Oratio 30

Libanius

Libanius, Oratio 30, Libanii Opera Vol 3, Orationes XXVI-L, Teubner, Foerster, 1906

ἀλλ’ οὐκ αὐτῶν ταῦτα εἶναι φήσουσι παραδιδόναι τοῖς ἀποκτενοῦσιν ἄνθρωπον, οὐδ’ ἢν τὰ δεινότατα εἰργασμένος ᾖ. ἐγὼ δὲ ὅσους μὲν ἐν στάσεσιν ἀπεκτόνασιν οὐδὲ τὴν τῆς προσηγο- [*](12 cf. p. 95, 17) [*](1 ἦν Re ἣν libri Got | ἀγρότας, scripsi cum ΒΜ ἀγροὺς reliqui libri sed ἀγρότας in marg C f, edd 4 μεταταῦτα ΙΒ MV 7 ἶδος AP Got ἔθος coni Orelli at cf. t. Ι 160, 18; t. II 290, 2 | ἄξιον Got sed ἠξίουν in marg 8 οὔτε (3) Got 9 ἐκείνης Β 10 ἔχει voce desinit fol. 140 in A; excidit folium unum quo continebantur verba τὸν μεμηνυκότα usque ad 101, 20 πλημμελεῖν. εἰ (cf. p. 81), quae omissa in Got Re (qui lacunam indicavit) in lucem protraxerunt e codice Ρ simul in- spectis U et Urb. 125 Vat. 81. 939 Angelus Mai in appendice editionis alterius Frontonis Romae 1823 p. 422 — 424, ex apo- grapho Barberini a Ι. Leopardi facto Ludovicus de Sinner, ex apographo codicis V a Gasda facto Maur. Schmidt Philol. XXII p. 175 — 177 11 ἤνεγκε] ἀνεῖχε Monnier | καὶ βοῶντας bis Μ sed alterum del m3 12 φλαβιανῶ Ι 17 ὅσους Ι sed υς in ras m3)

98
ρίας αἰσχυνόμενοι κοινωνίαν, παρίημι μή τις εἰς τὸ ἀπερίσκεπτον τὰ τοιαῦτα ἀνενέγκῃ· ἀλλ’ ἐν οἷς ἐξη- λάσατε τοὺς ταῖς αὑτῶν ἐπιμελείαις πενίᾳ βοηθοῦντας ἔν τε γραυσὶ καὶ πρεσβύταις οὔσῃ καὶ παιδίοις ὀρφα- νοῖς καὶ τούτων τοῖς πλείοσι τὰ πολλὰ πεπηρωμένοις τοῦ σώματος, ταῦτα οὐ φόνος; ταῦτα οὐ θάνατος; ταῦτα οὐκ ἔστιν ἀποκτεῖναι καὶ πικροτάτῳ γε θανάτῳ, διὰ τοῦ λιμοῦ; τοῦ τρέφεσθαι γὰρ αὐτοῖς ἀπολωλότος τοῦτ’ ἐλείπετο δήπου. εἶτ’ ἐκείνους μὲν ἀπολλύντες οὐδὲν αἰτιαθέντας ἀπώλλυτε, τούτους δ’ ἂν παραβεβη- κότας νόμον <οὔ> οὕτω τὸ <τὰ> δικαστήρια τοῦ μὴ τεθυκέναι τοὺς ἀνθρώπους ἔλεγχον ἔχει. οὕτως οὓς ἔκτειναν οὐ κρίναντες τὸ μηδ’ ἀφορμῆς εἰς τὸ κρί- νεῖν εὐπορεῖν ὡμολογήκασιν.

21. Εἰ δέ μοι γράμματα λέγουσιν ἀπὸ βίβλων αἷς φασιν ἐμμένειν, ἐγὼ τὰ πράγματα ἀντιθήσω τὰ παρὰ φαῦλον ἐκείνοις πεποιημένα. εἰ δὲ μὴ τοῦτο τοιοῦτον ἦν, οὐδ’ ἂν ἐτρύφων. νῦν δ’ ἴσμεν αὐτοὺς καὶ ὅπως χρῶνται μὲν ταῖς ἡμέραις, χρῶνται δὲ ταῖς νυξίν. οὔκουν ἦν εἰκὸς τοὺς οὐκ ὀκνοῦντας ἐκεῖνα τοῦτο [*](2 ἂν ἐνέγκῃ Ι sed ἀν praepos m3 ἐνέγκῃ ΒΜ 3 αὑτῶν Ρ sed ‘ in ras m2 αὐτῶν IMV | ἐπιμελείαις Ι sed ς add m3 4 οὔσῃ Ι sed ῃ in ras m3, V sed τῆ πενία suprascr m2 | ὀρφα- νοῖς Ι sed ῖ in ras m3 7 πικροτάτῳ scripsi πικροτέρῳ libri edd | γε om ΒΜ 8 τοῦ om V 9 εἶτ’ — 14 ὡμολογήκασιν citat Plan fol. 104 9 ἐκείνους μὲν Ι sed ους μὲν in ras m3 10 αἰτιαθέντες CI sed ε (2) in a corr C2I3, Β | ἀπόλλυτε Μ Plan 11 ὔ inserui cum Monnerio om libri Plan | τὸ om Plan | τὰ inserui cum Plan om libri edd 13 ἔκτειναν scripsi coll. 101, 3 ἔκριναν libri Plan edd | οὐ] οἱ Ι | μὴ δ’ libri Plan | ἀφορμὴν Mai Monnier 14 εὐπορεῖν Ι sed εὑ in ras m3 | ὡμο- λογήκασι Ι 15 εἰ Μ sed ε et ’ in ras m2 | βίβλων e βιβλίων corr I3 16 παραφαῦλον CU 17 φαύλων Mai Sinner | ἐκείνοις scripsi ἐκεῖνα libri sed ἐκείνοις in marg Μ2 19 τοῖς τοῖς (2) B | νυξί Ι 20 οὐκοῦν Ι sed in οὔκουν corr m3, Β Monnier | ταῦτα Μαι)

99
φυλάξασθαι; ἀλλ’ ἐξῄρηται τοσαῦτα τοσούτων ἀγρῶν ἱερὰ ὕβρει καὶ παροινίᾳ καὶ κέρδει καὶ τῷ μὴ βούλε- σθαι κατέχειν αὑτούς.