Oratio 31
Libanius
Libanius, Oratio 31, Libanii Opera Vol 3, Orationes XXVI-L, Teubner, Foerster, 1906
ὅπου γὰρ οἱ πολλοὺς περὶ τὴν κτῆσιν τῶν λόγων ὑπομείναντες πόνους οἱ μὲν ὅλως ἐπὶ τὸ γράφειν εἰς τάχος τοὺς αὑτῶν υἱεῖς ψαν ἀμελήσαντες τοῦ τῆς διανοίας κάλλους, οἱ δ’ φοῖν ὁμοίως ἐφρόντισαν, του μὲν ὡς ὄντος καλοῦ, τοῦ δὲ ὡς εὐδοκιμοῦντος, τίς ἔτ’ ἂν ἀπόδειξιν μείζω ζη- τοίη τῆς κατὰ τῶν λόγων ὕβρεως; ἔστιν οὖν, εἰπέ μοι, τὸ μὲν πρᾶγμα τῶν ἀνωφελῶν νομίζεσθαι, τοὺς δὲ του πράγματος διδασκάλους πολλοὺς ἔχειν τοὺς θαυ- μασομένους; καὶ τίς εἶδεν ἱερῶν κατασκαπτομένων ἱερέας ἐντίμους; τίς ναυπηγὸν ἐν μεσογείᾳ πλουτοῦντα;
[*](4 Anth. Pal. XIV 73, 8. Phot. et Suid. 8. ν. ὑμεῖς, ὦ εγα- ρεῖς. Theocr. XIV 48 c. schol. Callim. ep. 26,6. cf. ep. 372 et ad t. II 98, 2. Perperam de versu comoediae Atticae Μεγαρεῖς γὰρ ἵξω τοῦ λόγου καὶ τἀριθμοῦ cogitavit Kockius Fr. com. Att. III p. 501 n. 502)[*](1 κἂν I sed eras | εἰς inser P2I3 om MoV πρὸς τὰ coni Re I τἀπόρρητα? 2 ἀπερρῖφθαι cf. t. II 307,9 3 περιυ- βρίζεσθαι Ι sed ζε eras 4 ῥητορική τε καὶ ῥήτορες cancellavit Cobetus Coll. 128 5 καὶ (1) om V 8 ἐμπεσεῖν V ἐλθεῖν Patm sed γρ ἐκπεσεῖν in marg m2 10 ὄλους Μο | αὐτῶν Ι Μοr)[*](11 οἳ C sed ded s, A οἴ BV 12 ὡς οὐκ ὄντος Β ᾤοντο Mor 13 τὶς Patm sed γρ τίν’ in marg m2 | ἂν ἀπόδειξιν scripsi ἀπόδεξιν ἂν V ἀπόδειξιν reliqui libri edd 14 γρ τις post ζητοίη Patm in marg m2 16 θαυμαζομένους Mor 17 εἶδεν scripsi auctore Sinteni ἔχει libri edd 18 τῶν ἐν μεσογείᾳ μεσογείῳ Mor μεσογαίᾳ Monnier cf. Lob. ad Phryn. p. 298) πλοντούντων PIBPar et γρ in marg AV2, Mor Monnier)29. Μιᾷ μὲν αἰτίᾳ ταύτῃ τὸν μισθόν, ὦ ἄνδρες πολῖται, συνέβη τοῖς ἀνθρώποις τούτοις ἀπολωλέναι, ἑτέρα δὲ αὐτὸν οὐκ ἀφῆκεν ὥσπερ πρότερον χωρεῖν πολλῷ βιαιοτέρα. τῶν γὰρ οἴκων τῶν ἀπὸ παλαιοῦ λαμπρῶν ὧν ἦν καὶ τὸ παιδεύεσθαι καὶ τὸ διδόναι, πτωχεύειν ὁ καιρὸς οὐκ ὀλίγους ἀναγκάσας λαβεῖν μὲν τῶν λόγων οὐκ ἐκώλυσεν, εἰς δὲ μισθοῦ δόσιν ἀδυνάτους ἐποίησε. πάντως δὲ οὐδεὶς ἀγνοεῖ τοὺς μὲν ἐξ ἐνδόξων γενομένους τὰ αὑτῶν πεπρακότας, τοὺς δὲ ἐξ ἀνωνύμων τὰ ’κείνων ἐωνημένους.
τῆς οὖν περὶ ἕκαστον οἶκον ἀτυχίας κεκοινώνηκεν ὁ διδά- σκαλος. ὥσπερ γάρ, εἴπερ ἐπλούτουν, ἀπέλαυεν ἄν, οὕτως ἀπορούντων ἀνάγκη προῖκα συνεῖναι. | εἰ [*](R II 217) μὲν οὖν τὴν χρηστότητα τῶν παιδευτῶν ἐν τῷ πλή- θει τῶν παιδευομένων ἀξιοῖ τις ὁρᾶν, μεγάλην ὡς ἀληθῶς εὑρήσει· σημεῖον δὲ ποιούμενος τὸν τούτων ἀριθμὸν τῆς ἐκείνων περιουσίας οὐκ ὀρθῶς κρίνει.
καὶ τὶ δεῖ περὶ τούτων εἰκάζειν ἐξὸν ἐπ’ αὐτὴν ἐλθόντα τὴν ἐξέτασιν καθαρόν, ὡς ἔχει, τὸ πρᾶγμα μαθεῖν; εἰσελθὼν γὰρ ὁ νομίζων τὰ παρὰ τῶν νέων μεγάλα καθίσας αὑτὸν παρὰ τὸν θρόνον καλῶν στον πυνθανέσθω, τίς ὁ παρ’ αὐτοῦ μισθός. οἶμαι γὰρ πλὴν ὀλίγων κομιδῆ τοὺς ἄλλους, εἰ γνοῖεν ἐφ’ ᾧ καλοῦνται, φεύγοντας ὅποιπερ ἂν ἐξῇ καταδύεσθαι [*](1 οὖν inter μὲν et αἰτίᾳ edd delevi | τὸ Μο 2 τοῖς ἀνθρώποις om Patm | τούτους Patm sed γρ τούτοις in marg m2) [*](7 ἐκώλνσεν I sed ν add m3 10 δ’ Re | τἀκείνων Β | ἐκεί- νων Μοnnier 11 οὖν om Mor | οἶκον in marg Α 15 num φωρᾶν ? 17 κρινεῖ Cobet Coll. 128, at variationis temporum studiosus Libanius 19 καθαρὸν A 22 αὐτῶν V 24 ὧν Mo | ὄπηπερ V)
ἀλλὰ γὰρ οὐκ ἄξιον διὰ πάσης ἀκριβείας ἐλθεῖν. τῶν γὰρ ἐνόντων εἰπεῖν ἄμεινον ἀφελεῖν ἢ λυπῆσαι τοὺς ἡδέως μὲν ἂν δόντας, τύχῃ δὲ κεκωλυμένους. τοσοῦτον δ’ ἂν ἰσχυρισαίμην, ὡς ὀλίγων τῶν ἐκεῖθεν ὄντων παρὰ τῆς πόλεως ἀξιῶ τι φανῆναι καὶ μὴ πι- στοτέρους τοὺς πόρρωθεν μαντευομένους ἐμοῦ τοῦ συζῶντος περὶ τοῦ ποῖα τὰ τῶν ῥητόρων ἐστὶ νομι- σθῆναι.
καὶ μὴν κἀκεῖνό γ’ ἂν ἡδέως ἐροίμην· ἔστιν ὅστις πώποτ᾿ ἤλπισε τοὺς εἰς τάχος τού- τους διδάσκοντας γράφειν ὄψεσθαι χρυσὸν ἀπὸ τῆς αὑτῶν τέχνης ἢ βέλτιον πράξειν τῶν σκυτοτόμων καὶ τεκτόνων; οὐδείς. ἀλλ’ ὄμως εὐ- [*](R II 218) ποροῦσι καὶ τρυφῶσι καὶ μεθύουσι καὶ | γεγόνασι σεμνοί. τί οὖν θαυμαστόν, εἰ ὥσπερ τὰ ’κείνων ἦρται παρὰ τὴν ἀξίαν, οὕτω τὰ τούτων ἐταπεινώθη;
34. Καὶ διὰ τί, φήσει τις, ὑπὲρ μὲν τούτων ἀλγεῖς καὶ λέγεις, τοῖς δ’ ἄλλοις παιδευταῖς οὐ συναγορεύεις; ὅτι τὰ τούτων ἀκριβέστερον ἐπίστα- [*](5 Isocr. Phil. § 110 p. 104 d) [*](1 ψεύδεσθαι Μο | τολμῶντας Ι sed ας ex ες corr m3) [*](2 τελοῦσιν Ι sed ν add m3 τελῶσιν Patm sed γρ τελοῦσιν in marg m2 3 οὐδ’ ὄτι οὖν Α οὐδοτιοῦν edd 5 τῶν γὰρ ἐνόντων Α sed γρ τὸ γὰρ ἐνὸν in marg, P sed in ras 7 litt m3) [*](7 ἰσχυρισαίμην scripsi, ut coni Monnerius ἰσχυρίσαιμι libri sed in ἰσχυρισαίμην corr V, edd τί Ι 12 πώποτ’ scripsi e V πώποτε πώποτε reliqui libri edd | ἤλπισεν Α 14 αὐτῶν IBV Mor 15 τῶν τεκτόνων Β 17 τἀκείνων edd | ἧρται Ι 18 τὰ ’κείνων Α sed γρ τούτων in marg, Μο τἀκείνων Patm, sed γρ τὰ τούτων in marg m2 19 διατί AIB MoV.)
εἶτα μέντοι καὶ τὸ μὴ παραδείγμασιν ὑπὲρ ἐκείνων ἐνεῖναι χρῆ- σθαι παρεῖχεν ὄκνον τῷ λέγοντι. τοῖς μέν γε ῥήτορ- σιν ἡ Ζηνοβίου συναγωνίζεται γῆ, πρὸ δὲ τῶν ἄλλων ἑτέρους ἐκ γεωργίας τοιαύτης ὠφελημένους οὐκ ἦν ἰδεῖν. ἐφοβήθην οὖν μὴ τοῖς ἀντιλέγειν μοι προῃρη- μένοις ἡ κατ’ ἐκείνων λαβὴ καὶ τὸ ὑπὲρ τούτων κατὰ βλάψῃ δίκαιον. ἂν οὖν εὕρω μεγαλοψύχους ὑμᾶς ἐπὶ τοῦ πρώτου λόγου, θαρρήσω καὶ περὶ τοῦ δευτέρου, καὶ τῶν ἅλως δεομένων θεραπείας περὶ τοὺς λόγους, πολλὰ γὰρ νοσεῖ, τεύξεται φροντίδος καὶ συμβουλῆς ἕκαστον. ἡ γὰρ τῶν ἀκουόντων προθυμία πολλὰς ήσει τὰς εἰσηγήσεις.
36. Καὶ τί, φησιν, ἴδει λόγου καὶ συλλόγου καὶ τοῦ τρίβειν ἡμέραν ἐξὸν οὑτωσὶ προσελ- θόντα τῶν πολιτευομένων ἑκάστῳ καὶ δια- λεχθέντα βραχέσι ῥήμασι ποιῆσαι ταὐτό; αῦτα ἐρεῖ τις ἄνθρωπος ὅς ἐφ’ ἅπαντας μὲν ἀφίησι σκώμματα καὶ τέρπειν οἴεται τοὺς συνόντας, ἔστι δὲ πλέον ἀηδής, ἢ χαρίεις εἶναι νομίζει.
πρῶτον μὲν [*](1 συμπινόντων V συνᾳδόντων Β 2 συμπονούντων Β | τῶν αὐτῶν Ι 5 αὐτῶν AIBMO Mor ἀυτων V sed spir supra υ eras et ’ add m2 6 οὐ inser C s 10 παρὰ coni Sintenis 11 ὠφελημένων Par et γρ in marg Mor 13 ἡ reposui e libris ᾖ Par edd 24 μέν om Ι 26 <ὃς>)