Oratio 33
Libanius
Libanius, Orationes 33, Libanii Opera Vol 3, Orationes XXVI-L, Teubner, Foerster, 1906
ἔπειτα ἦν ἐξαίφνης ἡγεμὼν ἔθνους, ἐν ᾧ τῶν ὑπτίων εἶναι δοξάντων οὐδενὸς διενεγκὼν ἀπῆλθεν οὐδὲν ἔχων διηγήσασθαι περὶ αὑτοῦ καλόν. καὶ πά- [*](17 Αmm. XIV 6, 19 23 cf. t. II 174, 13) [*](3 οὕτως coni Mor quod probavit Re Anim 10 ἐμοὶ om C 12 ἐστι λαμπρός] ἐπίλαμπρος Mor 13 αὐτοῦ ? 15 μετεσχηκότων Mor sed γρ μετέσχε λόγων in marg 17 ἐγί- γνετο Va 18 αἰτιάμασι in marg inser A αἰτιάμασιν Ι 21 τοῦ om Va Mor 24 αὐτοῦ BV)
167
λῖν οὐ πολλοῖς ἔτεσιν ὕστερον παρεδρεύει στρατηγῷ οὐ διὰ τὴν περὶ τὸ πρᾶγμα ἐμπειρίαν, οὐδὲ γὰρ ἐν συνδίκων τάξει πώποτε ἐγεγόνει, ἀλλ’ οὐδὲν οἴεται δεῖν τοιαύτης ἐμπειρίας ἐνταῦθα, καθῆσθαι γὰρ οὐκ ἐπ’ ἐξετάσει δικῶν, ἀλλ’ ἐπὶ πληγαῖς τὸν στρατηγόν, ὥστ’ ἔρ- γον εἶναι τῷ τοιούτῳ παρέδρῳ κοινωνίαν | τρυφῆς τρυφῆς [*](R II 241) καὶ μάλιστα δὴ ποτοῦ.