Oratio 11

Libanius

Libanius. Libanii Opera, Volume 1, Fasc 2: Orationes VI-XI. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1903.

ἡ δὲ ἐδήλου γράμμασι τὸν δεσπότην· Φοίβου γὰρ ἐνεγέγραπτο. πρὸς γάρ, οἶμαι, τὴν μεταβολὴν τῆς κόρης ἀλγήσας ἐξέχεε τοὺς ὀιστούς, ἡ δὲ ἀκὶς ἑνὸς διαλυθεῖσα κρύπτεται τῇ γῇ καὶ ἐφυ- λάττετο Σελεύκῳ παραίνεσις εἰς τὸ κοσμῆσαι τὸν τόπον καὶ νομίσαι τοῦθ’ ἅπερ ἦν, ἱερὸν Ἀπόλλωνος.

θαῦμα μὲν οὖν καὶ τὸ ἐν Ἑλικῶνι Ἀρήνην ἵππου κρήνην] [*](5 cf. IV 1102 περὶ Δάφνης) [*](1 prius τὸ inser C f | ἔνειμεν C 4 εὗρεν ἔργον UI 5 ἐραστὴς Ca 6 μετέβαλλεν UI | π δίκα cum rasura U 9 ἐπὶ supra παρὰ Ι2 περὶ Β 10 τῷ δένδρῳ Μ | ἡ om MCa 12 ψ in ἀνέπεμψεν in ras I2, eras U ἐξέπεμψεν in marg Mo2 13 ἐγέγραπτο Μ 14 μετὰ supra βολὴν C f 15 ἑνὸς in ἐντὸς corr B2 | ἐφυλάσσετο I 16 τῷ σελ. U 18 τὸν supra τὸ Mo2 | ἢν alterum in κρήνην in ras I2 | ἵππου κρήνην cancellavi (Zambecc. p. 200) ut glossema praeeuntibus Sinteni et 6 parte Reiskio qui proposuit Ἑλικῶνι περὶ τὴν Ἱππουκρήνην, ἣν et Iacobsio in exemplari et lectt. Stob. (1827) p. 150, qui κρήνην ἵππου delendum, κατὰ pro καὶ scribendum, ᾗ ante κρήνην inserendum censet, postquam olim (exercitt. critt. in scriptt. vett. t. II Lips. 1796 p. 33) coniecit: θαῦμα μὲν οὖν καὶ τὸ ἐν Ἑλικῶνι· ἐκ πτέρνης ἵππον κρήνην ἐκδοθῆναί φασι, in Animad. ad Anthol. gr. IX 335 (Lips. 1800), lectt. p. 339 et in exemplari πτέρνῃ pro altero κρήνην proposuit)

468
ἐκδοθῆναι, φασί, Πηγάσου τῷ ποδὶ τὴν πέτραν πλή- ξαντος, τοσούτῳ δὲ τοῦτο θαυμαστότερον, ὅσῳ μᾶλλον εὔλογον πηγὰς ἐκ γῆς ἢ ἀκίδας ἐκπηδᾶν.

κος δὲ ὁμοῦ τε ταύτην ἀνῃρεῖτο καὶ δράκοντα φερό- μένον ἀντιπρόσωπον ἐώρα μετεώρῳ συρίττοντα τῇ κεφαλῇ. ὁ δὲ ὡς ἐπέλασεν, ἥμερον εἰς αὐτὸν ἰδὼν ἠφάνιστο. προστεθέντος δὴ τοῦ δράκοντος τοῖς ἀπὸ τῆς γῆς ἐκφανεῖσι μείζων ἡ πίστις, ὡς ὁ θεὸς ἐμβα- [*](R 303) τεύοι τὸν τόπον. | καὶ αὐτίκα τέμενός τε ἀπεδέδεικτο καὶ φυτὰ καὶ νεὼς ἐδέχετο καὶ ταχὺ τὸ ἄλσος ἔθαλλε καὶ ἀραῖς ἰσχυραῖς ἐφρουρεῖτο.

καὶ πάντα ἦν ἡ Δάφνη Σελεύκῳ. πρὸς γὰρ τοῖς εἰς ὄψιν ἐλθοῦσι φάσμασιν ἔτι καὶ χρησμὸς αὐτὸν ἦγεν, ὃν παρὰ τὴν δυσκολίαν ἐκ Μιλήτου δεξάμενος ἀνεθάρρησεν, ὃς τήν τε μέλλουσαν ὑπισχνεῖτο τύχην καὶ λαβόντι τὴν Σύρων ἀρχὴν Δάφνην αὐτῷ ποιεῖν ἱερὰν ἐπέταξεν.

οὕτω δὴ τὰ περὶ τοὺς θεοὺς κατεσκευασμένος καὶ ὅθεν ἄξιον ἀρξάμενος, ἀπὸ κρηπῖδος ὁρμηθεὶς παρεχούσης δας, τῆς τε ἐκείνων εὐνοίας λέγω καὶ τῆς ἡμετέρας πόλεως, μεστὸν ἀπέφηνεν ἄστεων τῆς γῆς τὸ κράτιστον [*](8 Aesch. Pers. 447 Cratin II 182, 22 M. I 106, 321 K.) [*](1 ἣν ante ἐκδ. BMCa | φασὶ in ras P2 3 πηγὴν Re 4 τε scripsi auctore Re ex UI γε reliqui libri (sed in τε corr P2) et edd | ἀνηρῆτο UI 6 ἐς I 8 ἡ om M | οι in ἐμβατεύοι in ras P4 ἐμβατεύει UICa 9 τώ τόπω UI sed in hoc τὸν τόπον suprascr. m2 | αὐτίκα τέμενός] ἀντικαταθέ- μενός Mor correxit Valesius ad Amm. Marc. XXII 13, 1 p. 329 | ἀποδέδεικτο ΒΜ Re et supra ἀπεδείκνυτο Ι2 ἀπεδείκνυτο U 12 γὰρ inser Ι2 | ἐλθοῦσιν ἔτι BMCa 13 ,,malim ἐνῆγεν“ Re | τὴν in ras Α2 16 αὐτῷ ex αὐτοῦ corr P2 αὐτοῦ Α | καὶ οὕτω Β 20 ἀστέων UI et ex ἄστεων corr Ρ2)

469
ἡμερῶν τὴν ἔρημον· οὐ γὰρ εἰς τρυφὴν ἄρα τὴν ἡμε- τέραν ᾤκισεν, ἀλλ’ εἰς ἑτέρων πόλεων ἀφορμήν, ὥστε ἀντὶ τῶν σταθμῶν αἰ πόλεις τοῖς ὁδοιπόροις ἔστησαν.

οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι βασιλεῖς τῷ τὰς οὔσας καθελεῖν σεμνύνονται, τὸν δὲ τὸ τὰς οὐκ οὔσας ἐγεῖραι κεκό- σμηκεν· ὃς τοσαύτας ὑπὲρ γῆν ἔστησεν, ὥστ’ ἀρκέσαι καὶ πρὸς ὁμωνυμίαν τῶν ἐν Μακεδονίᾳ καὶ πρὸς ἐπω- νυμίαν | τῶν ἐν τῇ συγγενείᾳ κλήσεων καὶ πολλάς [*](R 304) γε μιᾶς προσηγορίας ἐπωνύμους ὁρᾶσθαι [καὶ] καθ’ ἑκά- τερον γένος, ἀνδρῶν λέγω καὶ γυναικῶν.

εἰ γὰρ αὖ κρίνειν τις αὐτὸν ἐθέλοι πρὸς Ἀθηναίους καὶ Μι- λησίους, οἱ πλείστας ἀποικίας στεῖλαι δοκοῦσι, νων τ’ ἂν οἰκιστὴς φανείη καὶ τῷ καθ’ ἑκάστην μεγέθει τοσοῦτον νικῶν, ὥστε μίαν ἡντινοῦν ἀνταξίαν εἶναι δέκα. ἔξεστι μὲν ἐπιόντι Φοινίκην τὰς ἐκείνου πόλεις ὁρᾶν, ἔξεστι δὲ ἐπιόντι Συρίαν ταυτηνὶ τὰς ἐκείνου καὶ πλείους καὶ μείζους ὁρᾶν.

ἐξέτεινε δὲ τοῦτο τὸ καλὸν ἕως Εὐφράτου καὶ Τίγρητος, περιλαβὼν δὲ Βαβυλῶνα πόλεσι πανταχόθεν ἐγκατέσπειρε καὶ τῇ Πέρσιδι καὶ ὅλως οὐδένα τόπον ἐπιτήδειον δέξασθαι | [*](6 sq. Pausan. Damasc. apud Malal. 203, 22 11 Sen. ad Helv. VII 2 Plin. n. h. V 112) [*](1 num ἀνήμερον ut Aesch. Eum. 14 χθόνα ἀνήμερον τιθέντες ἡμερωμένην? at cf. I 412, 3 R | τροφὴν Μο 3 τῶν inser I2 | κατέστησαν ΒΜ Re et in marg Mo2 et ex ἔστησαν corr I2 ἕστησαν AU 4 τὸ U 7 ὁμωνυμίαν Μ ὁμωνυμία Ca | ἂν ἐπωνυμίας Μ ἐπωνυμίασ Β et σ σ e ν corr) I ἐπωνυμία Ca 9 καὶ cancellavi | ἑκάτερον scripsi autore Re ἕτερον libri edd 11 τίς IB 13 καθ’ ἑκάστην in καθεκάστην corr Ι2 15 μὲν — 16 ἔξεστι in marg Mo2 18 τίγρητος Μο sed τίγριδος suprascr. m2 | παραλαβὼν supra περιλαβὼν Α2 et Re, qui commate post Βαβυλῶνα posito aut πόλεις aut τὴν Πέρσιδα scribendum coniecit 20 ἐπιτήδειον om B)

470
[*](R 305) πόλιν ἀφῆκε γυμνόν, ἀλλ’ ἑλληνίζων διετέλεσε τὴν βάρβαρον.

οὐ μὴν ὥσπερ ἐπὶ ταύτῃ πολλὰς ᾤκι- σεν, οὕτως ἔστιν εἰπεῖν, ὡς πρὸ ταύτης ἑτέραν ἔθετο, ἀλλ’ αὐτός τε ἐνταῦθα τὸ σκῆπτρον ἱδρύσατο καὶ ταύτῃ κατὰ τῶν ἄλλων τὸ ἴσον ἔδωκεν, ὥσπερ θεραπαίνας αὐτῇ τὰς ἄλλας οἰκοδομούμενος καὶ βασιλείοις πρεπω- δεστέραν ἑτέραν οὐχ ὁρῶν.

105. Ἐν τοιούτοις τοίνυν ἔργοις καὶ βιοὺς καὶ τελευτήσας οὐκ εἰς φαυλοτέρους τὸν κλῆρον παρέπεμ- ψεν, ἀλλ’ ἀγαθοί τε ἐξ ἀγαθῶν πάντες ἔφυσαν καὶ ζηλοῦντες ἀεὶ παῖδες πατέρας τῇ τε ἄλλῃ καὶ τῷ πρὸς τὴν πόλιν ἔρωτι διεδείχθησαν.

ἐπιστὰς δὲ ἐπὶ τὰ τούτων ἔργα καὶ βλέπων ὥσπερ ἔκ τινος περιωπῆς ἐν κύκλῳ τὴν ἀνδραγαθίαν ἑκάστου οὔτε τὴν σιγὴν δικαίαν ἡγοῦμαι τῶν ἀρετῶν οὔτε τὴν ἀφήγησιν ἐν δυνατῷ· τὸ μὲν γὰρ βλάπτοντος ἂν εἴη τούς τε ἀρχη- γέτας καὶ τὸν ἔπαινον, τὸ δὲ μεῖζον ἢ <κατὰ> [*](13 Luc. de merc. cond. 15. conv. 11 17 Pind. Nem. Χ 35 II. β 488 sq.) [*](1 ἑλληνίζω οὐ μόνον ἐγώ, ἀλλὰ καὶ ἄλλον ἑλληνικῶς ἔχειν ποιῶ Β2 = Thom. Μ. 1. 1.)) [*](1 ἑλληνίζων — 2 βάρβαρον citat Thom. Μ. s. v. ἑλληνίζω p. 161, 10 R ὡς ὁ αὐτὸς Λιβάνιος) ἐν τῷ αὐτῷ λόγῳ (Ἀντιοχικῷ) 4 αὐτ ΄τε cum rasura 2 litterarum U | τὸ σκῆπτρον UI 5 ἴσον ex ἶσον corr I ἶσον in ἴσον corr Α2 κράτος BMCa 10 τε καὶ ἐξ I 11 τῆ τε ἄλλη supra τοῖς τε ἄλλοις Ι2 τοῖς τε ἄλλοις U et in marg Mo2 12 διεδείχθησαν Μ (sed ε supra ει scr. m2) διεδέχθησαν C διεδέχθησαν I (sed δὲ in ras m2) Μο (sed ει suprascr. m2) διεδ χθησαν Ca 12 ἐπιστὰς — 471, 1 μέγιστον citat Plan fol. 103 14 ἐν κύκλῳ inser I3 16 τόν τε ἀρχηγέτην Mor 17 τοὺς ἐπαίνους Re | κατὰ inserui auctore Re)

471
στόματα καὶ σοφιστῶν χορὸν | ὡς οἷόν τε μέγιστον. [*](R 306)

τὶς οὖν εὕρηται πόρος ἐν ἀπορίᾳ τοσαύτῃ; τῶν μὲν μνησθῆναι, τοὺς δὲ ὑπερβῆναι, μᾶλλον δὲ τῶν μὲν οὐ πάντα εἰπεῖν, ἀλλ’ ἐκ πολλῶν ὀλίγα διελθεῖν, περὶ δὲ τῶν ἰσχυρισάμενον, ὡς οὐ χείρους τῶν εἰρη- μένων, κελεῦσαι τοὺς ἀκροωμένους ἐν ταῖς συγγραφαῖς δοκιμάζειν μου τὸν λόγον.

108. Ἀντιόχῳ τοίνυν τῷ Σελεύκου παιδὶ πόλεμος μὲν οὐδεὶς ἐπολεμήθη, τὸ γὰρ δυσμενὲς ἅπαν ἐπτήχει τῷ φόβῳ, σὺν εὐδαιμονίᾳ δὲ πρὸς γῆρας ἐλθόντι τῷ παιδὶ τὴν ἀρχὴν ὑπῆρξεν οὐκ ἐλάττω παραδοῦναι. τούτῳ δὲ καὶ αὐτῷ τὰ μὲν ὅπλα ἡσύχαζεν οὐκ οὔσης ἀνάγκης, θαῦμα δέ τι συνέβαινε τῆς ἄκρας εὐφημίας τῇ πόλει.

κηδεύει μὲν γὰρ Πτολεμαίῳ τῷ τῆς Αἰγύπτου βασιλεῖ, Πτολεμαῖος δὲ ἥκων ἐνθάδε καὶ τὸ κάλλος τῆς Ἀρτέμιδος ἐκπλαγεὶς ἐβουλήθη τῆς ἐκείνου χώρας εἶναι τὸ ἄγαλμα καὶ λαβὼν ἀπῆγεν. ἡ δὲ θεὸς ἐκεῖ μὲν ἐθεραπεύετο, τῆς δὲ ἡμετέρας ἐπεθύμει καὶ νόσῳ τὴν γυναῖκα τοῦ μεταστήσαντος ἤλαυνε διδά- σκουσα τοῖς ὀνείρασιν, ἀνθ’ ὅτου ταῦτα ποιοῖ. πέμ- πεται δὴ πάλιν ὑπὸ τῶν κεκινηκότων καὶ τὸν μὲν νεὼν [*](2 Aristarch. trag. fr. 2,5 p. 728 Ν. Eur. Iph. A. 356 14 Athen. II 45 b. c. Hieron. ad Daniel. XI 6 p. 705 19 Plin. XXXIV 148) [*](1 χορ ου Plan χορὸς U Mor et e χορὸν corr Μ2 | μέγιστος Mor et e μέγιστον corr Μ2 μεγίστων U et supra μέγιστον Μο2 3 τα ουσ Μ τὰ Β 4 ἐκ τῶν πολλῶν UI 6 ἀκροα- τὰς Β 8 πατρὶ BMCa 9 τὸ — 10 φόβῳ citat Plan fol. 99 16 αὐτοῦ UIBMCa et supra ἐκείνου Mo2 ἐκεῖνον supra αὐτοῦ I2 cf. p. 525, 10 20 οἱ in ποιοῖ in ras Ρ2 ποιεῖ UIBMCa)

472
τὸν ἀρχαῖον κομίζεται, τοὔνομα δὲ αὐτῇ πρὸς τὸ ἔργον μεταβάλλεται καὶ Ἐλευσινία προσαγορεύεται.

110. Θαῦμα τοίνυν ἕτερον ἐπὶ τῆς αὐτῆς βασιλείας παραπλήσιόν τε καὶ οὐ παραπλήσιον τῷ προτέρῳ· τῷ μὲν γὰρ εἶναι περὶ θεοὺς συμφέρεται, τῇ δὲ τῶν ξένων δεῦρο μεταστάσει διέστηκε. σαφὲς δὲ ὅ φημι ποιήσω. [*](R 307)

ἐν Κύπρῳ θεοὶ τιμώμενοι | τὴν Κύπρον ἐξ ὅσουπερ ἦν κληρουχοῦντες οὗτοι τῆσδε τῆς χώρας ἐπεθύμησαν καὶ ἠπείγοντο μετοικεῖν. ἐμβαλόντες οὖν τὴν πόλιν εἰς χρείαν τοῦ Πυθοῖ μαντείου πείθουσι τὸν Ἀπόλλω λύσιν μίαν τῶν δυσχερῶν ἀνελεῖν, τὴν τῶν ἐν Κύπρῳ θεῶν ὡς ἡμᾶς μετοίκησιν.

καὶ πέμπει δὴ δι’ ὧν ἤλπιζε δράσειν τοῦτο ὁ βασιλεὺς εἰς τὴν νῆσον. ὡς δ’ οὔτ’ ἀφελέσθαι φανερῶς ἐνῆν οὔτε διορύξασι λαθεῖν, μηχανῶνται τοιόνδε τι· ἔφασαν βού- λεσθαι κατ’ ἴχνος τῶν αὐτόθι θεῶν δημιουργῆσαι τύπους. τῶν δὲ ἐφέντων φιλοπόνως νύκτα καὶ ἡμέραν ἔξεον, οἱ δ’ ἱερεῖς ἀνεπαύοντο. τοῖς δημιουργοῖς δὲ πρὸς τοσοῦτον διηκριβώθη τὸ τῆς μιμήσεως, ὥστε τὰ μὲν ἀνασπάσαντες, τὰ δὲ ἀντικαταστήσαντες ἐνέβαινον εἰς τὰς ναῦς ἐν ὀφθαλμοῖς Κυπρίων, τὰ παλαιὰ μὲν [*](3 αὐτοῦ Β 4 τῷ (2)]τὸ Β 6 σαφὲς — ποιήσω Plan fol. 99 7 ἐξότου UI ἐξ ὅσου Μο 8 οὕτω Ca Re 9 ἐπεθύμησαν — ἐμβαλόντες om Mor | καὶ] ὥστ’ ? Sintenis 11 νᾷ post ω in ἀπόλλω inser Μο2 12 μετοίκισιν Cobet Mnem. V 107 (Coll. 103) 13 τοῦτο δράσειν IBMCa 15 ἀνο- ρύξασι supra διορύξασι Μο2 | λαβεῖν in marg Mo2 17 τοὺς πρὸς τύπους BMCa | φιλοπόνως inser I2 19 εἰς A εἰς Re | διηκριβώθη ex ἠκριβώθη corr I2 ἠκριβώθη U 20 ἐνέβαι- νον Ρ sed supra ἑ rasura unius litterae, Μο sed ἀ supra ἐ m2 ἀνέβαινον UI sed in hoc ἐ supra ἀ m3)

473
ὡς νεουργὰ φερόμενοι, τὰ δὲ ἄρτι δεξάμενα τὴν τέχνην ἐν τῇ δόξῃ τῶν ἀρχαίων ἀφέντες.

τοῦτο δὲ ἦν ἄρα οὐ τῆς τῶν ἀγαλματοποιῶν ἀρετῆς, τῆς δὲ τῶν θεῶν πρὸς τὸν ἔκπλουν ἐπιθυμίας, ὑφ’ ἧς ἐνέθηκαν ταῖς χερσὶ τῶν δημιουργῶν πλέον τι τοῦ δυνατοῦ. καίτοι τί τοσοῦτον εἰς δόξαν, ἢ χώραν προσλαβεῖν ἡ· στῆσαι τρόπαιον ἢ κατακόψαι φάλαγγας ἢ ζωγρήσαντα πολεμίους ἄγειν, ἡλίκον τὸ τοὺς θεοὺς τῇδε νομίζειν | αὑτοῖς προσήκειν διαιτᾶσθαι;

[*](6 308)

114. Καὶ γὰρ δὴ καὶ τὸ τούτου ἐχόμενον εἰς τὴν αὐτὴν ἀπόδειξιν φέρει συμβὰν εὐθὺς ἐπὶ τοῦ μετ αὐτὸν ἄρχοντος. ἡ γὰρ δὴ Ἶσις, τὸ βούκερων ἄγαλμα τὸ Αἰγύπτιον, ἀφεῖσα τὴν Μέμφιν δεῦρο κινήσασα μὲν ὀνείρασι Σέλευκον τὸν ἀπὸ τοῦ Σελεύκου τέταρτον εἰς τὴν ἑαυτῆς μετάπεμψιν, κινήσασα δὲ Πτο- λεμαῖον εἰς ἕτοιμον τῆς θεοῦ δόσιν, καὶ νῆες εὐτρεπεῖς, καὶ τὸ ἄγαλμα ἤγετο.

καὶ καταγώγιον ἦν τῶν κρειττόνων ἡ πόλις, ὥστε καὶ πρὸς τὸν Ὄλυμπον ὑπάρχειν ἡμῖν ἐρίζειν, εἰ βουλοίμεθα. ἡ μὲν γὰρ αὐτόθι τῶν θεῶν διατριβὴ ποιητῶν ἐστι φήμη, τὰ δ’ αὖ παρ’ ἡμῖν ὀφθαλμοὺς ἔπεισε.

καὶ συμπροῆλθε τὰ ἔργα τῷ χρόνῳ, ἐπεὶ καὶ τῆς Ῥωμαίων ἰσχύος ἤδη πάντα [*](3 prius τῶν inser Ρ et in marg Μο2 om ACBMCa Mor 4 ἀφ᾿ Ca 6 οἱ in καίτοι in ras Ρ2 | τί τοσοῦτον in rasura 6 vel 7 litterarum Ρ2 post τί (τι U) rasura litterae UI 8 τὰς Ca 9 αὐτοῖς APUIBMMo αὐταῖς Ca αὐτοὺς Mor | κεἰν in προσήκειν suprascr. Ρ2 | ἐνδιαιτᾶσθαι Ρ sed ἐν in ras m2 10 τὸ om U | τοῦδ’ Sintenis 11 εὐθὺς m3 supra αὐτοῖς I αὐτοῖς U 12 ἴσις libri Re 13 αἰγυ- πτίων Β | μέμφιν Ρ sed ι in ras m2 μέμψιν Ca | οικι in μετοικίζεται in ras I3 μετακομίζεται U 14 τοῦ inser Α2 15 ης in ἑαυτῆς in ras Ρ2 19 ἡμῖν ὑπάρχειν APUIRe Mor 20 ποιητῶν ποιητῶν praemisso ἐκεῖνα — 21 ἔπεισεν citat Plan fol. 99 21 οὑς in ὀφθαλμοὺς ex ὃς corr I3 | συμπεριῆλθε Re)

474
ἐπισχούσης τοῦτό γε οὐ μετέπεσε τῇ πόλει, ἀλλ’ ἔπα- θον μέν τι πρὸς τὸν Κάσσιον ἐκεῖνοι Δία τοιοῦτον, οἷον Πτολεμαῖος περὶ τὴν Ἄρτεμιν, καὶ μεθίστασαν, ὁ δὲ κεραυνοὺς ἐφ’ ἅπαντα ἀφιεὶς ἐνέκειτο τὴν ἐπάνοδον αὑτῷ παρασκευάζων καὶ ἀνέστρεφεν.

οὐκοῦν οἱ [*](R 309) μὲν ἑτέρωθι | φαίνονται βουληθέντες ὡς ἡμᾶς ἐλ- θεῖν, οἱ δὲ παρ’ ἡμῖν οὐκ ἀνασχόμενοι τὴν ἑτέρωσε μετάστασιν, ἀλλὰ τῷ κάλλει μὲν ἔρωτας ἐφ’ ἑαυτοὺς ἀνάψαντες, αὐτοὶ δὲ ὅ τοὺς ἄλλους ἐποίουν, πρὸς ἡμᾶς πεπονθότες καὶ ὑπὸ μὲν τῶν ἐραστῶν ἑλκόμενοι, τῆς δ’ ἐρωμένης γῆς ἀνθαπτόμενοι πάλιν. τοσαύτη φιλο- χωρία μὲν εἶχε τοὺς ἡμετέρους δαίμονας, ἐπιθυμία δὲ τοὺς ξένους ἡμετέρους γενέσθαι.

118. Καὶ ἐμήκυνα τὸν περὶ τῶν κρειττόνων λόγον ὡς οὐκ οὔσης ἑτέρας ἀμείνονος ἐγκωμίων μερίδος οὔθ’ ἡμῖν οὔτ’ ἄλλων ἀνθρώπων οὐδέσιν. εἰ δέ τις ἥδιστον ἄκουσμα τὰ δι’ ὅπλων ἔργα νομίζει, πολλὰ τρόπαια τοῖς προγόνοις ἀπὸ πολλῶν ἔστηκεν αὐτοῖς ἐξιοῦσιν, οἶος ὁ τῶν τότε πολέμων τρόπος.

καὶ τὰ μὲν ἄλλα τί δεῖ λέγειν; ἀλλ’ Ἀντίοχος ὁ μέγας ὄνομα λαβὼν ἀπὸ τοῦ μεγάλοις ἐπιχειρεῖν τε καὶ ἐξαρκεῖν, μικρὸν ἡγησάμενος σώζειν τὰ ὄντα προσθήκην ἐπινοεῖ τοῖς οὖσι. καὶ τοῦτο μὲν τὴν νεωτέραν τῆς πόλεως μοῖραν ἑ [*](2 μέντοι ICa | κάσιον UI edd cf. t. I 579, 22 R | ἐκεῖνοι Δία scripsi e CUIBMMoCa Δία ἐκεῖνοι ΑΡ edd | δία e διὰ corr c f δῖα Α 3 τὴν Ἀρτέμιδος μετάστασιν vel μεθίδρυσιν Μ Schmidt Philol. Χ 635 4 ἅπασιν supra ἅπαντα Mo2 num ἅπαντας ? 5 αυτῶ U αὐτῶ BCa 9 δ᾿ I ὃ inser C p et f ὁ Mo 11 γῆς e τῆς corr Mo2 16 ἄλλοις I sed ὄις in ras m3 18 ἀξιοῦσιν C sed ἑ suprascr. f 19 τύπος Re, quod defendit Gasda collato Plat. rep. III p. 396 Ε 20 μέγα BM Mor 21 ἐπιχειριεῖν I sed ι ante ἑ eras 21 μικρὸν — 23 οὖσι citat Plan fol. 99 22 πρὸς θήκην C)

475
οὐ πολλῷ τῳ φαυλοτέραν τῆς ἀρχαίας, ἣν ὁ ποταμὸς περιλαμβάνει, προσκατασκευάζεται γένος μὲν Ἑλληνι- κὸν εἰσάγων, Αἰτωλοὺς καὶ Κρῆτας καὶ Εὐβοεῖς, τείχει δὲ τὴν ἅπασαν ἀσφάλειαν παρασχών.

ὥσπερ δὲ τὸ μέτρον τῆς πόλεως ἐπὶ μεῖζον ἐξῆγεν, οὕτω καὶ τοὺς τῆς ἀρχῆς | ὄρους ἐπὶ πλεῖον ἔτεινεν, ὥσπερ [*](R 310) ηὐξημένῳ σώματι μείζω χιτῶνα ὑφαινόμενος. καὶ λαβὼν τῶν οἰκητόρων δι’ ὅσων ἤλπιζεν ἢ φόβῳ πάντα ἕξειν ἢ νόμῳ χειρῶν, ἤλαυνε τὴν ἐν ποσὶν ἀεὶ κτώμε- νος τῶν μὲν ἑκόντων προσχωρούντων, τῶν δὲ ἐν ταῖς ἥτταις ὅτι μὴ χρῆν ἀνταίρειν παιδευομένων.