Oratio 33

Libanius

Libanius, Orationes 33, Libanii Opera Vol 3, Orationes XXVI-L, Teubner, Foerster, 1906

καὶ ὁ δὴ κελεύσας αὐτὸν περὶ τὸν Εὐφρά- την ἐπ’ ὠνῇ σίτου διατρίβειν μισοῦντος μὲν ἐδόκει, φιλοῦντος δὲ ἔργον ἐποίει παρ’ ἀνθρώποις| ἦττον δεξιοῖς ἀναγκάζων αὐτοῦ τὴν ἄνοιαν διάγειν, οὗ τῆς ἀνοίας ἔμελλεν ἕξειν ἥττονα τὸν ἔλεγχον. καίτοι μέγα φρονεῖν ἀξιοῖ τὸ καῦμα τὸ παρ’ ἐκείνοις τραγῳδῶν. ἐγὼ [*](18 Dinias cf. p. 168, 16 23 Dem. de fals. leg. p. 400, 17) [*](3 πώποτ’ V | οἴεται scripsi οἶμαι libri edd οἰόμενος coni Re 4 δεῖν Mor sed γρ δεῖ in marg δεῖ libri Re 5 ἐπεξε- τάσει Ι | ὥστε V 8 νυνὶ Re 9 προσήκειν reposui e libris προσήκει edd 10 καὶ τὸ? 11 τὸν τῶν C 16 ἀρχῆς Mor sed ταύτης in marg | ἀναλωμένας Ι 20 παρὰ PIBVa Mor 21 ὧν V οὐ Μοr 22 ἔμελλεν Ρ sed λ alterum in ras m4 ἔμελλον Mor 23 τραγῳδῶν Ρ sed ων in ras m4)

168
δὲ τῶν μὲν ἐπὶ τούτοις αὐτὸν ἐπαίνων οὐκ ἀποστερῶ, πάνυ γὰρ δὴ γενναίως ἐνεγκεῖν τήν τε φλόγα λέγεται καί τινας ἑτέρας ταλαιπωρίας, οἶδα δ’ ὅτι καὶ πάντες οἱ περὶ αὐτὸν καὶ οἱ τούτων οἰκέται καὶ ὀνηλάται τὸν αὐτὸν ἤλιον, ἥλιον, ὥστ’ εἰ τούτῳ σεμνύνεσθαι δώ- [*](R II 242) σομεν, κἀκείνοις | καὶ πολλῷ γε πλέον ἐκείνοις, ὅσῳ τῆς θεραπείας ἧς οὗτος ἀπήλαυεν, οὐκ ἦν ἐκεί- νοις. ὅ γε μὴν ἔπραττε, τί ποτ’ ἦν τοῦτο; ὅ καὶ τῶν ὑπηρετῶν ὁστισοῦν ῥᾳδίως ἄν, ὥσπερ αὖ καὶ τὸν ἔμ- πρόσθεν χρόνον, ἐν ᾧ τῇδε τοῖς ἄρχουσι καθημένοις τὰ τοιαῦτα ὀξέως ἐπράττετο.