Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
ὁ μὲν οὖν ἡμᾶς τε καὶ σὲ τιμῶν ἤκει, σὸν δ’ ἂν εἴη τοῦτόν τε καὶ τὴν πόλιν διὰ τούτου τιμῆσαι καὶ πεῖσαι τὸν ἄνδρα ὡς εἰ ἐξωμόσατο, κακῶς ἂν ἐβουλεύσατο.
[*](10 Musonii. cf. ep. 61. Seeck 218 13 Magisterium offi- ciorum)[*](1 ἃ κοσμεῖ scripsi ut coni Boivin ἀκοσμεῖ libri Wolf κο- σμεῖ Re 2 ὁβοδιανοῦ libri Wolf 4 τῶν πόνων Va 5 αὑτοῦ et ἔδει scripsi auctore Re αὐτὴν et δεῖν libri Wolf 6 τοιάδε V | ἠρεμοῦν Vo 9 ἐκεῖ V sed in ἐκεῖνον corr m4 10 προσήκοντος lacunam indicavit Wolfius | χώραν scripsi e sed ν add m2, ut coni Boivin χώρα V Va sed in hoc paene evanidum et χάριν in marg m5 χώρᾳ Wolf | ἦν libri sed ἣν corr Vo2 11 κατέχεις σὺ in lac 12—14 litt inser Vo2, lac 13 litt om V, in lac 8 litt om Va | post σὺ lacunam cavit Wolfius 12 δέξη scripsi δόξει V Va Wolf δόξει Vo δέξει Boivin 16 ἐξομόσατο V | ἐβουλεύσατο scripsi e V ἐβε- βούλευτο Va Vo Wolf)ριδ΄.
Δατιανῷ. (359/60)
Τὸ μὲν εἶναι μείζω πόλεως τῆς ἡμετέρας ἐκείνην καὶ πολλῷ γε μείζω καὶ καλλίω γε μᾶλλον ἢ μείζω καὶ τὸ μὴ μόνον ἡμᾶς, ἀλλὰ καὶ πάσας νικᾶν τοῖς ἀπὸ τῆς θαλάττης δώροις, ταῦτα μὲν οὐκ ἔστιν ἀντειπεῖν, ὃ δὲ πεπόνθαμεν, οὐκ ἀποκρύψομαί σε.
δόξα τις ἦν ἐν ἡμῖν, ὥς σε ὁ θεὸς ἐκεῖνος ὁ ταχὺς μὲν διὰ τῶν πτερῶν, δυνατὸς δὲ διὰ τῶν βελῶν ἐπὶ τήνδε πλέον ἢ ἐκείνην εἴη κεκινηκώς. ποιεῖ δὲ τοῦτο κἀν τοῖς τῶν ἀνθρώπων σώμασι. πολλάκις παρελθών τις γρυπὸν καὶ λευκὸν ἔδωκεν αὑτὸν μέλανι καὶ σιμῷ τοῦ Ἔρωτος, οἶμαι, τρυφῶντος ἐν τοῖς ἀτόποις.