Epistulae

κατ’ ἄμφω δὴ δοῦναί σε δεῖ τὴν χάριν, εἴτ’ ἔσωσας οὓς ἔμπροσθεν ἠξίουν εἴτε μή. τὸ μὲν γὰρ ἂν εἴη τὸν αὑτοῦ νόμον τηροῦντος, τὸ δὲ λύοντος αἰτίαν τῷ τελευταίῳ.

Ἆρ’ ἐκείνων μέμνησαι τῶν λόγων, δι’ ὧν σε παρεκαλοῦ- μεν Ὁνωράτῳ τὰ εἰκότα σῶσαι; τί δέ, ὧν αὐτὸς ὑπισχνοῦ 15 λόγος ἐστί σοι; καὶ μὴν ἑτοίμως ἐπένευες Κυρίνου τε τὴν ἱερὰν κεφαλὴν αἰδούμενος καὶ ἡμᾶς οὐκ ἀτιμάζων, ἔργον δὲ [*](12 Vi γ΄, μη. Va δ΄, μθ΄. Vo δ΄, μθ΄. S β΄, κθ΄. Vi ρια΄. δ΄. D νς) [*](10 Thuc. | 42, 3 cf. ad ep. 245 18 cf. ep. 369. 366. Sievers 70 not. 47. Seeck 281. 344. Silomon 16 16 Seeck 180 16 cf. ep. 357 17 cf. ep. 1062. 1426) [*](3 τιμιώτερον scripsi e V coll ep. 361 p. 344,4 τιμιώτερος VaVoSVi Wolf 4 εὐξαίμην SVi Ι τοῦ VoS 5 ἀγίξηται Vi 6 ὑμῖν reppsui e VVaVoS ἡμῖν Vi Wolf Ι καὶ πένη- τες inserui e VVi om VaVoS Wolf 7 ὡς inser Vi2 8 πρὸς τοὺς εὐπόρους om Vi Ι κατάμφω Vo Ι δὴ δοῦναί σε δεῖ scripsi e VVi δεῖ δοῦναί σε VaVo Wolf οὖν δεῖ δοῦναί σε S 9 πρώιήν Vi 10 ἀήτου V Va VoS Wolf 13 τῶ αὐτῶ (i. e.) Σπεκτάτῳ) SViD 15 ὀνωράτῳ VaS ViD cf. ad ep. 251 Ι ὑπέ- σχου C 16 ἔστι VVaSViD Ι ἐπένευσας C Ι Κυρίνου scripsi Κυρῖνον libri Wolf 17 δὲ om C)

καί σε γράφομαι κατ’ ἄμφω τοῦτο μέν, εἰ φὺς ἐπιλελῆσθαι, τοῦτο δέ, εἰ μεμνημένος ὧν οὐκ ἀμνημονεῖς ἀμελεῖς· τὸ μὲν γὰρ οὐ φιλοῦντος, τὸ δὲ καὶ ὑβρίξοντος.

ἀλλ’ εἰ καὶ μὴ πρότερον, νῦν οἷος περὶ πολ- λούς, καὶ περὶ ἡμᾶς φάνηθι τάχα οὐ δικαίους ὄντας ἐν πολ- λοῖς ἀριθμεῖσθαι. δοῦναί τε γὰρ ἕτοιμοι βουλομένῳ λαβεῖν κἂν τὸ λαμβάνειν φεύγῃς, ὄψει μεμνημένους τῆς χάριτος.

πραττέσθω μὲν οὖν κἀκεῖνα τὰ μεγάλα μέν, ὡς ἡμῖν δο- κεῖ, μικρὰ Γε, ὡς σοί. τουτὶ γὰρ οἶσθα πρὸς ἡμᾶς εἰπὼν ὡς μικρά τε ἐπαγγέλλοιμεν καὶ οὐκ ἔχοντα πόνον. συμπαρατήρει δὲ καὶ τὸ μὴ γενέσθαι βλάβην ἡμῖν τὴν νῦν γε κλῆσιν, φασὶ γὰρ κεκλῆσθαι πανταχόθεν ἐκεῖσε πάντας ὅσοι καθιστᾶσιν ἐν ᾧπερ Ὁνωράτος.

καὶ δῆλοι ὡς τῷ γε οὐχ ἥκοντι δίκη τις ἐπικείσεται. ἀλλ’ ὅστις μὲν ἔχων ὑπακούειν κάθηται, κάτα φρονεῖ καὶ δότω δίκη ἡμῖν δὲ ἔδει μὲν ἐξεῖναι τρέχειν, καθῆσθαι δὲ ἠναγκάσμεθα. τῆς γὰρ δὴ νόσου τὸ μῆκος οὐκ ἀγνοεῖς, ᾗ προσπαλαίων ὁ νέος νῦν μόλις εἰς ἐλπίδας ἀσγα- λείας ἥκει, τροφὴ δὲ αὐτῷ νόμοις ἰατρῶν ἔτι περιγέγραπται.