Epistulae

Λητόιον δὲ καὶ πρότερον ἔγνως, ἡνίκα παρ’ ὑμῖν μὲν ἦν ἐγώ, παρὰ δὲ τὸν βασιλέα δι’ ὑμῶν οὗτος ἐχώρει, καὶ δεῦρο ἥκων εὗρες ἐν δόξῃ. καὶ νῦν ἐντυχών, εἰ πάνυ ποιήσαιο φί- λον, οὐ φήσεις βεβουλεῦσθαι κακῶς. πρὸς γὰρ τῷ φιλεῖν εἰδέναι καὶ μένειν οἶδεν ἐν τῷ φιλεῖν, ὃ δὴ καὶ σὺ μάλιστα ποιεῖς τε καὶ τιμᾷς.

ἡμῖν δὲ ἀντὶ πολλῶν κατέστη λέγων, [*](6 Vi γ', σμδ'. Va ς', νζ'. Vo ς', νζ') [*](1 cf. ep. 552 | Phasganium. Seeck 328 7 Sievers 75 not. 23. Seeck 296. 334. Silomon 52 14 cf. ep. 662. Seeck 197 | cf. ep. 516 Seeck 294 15 cf. ep. 513, 515, Seeck 296) [*](1 αὐτὸς Bcripsi e V sed ος ex ην corr m5, ut coni Re αὐτὴν VaVo Wolf 4 δ’ Va Wolf 6 καὶ scripsi e V καὶ ος Va δίκαιος Vo Wolf 7 Θεμιστίῳ om Vo 12 ἄλλος V sed ος in ras m5 | βοηθῇ Vo Wolf 14 ὑμῖν μὲν ἦν reposui e V ut coni Re ὑμῖν μένειν VaVo ἡμῖν μένων Wolf ὑμῖν μένειν παρῃτη- σάμην μὶν coni Seeckius 834 not. 1 falso Letoii de Libanio apud imperatorem petitionem statuens 197 16 δι’ ὑμῶν scripsi ut coni Re δι’ ἡμῶν VaVo Wolf om V 18 καὶ(2) inserui e V om VaVo Wolf 19 ποιεῖς V sed ι(1) inser m5)