Epistulae

μὴ τοίνυν ἴσην κεκτημένος οὐσίαν εἰς τοὺς πένητας γράφε σαυτόν, ἀλλ᾿ ἐὰν ὁπόσα πέμπεις λαμβά- νῃς, μηδὲν ἀδικεῖσθαι νόμιζε.

Ἀλλ᾿ οὐδὲ ἡ Ἑλένη τοῦ Τηλεμάχου τὸν πατέρα εὑροῦσα τῇ τοῦ Τηλεμάχου μορφῇ οὐδέ γε ὁ Μενέλεως ὁμολογήσας τῇ γυναικὶ καὶ εἰπὼν περί τε τῶν χειρῶν καὶ ποδῶν καὶ ὀφθαλμῶν καὶ τῶν ἄλλων ἃ δὴ καὶ λέγει, οὔτε αὐτὸν ὑβρίζει τὸν νεανίσκον οὔτε τὸν ἐκείνου πατέρα, ἀλλά μοι δοκεῖ μὴ [*](4 Vii α', ογ. Vo α', οθ'. pr α', οδ'. Vo α', π. S δ΄, κγ΄. Vi ρνα΄. pr) [*](1 Greg. Cypr. prov. Leid. II 41 et 50 Salzmann, Sprichwörter 85 5 Seeck 232. 359. Silomon 32 14 Seeck 359. 112. Silo- mon 30 15 sq. Od. δ 141 sq. 148 sq.) [*](1 αὐτοῦ scripsi e VSVi αὐτῷ Vo D edd „aut αὐτοῦ leg. οἱ aut αὐτὸν“ Re 2 τί V Vi | τε om D | ἀνήσειν S ὀνήσειν 9 ἤπερ scripsi e V ut coni Wolf Re ἢ παρ’ Vo edd et Wolf Add 860 12 μηδὲν reposui e libris ut coni Wolf Add et Re μηδὲ edd 16 μενέλαος S Vi 17 τῶν ante ποδῶν S 18 καὶ τῶν ἄλλων om 5 Vi | οὔτ᾿ V | αὐτὸν om SVi)

πρὸς τί δὴ βλέπων ἐπελάβου τοῦ περὶ ῥινὸς λόγου; ἐγὼ μὲν γάρ, ὅπως σε εὐφραίνοιμι, τοῦτο ἔγραφον, ἔοικα δέ τις εἶναι σκαιὸς καὶ ἀμαθής.