Epistulae

γενοῦ δὴ καὶ πρὸς τὰ δεύτερα ὅμοιος ἡμῖν, μᾶλλον δὲ καὶ βελτίων, ὅπως εἰδῇ σοι καὶ ἡ παροιμία χάριν, ὅτι αὐτὴν βεβαιοῖς. πάντως δὲ οὐ καινόν, εἰ μετὰ τῶν δικαίων Ἀρχέλαος ὁ καλὸς στήσεται πάλαι ταύτην πεπορευμένος τὴν ὁδόν.

Πολλοῖς ἐκέλευσέ με τῶν παρ’ ἡμῖν οὑτοσὶ Δωρόθεος γράφειν ἡγούμενος ἐκ πολλῶν ἀνδρῶν πολλῶν ἀπολαύσεσθαι τῶν ἀγαθῶν· φανεῖσθαι γὰρ τὸν μὲν πρᾷον ἴσως, τὸν δὲ [*](6 Vii α', (??)β'. Va β', [ιε']. Vo β', ιε' 16 VII α', γ'. Va β', [ις]. Vo β', ις'. S α', (??)ε'. Vi σμέ) [*](7 Seeck 84. 363. Silomon 34 13 cf. ep. 785. 937. ad t. IV 280,13. Salzmann, Sprichwörter 64 17 Sievers 84 not. Seeck 301. 363. Silomon 34 18 Seeck 222) [*](1 καὶ inserui e V om VaVo Wolf 3 τοῦτο] τοῦ Va με om V | πράως V | ἄνδρα scripsi e V sed α(2) ex ασ corr m4 ἄνθρωπον Wolf 9 κυριακὸν V sed ρια corr m5 | ἅπαντας 10 διπλὴ V 12 ἡμῖν V sed ῖν corr m5, Vo sed circum- punctum 18 πολλαῖς Va sed α corr m2 | ὑμῖν Vi 19 λαύεσθαι Vi 20 πρᾶον VSVi)

ἐγὼ δὲ ἔφην πρὸς αὐτόν, ὡς οὐ πολλοῖς ἄρα δέοι γράφειν, ἀλλ’ ἑνί, πὰρ ᾧ τὰ πάντα. τί μὲν γὰρ ἡμερώτερον Θεμιστίου; τίς δ’ οὕτω τοὺς Τυνδαρίδας ἐν τῇ περὶ τοὺς ξένους σπουδῇ τιμᾷ παρὰ τῷ δὲ τοσαύτη προθυμία; τί δ’ οὐχ ἧκεν εἰς τέλος ὧν ἥψατο;