Oratio 30

Libanius

Libanius, Oratio 30, Libanii Opera Vol 3, Orationes XXVI-L, Teubner, Foerster, 1906

ἰδοὺ γὰρ δὴ [*](R II 174) προκαλοῦμαι τοὺς κηδεμόνας τοῦδε τοῦ νόμου· τίς εἶδέ τινας τούτων τῶν ἀναστάτων ὑφ’ ὑμῶν γενομένων τεθυκότας ἐπὶ τῶν βωμῶν, ὡς ὁ νόμος οὐκ ἐᾷ; τίς νέος, τίς πρεσβύτης, τίς ἀνήρ, τὶς γυνή, τίς τῶν τὸν [*](17 cf. t. II 398,1) [*](2 πάντας om Β | τίς V 3 σοῦ Ρ sed ~ add m3 4 πο- λεμίους scripsi πολέμους libri edd | τῶν Got sed πῶς in marg 8 πράττουσιν Α Got | σοὶ ante καὶ inser Cobet Coll. 126 14 τὸ,’ τεθεικότα Got, sed τὸν εἰς τεθυκότα in marg | μὴ δὲ PIBMV 15 χλαμύδας Got sed γρ χλαμύδα in marg et not. p. 50 16 τὰ cancellavit Cobet l. l. 17 φλαυιανῷ Got 18 οὐδὲ πώποτε APIBM Got 19 προσκαλοῦμαι V 20 εἶδε scripsi cum Μ οἶδε reliqui libri edd | ἀναστάντων C sed ν (2) eras | ὑφ’ Ρ sed ‘ ex ’ corr et u in ras m5, I sed ὑ ex ἑ corr m3 ἐφ᾿ CAMV)

96
αὐτὸν οἰκούντων ἀγρὸν οὐ συμφερόμενος τοῖς θύσασι τὰ περὶ τοὺς θεούς, τίς τῶν ἐν τοῖς πλησίον; πολλὰ δ’ ἂν καὶ δυσμένεια καὶ φθόνος ἐμποιήσειε γείτοσιν, ἀφ’ ὧν ἔλθοι τις ἂν ἡδέως ἐπ’ ἔλεγχον, ἀλλ’ ὅμως οὔτε τούτων οὔτε ἐκείνων οὐδεὶς ἧκεν, ἀλλ’ οὐδὲ ἥξει δεδιὼς ἐπιορκίαν, ἵνα μὴ πληγὰς λέγω. τίς οὖν ἡ πίστις τῆς αἰτίας ἢ τὸ λέγειν τούτους, ὡς ἅπερ οὐκ ἐξῆν ἔθυσαν; ἀλλ’ οὐκ ἀρκέσει τοῦτο τῷ βασιλεῖ.

17. Οὐκ ἔθυσαν οὖν; ἐρήσεταί τις. πάνυ γε, [*](R II 175) ἀλλ’ ἐπὶ θοίνῃ καὶ ἀρίστῳ καὶ εὐωχίᾳ τῶν | βοῶν ἀλλαχοῦ σφαττομένων, βωμοῦ δὲ οὐδενὸς τὸ αἷμα δεχομένου οὐδὲ μέρους οὐδενὸς καομένου οὐδὲ οὐλῶν ἡγουμένων οὐδὲ σπονδῆς ἀκολουθούσης. εἰ δέ τινες συνελθόντες εἴς τι φαιδρὸν χωρίον μόσχον ἤ πρόβα- τὸν ἢ ἄμφω θύσαντες τὰ μὲν ἑψήσαντες, τὰ ὀπτή- ὁπτή- σαντες κατακλιθέντες ἐπὶ τῆς γῆς ἔφαγον, οὐκ οἶδ’ εἰ τινας οὗτοι παρέβαινον τῶν νόμων.