi cum Rog αὐτῷ libri Mor Re 7 παρέλιπε scripsi ex AthB παρέλιπεν MaUVa edd 9 δὲ om Rog I ἄκαιρον reposui e libris cum Rog καιρὸς Mor Re 12 σχετλιάσειεν Rog Ι ἐπιορκεῖν ὁ Rog 13 μὴ δ’ MaB μηδ’ ἐν] μηδὲν AthUVa Ι ἐπιορκεῖν Ath 14 ἔτεράττα libri corr Mor 15 τοὺς αὑτοῦ scripsi auctore Re cum Rog τοῖς αὑτοῦ Ath Re τοῖς αὐτοῦ MaB Mor τοῖς αὐτοῦ ἁ τοι- ἀυτου Va 16 signum interrogationis posui e Β punctum reliqui libri edd 17 θάλατταν scripsi e MaB cum Rog θάλασσαν Ath UVa Mor Re Ι φάσκοι reposui ex UVaB auc- toribus lacobsio Not 35 et Sinteni cum Rog φάσκῃ Ma φάσκει Ath Mor Re 18 ἀναπείθειν Ma sed εἰν in ras m2 θαλάσσῃ Β)

75
ξας, ὦ τάν, ἐπιωρκηκότα πολλαχοῦ τὸν ἄνθρωπον καὶ συγχέαντα πίστεις οὕτω φάσκε τοὺς ἄλλους ὑπ’ αὐτοῦ πεπαιδεῦσθαι τῶν θεῶν ὀλιγωρεῖν. καὶ περὶ τῶν λοι- πῶν δὲ ταὐτὸν αἰτιῶν λέγω. δείξας ἱεροσυλήσαντα, κεκλοφότα, βεβιασμένον οὕτω φάσκε πολλοὺς αὑτῷ παραπλησίους εἰργάσθαι. εἰ δὲ τοὺς μὲν λόγους αὐτοῦ φῄς εἶναι πονηρούς, οὐδὲ γὰρ τοῦτο δεικνύεις, τοῖς δ’ ἔργοις οὐκ ἔχεις ἐγκαλεῖν, οἷς ἀνάγκη τὰ βεβιωμένα δοκιμάζειν, τούτοις ἃ τοὺς λόγους αἰτιᾷ συκοφαντῶν ἐλέγχῃ.

τὸν ἐπαινοῦντα λῃστείαν <ἢ μοιχείαν> οὐχ ὁρῶμεν ἀπεχόμενον τῶν ἀλλοτρίων ἀγαθῶν, ἀλλὰ τὸν μὲν διακόπτοντα συζυγίας, τὸν δὲ τοίχους διορύττοντα, καὶ ὅλως ἐν τοῖς τοιούτοις ἀκολουθοῦντα τὰ ἔργα τοῖς λόγοις. εἰ δέ τις ἐφ’ ἃ τοὺς ἄλλους ἄγειν ἀξιοῖ, τού- των αὑτὸν ὧς πορρωτάτω φυλάττοι, τὴν ἐκ τῶν λόγων συμβουλὴν τῇ παρὰ τῶν ἔργων λέλυκε τῷ μὲν ἀσθε- νεστέρῳ παρακαλέσας, τῷ κρείττονι δὲ ἀποτρέψας. οἷον εἴ τις ἐπιδιδόναι τῷ δήμῳ χρήματα παραινῶν αὐτὸς φείδοιτο τῶν αὑτοῦ, κεκώλυκε τὴν ἐπίδοσιν οἶς περὶ [*](1 Xen. comm. I 2, 28 8 Dem. p. 315, 5 18 Dem. p. 26(5,21; 285,19) [*](1 ὦ τάν scripsi e MaUVaB ὦταν Ath edd cf. t. IV 7, 16 R ἐπιωρκηκότα scripsi ex ἁ auctore Re cum Rog ἐπιορκηκότα MaAth VaB Mor Re 2 συγχέαντα scripsi e Ma sed ἁ (1) ex ὁ corr m2 auctore Re συγχέοντα AthUVaB edd 5 scripsi αὐτῷ libri edd 6 αὐτοῦ scripsi αὐτῷ libri edd) [*](7 φὴς scripsi φὴς UVaB Rog φῆς MaAth Mor Re 9 δοκιμάζειν scripsi θαυμάζειν libri edd | τοῖς λόγοις Ma 10 ἐλέγχει Rog I λῃστείας Ma | ἢ μοιχείαν inserui cum Rog μοιχείαν ἢ λῃστείαν coni Re 11 ἀγαθῶν scripsi γάμων libri edd sed auctore Re cancellavit Rog Ι 11 et 12 τὸν e τῶν corr B2 14 τούτων e τοῦτον corr Ma2 15 αὐτὸν scripsi ex cum Rog αὐτὸν MaAth Mor Re Ι φυλάττοι scripsi ex AthUVaB φυλάττει Ma edd 16 περὶ Ath 19 αὐτοῦ scripsi e Β cum Rog αὐτοῦ MaAthUVa Mor Re)

76
τῶν ἑαυτοῦ βεβούλευται. εἰ <δέ> τις ἐν μάχη πίπτειν τοῖς ἐναντίοις κελεύων ἐπὶ τοῖς λόγοις τούτοις λείποι τὴν τάξιν, πάντας ἐποίησε δειλοὺς ἔργῳ φοβή- σας μᾶλλον ἢ θρασύνας τῷ λόγῳ. καὶ ὅλως ἐν τοῖς [*](RΙΙΙ 39) τοιούτοις σύμβουλος Ι πιθανὸς ὁ πρῶτος τῶν πράξεων ὧν ἔχεσθαι συνεβούλευσεν ἁπτόμενος.

εἰ τοίνυν Σωκράτης ἐπιορκεῖν καὶ κλέπτειν καὶ βιάζεσθαι καὶ τἄλλ’ ἅ φησιν Ἄνυτος ἐδίδασκεν αὑτὸν τἀναντία πεπεικώς ἴ’ αἰδεῖσθαι θεούς, χρημάτων καταφρονεῖν, μέτριον εἶναι, σώφρονα, ἐπιεικῆ, παίζειν ἂν ἔδοξε τοῖς λόγοις οὐ τοιοῦτος ἐπὶ τῶν ἔργων δεικνύμενος καὶ καλὰ νομίζειν ὡς ἀληθῶς οὐχ ἅπερ ἔφασκεν, ἀλλ’ ἐν οἷς ἐφαίνετο ζῶν. ὥστε μᾶλλον ἀμελήσαντες τῶν λόγων ἐκεῖνα ἐζήλωσαν ἄν. οὐδὲ γὰρ ἂν τοῦτο δὴ ὑπέλαβον, ὡς Σωκράτης ἃ τοῖς ἄλλοις ἄγαν προὐξένει, τούτων ἂν αὑτὸν ἀπεστέρει καὶ τοῖς μὲν ὁμιλοῦσιν ἐδήλου τὰς ἐπὶ τὸ βέλτιον ὁδούς, αὐτὸς δὲ ᾑρεῖτο τὴν πρὸς τὰ χείρω φέρουσαν.

ἀλλ’ οὔτε λόγοις οὔτε ἔργοις οὗτός ποτε πρὸς κακίαν ἡγήσατο τοῖς νέοις, ἀλλ’ οἱ [*](1 τῶν Πα sed Ma ex ὂν corr m2 Ι δέ inserui auctore cum Rog om libri Mor Re Ι τῆ μάχη Β 3 λείποι scripsi e Ma λείπει Ath edd λίπη UVaB 4 θ’ σύνας cum ras 2 litt U θαρσύνας Rog | ὅλος UVaB 5 πρώτως VaB 6 ἔχεσθαι om Β 8 αὑτὸν scripsi e Β cum Rog αὐτὸν U αὐτὸν AthVa MorRe αὐτῶ Ma 10 παίζων Ma 11 ὁ VaB 12 ὡσαληθῶς Β | ἐν scripsi auctoribus Re et Gasda ἐφ’ libri edd 13 ζῶν scripsi e Β auctore Re cum Rog ζῆν MaAthUVa Mor Re Ι ἀμελήσαντας MaVaB Rog ἀμελήσας Ath 14 ἐζήλωσαν <ἂν> scripsi ζηλώσειν libri Rog om Re qui ἐδίωκον vel simile quid inserendum coni 16 ἂν de- lendum censuit Gasda Ι αὐτὸν scripsi ex UVaB cum Rog αὐτὸν MaAth Mor Re Ι ἀπεστέρει scripsi e MaB auctore Gasda cum Rog ἀποστέρει U ἀποστερεῖ Va ἀποστερῇ Ath Mor Re ἀποστεροῖ coni Sintenis 17 βέλτιον scripsi ex UVaB βέλ- τιστον MaAth edd 18 οὔτε (2) reposui e libris οὔτ’ edd 19 τοῖς νέοις reposui e libris cum Rog τῶν νέων Mor Re)

77
μηδὲν ἐοικότες τούτῳ καὶ γράφονται γραφὰς ἀδίκους καὶ κατηγοροῦσι τὰ ψευδῆ. κἂν ἀναρπάσαι δυνηθῶσι τῶν πολιτῶν τινα, τοῦτο ἡγοῦνται λαμπρὸν ἐρωτῶν- τες, τί ἄν, εἰ περὶ αὐτοῦ ταῦτα λάθρα ἔλεγον, ἐπε- πόνθεσαν. οὐδὲν κακόν, εἴπερ ἐπ’ οὐδενὶ κακῷ, καθά- περ οὐδ’ οὗτος ἐχρῆτο τοῖς λόγοις, ὑπὲρ οὗ καὶ τοῦτ’ αὐτὸ γίγνεται τὸ μὴ λάθρα ποιεῖσθαι τοὺς λόγους. ὡς τοῖς μὲν ἀδικοῦσι καὶ κακουργοῦσιν ἐν σκότῳ οὗ λήσειν ἐλπὶς τὰ τοιαῦτα πράττεται, τοῖς δ’ ἀπλῶς καὶ δικαίως ζῆν αἱρουμένοις ἐν μέσῳ καὶ πάντων ὁρώντων ἅπαντα γίγνεται.

114. Διὸ καὶ θαυμάσαι τις ἂν Ἀνύτου πείθοντος ὑμᾶς δεινότερα τῶν φανερῶν τἀφανῆ νομίζειν. εἰ γὰρ ἃ μὴ κρύπτει, φησί, Σωκράτης, οὕτως ἂν εἴη βλαβερά, τίς ἂν εἴη καὶ τί συμβουλ εὐοῖ ἂν μόνους ἔχων τοὺς ἐραστάς; ποῦ; πότε; τί ταῦτα [*](13 cf. p. 33, 20 sq.) [*](2 ἀναρπάσαι scripsi e MaAth auctore Cobeto Mnem. III 150 cum Rog ἁρπάσαι UVaB Mor Re 3 τοῦτον Β Ι post λαμ- πρὸν colon Β, punctum reliqui libri edd locus labem con- traxit ante ἐρωτῶντες Gasda, post ἐρωτῶντες Rog lacunam statuit nisi ἐρωτῶντες delendum sit 4 ἄν] οὖν Sintenis εἰ reposui e MaUVaB cum Rog οὐ Ath Mor Re | ἔλεγεν Ath U sed in hoc in ἑ (3) ras, Va Ι ἐπεπόνθει ἂν Sintenis punc- tum post ἐπεπόνθεσαν inserui 6 τοῦτ’ αὐτὸ scripsi e MaU VaB ταὐτὸ Ath Mor Re τοῦτ’ αὐτῷ Rog 7 γίγνεται reposui e libris cum Rog γίνεται Mor Re 9 λ σεῖν cum ras U λύσειν Va 11 τὰ πάντα Ath 12 ἂν inserui e Β auctori- bus lacobsio Not 35 Sinteni Gasda cum Rog om MaAthUVa Mor Re 14 κρύπτει scripsi ex Ath auctore Gasda cum Rog κρύπτειν MaUVaB Mor Re κρύπτων Sintenis 15 ἂν εἴη] ἐστί Gasda | τί reposui e MaUVaB auctore Re cum Rog τίς Ath Mor Re | ἂν inserui e MaUVaB cum Rog om. Ath Mor Re 16 ποῦ; πότε; scripsi auctore Re cum Rog ποῦ πότε Β ποῦ ποτε UVa που ποτὲ Ath Mor Re τοῦ αὐτοῦ Ma ἐρα- στάς πού ποτε lacobs Not 36 et Gasda)

78
ἀναισχνυντεῖς, Ἄνυτε; τίς συνουσία Σωκράτους ἔξω τῶν γνωρίμων τόπων; τίς οἴκοι; τίς ἐπ’ ἀγροῦ; τίς [*](R ΙΙΙ 40) ἑτέρωθι;

ἀλλ’ ἔνα μὴ καὶ τοῦτ’ αὐτὸ | φά- σκων λανθάνειν εἰς ἀδίκημα θῇς, τοσοῦτον ἀπόκριναι· πότερον ταῦτα ἃ κατηγορεῖς, τὰ δῆλα, τὰ πολλοὺς ἔχοντα μάρτυρας βλάπτοντός ἐστι καὶ παρανομοῦντος ἢ οὔ; εἰ μὲν γὰρ οὐδὲν ἂν ἀπ’ αὐτῶν γένοιτο κακὸν οὐδὲ συμβέβηκεν, ὡμολόγηκας συκοφαντεῖν· εἰ δ’ ἔστιν οἷα κατηγορῶν εἴρηκας, πολλὴν ἀνδρίαν, μᾶλλον δὲ ἀπόνοιαν τοῦ Σωκράτους λέγεις.

τί οὖν μαθὼν τὰ μὲν εἰς μέσον ἔφερε, τὰ δὲ ἀπεκρύπτετο; ἣ γὰρ δεδοικὼς κίνδυνον πάντα ἂν ἦγεν εἰς τὸ ἀφανὲς ἤ φιλοκίνδυνος ὢν οὐκ ἔστ’ ἐφ’ ὅτῳ τῶν πάντων ἔδεισεν ἄν. οὐ γὰρ δὴ μείζω γε τῶν ἐν τῷ φανερῷ φήσεις ἕτερα τολμᾶσθαι. τί γὰρ ἂν τοῦ διαφθείρεσθαι τοὺς νέους καὶ καταφρονεῖσθαι τοὺς νόμους καὶ κινεῖσθαι τὴν πολιτείαν δεινότερον γένοιτο;

[*](4 Plat. rep. IV p. 437 C)[*](1 σοι ante συνουσία edd delevi 3 καὶ om Ath Ι αὐτὸ φάσκων scripsi ex AthUVaB ἀποφάσκων Ma edd 4 λαν- θάνειν scripsi ex AthUVaB λανθάνω Ma λανθάνων edd | εἰς] ὧς ut Dem. p. 292, 20? θῆς reposui ex AthUVaB auc- tore Sinteni cum Rog θεὶς Ma Mor Re εἰς ἀδύνατα ἀπα- χθῇς Gasda 5 ταῦτα ἃ scripsi auctore Re cum Rog ταῦτα εἰ MaUVa εἰ ταῦτα Β ταῦτα Ath Mor Re lacobs Not 36 κατηγόρεις Ath Ι τοὺς Ma 6 ὧς βλάπτοντός lacobs 8 οὐδὲ scripsi e MaUVaB auctore Re cum Rog οὐδὲν Ath Mor Re | ὡμολόγηκας scripsi e Ma ὡμολόγησας AthUVaB Rog ὡμολό- γηκε Mor Re | δὲ Ma 9 κατηγορεῖν Ma | ἀνδρίαν scripsi e MaVaB sed in hoc ras supra ι ἀνδρείαν AthU edd 10 παθὼν Rog cf. t. IV 120, 15 17 γένοιτο reposui e libris cum Rog καταγένοιτο Mor Re qui adnotat: „aut γένοιτο simplex leg. aut δεινότερον καὶ ἀσεβέστερον γένοιτο“ κακὸν γένοιτο lacobs Lect 199 Anth. Pal. III 681)
79

117. Ὅταν δὲ λέγῃ τοῖς μὲν νέοις αὐτὸν διαλέγε- σθαι, τοῖς πρεσβυτέροις δὲ οὐκ ἐθέλειν, ψεύδεται. καὶ οὕτως ἐστὶν ἀναιδής, ὥστ’ ὁρῶν ἐν ὑμῖν καὶ τοῖς περιεστηκόσιν οὐκ ὀλίγους τῶν χαιρόντων καὶ συνόν- των καὶ χρωμένων καὶ ὧν εἰώθει λέγειν ἀκηκοότων ὅμως φησὶν αὐτὸν φεύγειν μὲν τοὺς ἄνδρας, θηρεύειν δὲ τὴν νεότητα. νομίζει γὰρ ὑμᾶς ὧν αὑτοῖς σύνιστε παρὰ πάντα τὸν χρόνον ἃ νῦν ἀκούετε πιστότερα θή- σεσθαι.

χωρὶς δὲ τούτων, εἰ μὲν αὑτὸν μὲν δι- δάσκαλον, οἴκημα δέ τι διδασκαλεῖον προσειπὼν ἐνταῦ- θα ἱδρυθεὶς θυρωρὸν ἀποδείξας τοῖς μὲν εἰσιέναι παρίει, τοῖς δὲ μή, μᾶλλον δὲ νόμον ἐτεθείκει νέοις μὲν εἰσελθεῖν εἶναι, πρεσβυτέροις δὲ μή, τάχ’ ἄν τις ὑπώπτευε τὴν συνουσίαν· εἰ δ’ οὔθ’ ὑπέσχετο διδάξειν οὔτε μόνους τοὺς νέους, πανταχοῦ δὲ οὗ τῶν διαλε- ξομένων λάβοιτο, τοῦτ’ ἦν αὐτῷ χωρίον διατριβῆς φάσκοντι μανθάνειν ἐπιθυμεῖν κύκλῳ τε αὐτὸν ὄχλος τῶν βουλομένων περιέρρει, τί δεῖ τοῦτον λέγειν ὧς τοῖς μὲν συνῆν, | τοῖς δὲ οὔ; οὐ γὰρ Σωκράτης [*](R III 41) [*](3 cf. Plat. apol. p. 30 A) [*](4 ὀλίγοις Ma Mor | καὶ ante χαιρόντων libri edd de- levi 7 νομίζει cum ras 1 litt post ι(2) Ma | ἂν ante αὑτοῖς UVaB Mor Re et inser Ma delevi auctore Cobeto Mnem. III 151 cum Rog | αὐτοῖς scripsi ex UVa auctore Gasda cum Rog αὐτοῖς Ma sed ’ in ‘ corr m2 AthB Mor Re 8 ἀκούετε posui e libris auctore Re cum Rog ἀκούεις Mor Re Ι φήσεσθαι Ma sed φ in ras m2 9 αὑτὸν scripsi cum Rog αὐτὸν αὐτὸν reliqui libri Mor Re 10 δὲ ὅτι Ma | διδασκάλιον εἰπὼν Ath 11 ἱδρυθεὶς scripsi e VaB cum Rog ἱδρυνθεὶς Ma sed ὗν in ras m2 ἱδρυσθεὶς AthU Mor Re 12 παρείη Ma Ι δεῖ Ath I νόμον Ma sed ὁ (2) in ras m2 15 τε Ath | οὔ 16 οὖν Ma 17 τ’ Rog 18 <ἀκούειν> post supplevit Cobetus | δὲ Ath δὴ Β | τοῦτον scripsi cum Par 3017 τοῦτο reliqui libri edd | λέγειν Ma sed ν in ras m2)

80
τοὺς τῆς ἀκοῆς ἐπιθυμοῦντας ἀπήλαυνεν, ἀλλ’ οἱ μηδὲν δεόμενοι τῶν λόγων οὐ προσῄεσαν Σωκράτει. σὺ δὲ παραπλήσιον ποιεῖς ὥσπερ ἂν εἰ τοῖς ἀνέμοις ἐγκαλοῖς ὑπὲρ τῶν πλεῖν οὐ βουλομένων, ἤ, νὴ Δία γε, ταῖς κρήναις ὑπὲρ τῶν οὐχ ὑδρευομένων.