Oratio 5

οὕτω καὶ τῆς Ἀφροδίτης ἡ σπουδή, ἔστι δὲ [*](17 Cf. Nonn. Dion. XL 402. Choric. epithal. Procop. P. 19, 19) [*](1 δ᾿ Re 2 ε in τε (1) ex ι corr P2 | φέροιντο V δ᾿ ἄν in ras Ρ2 4 οὖν inser P3 om U 6 ι alterum in εἰργά- ζοιντο inser C p 9 ἐγίνετο V ἐγένετο ΙΒΜ 11 ἴσ. ἧκεν Ferr in marg, ἦμεν Ferr et Mor (qui ἦλθον coni), quod in ἧκεν correxit Koen Greg. Cor. p. 146 Sch. 13 οὐδὲ om ΙΒΜ | οὐ διῆλθε Ferr Mor 14 οὐ καλῶς scripsi e VU et Ρ in quo m4 in rasura sex litterarum οὔ reliqui libri οὕτω· Ferr Mor τὰ δ’ οὐ διέμεινεν coni Re | οὕτω in ras Ρ4 οὕτω corr ex οὔ C p 21 εἱλείθυιαν Μ εἱλείθειαν Β εἱλήθυιαν V | ὅτ᾿ ἂν Α)

αὕτη παίδων εἵνεκα, διὰ ταύτης ·εἰς τέλος ἔρχεται, καθάπερ τοῖς τὰ πελάγη πλέουσι διὰ τῶν λιμένων. εἰ δὲ ἀλίμενα πάντα ἦν καὶ οὐκ ἦν τὸ δεξόμενον, ἄκαρ- πον ἂν ἦν τὸ πεπλευσμένον περιρρηγνυμένων τοῖς προβόλοις τῶν πλοίων. λιμὴν δὴ καὶ ἥδε ἡ θεὸς τοῖς τὸν ἐν τῇ νηδύι πλέουσι πλοῦν.