Oratio 26

τὸ δὲ ἔτι δεινότερον, ὅτι κἀκείνου χείρους γινόμεθα. πῶς; Πρόκλος τῶν λειτουργούντων τοῖς πένησι πόρον τινὰ τοῦτον ἀνεῦ- ρεν, οὐ καλὸν μὲν οὐδὲ ἄξιον τῆς πόλεως, οὐ γὰρ ἴσον ἡμεῖς τε καὶ Βηρυτός, προσῆν δ’ οὖν τι σχήματος τῷ πράγματι. νῦν δὲ ἐπὶ τὴν σκηνὴν τοῦτο τέτραπται, [*](11 πράττομαι μισθὸν ἤτοι ἀπαιτῶ χωρὶς προθέσεως, εἰσπράττω δὲ καὶ αὐτὸ λαμβανόμενον ἀντὶ τοῦ ἀπαιτῶ ἀεὶ σὺν τῇ προθέσει V2 cf. schol. ad t. II 78,2; 526,10; t. I 137,4) [*](21 σχήματος] ἤτοι εὐπρέπειά τις καὶ δικαίωμα τῷ γινομένῳ V2) [*](2 ποιεῖν om I | διαφθείρη Ι 3 βοηθῇ Ι sed η η ex εῖ corr m2 6 ἀνηρημένων Ρ sed ρη in ras m2 9 τοῦτο ἔργον] τὸ ἔργον τοῦτο Ι 11 ἡμῶν Pa sed γρ ὑμῶν in marg m2 ὑμῶν V 13 δ’ Re | αὐτῶ I αὐτὸν Μο 14 τῷ (2)] τὸ Μο) [*](18 κὐκείνου Pa sed γρ τοῖς ἐκείνου in marg m2 τοῖς ἐκεί- νου V | γιγνόμεθα Re 21 ἴσον Ρ sed in ras m2 22 δ’Re)

ὅπως ἃ κλάων ὁ χειροτέχνης τίθησιν, ἐκ τούτων εἴη τρυφᾶν ὀρχησταῖς τε καὶ μίμοις, ὑφ’ ὧν χείρους μὲν ἐλεύθεροι, χείρους δὲ οἰκέται καὶ νέοι καὶ γέροντες.