Isagoge artis musicae

Bacchius Geron

Bacchius Geron. Musici Scriptores Graeci. Jan, Karl von, editor. Leipzig: Teubner, 1895.

Τοῦ δὲ διὰ πασῶν εἴδη ἐστὶν ἑπτά. πρῶτον μὲν οὗ πρῶτος ἐπὶ τὸ ὀξὺ ὁ τόνος, οἶον τὸ ὑπάτης ὑπάτων καὶ παραμέσης, ἐκαλεῖτο δὲ ὑπὸ τῶν ἀρχαίων μιξολύδιον. δεύτερον δὲ (p. 19) οὗ δεύτερος ἐπὶ τὸ δξὺ, οἶον τὸ παρυπάτης ὑπάτων καὶ τρίτης διεζευγμένων, ἐκαλεῖτο δὲ λύδιον. τρίτον οὗ τρίτος, [*](1 ita interpungit N. ἐστι; Μεγέθει τόνῳ vell. 2 addunt libri ῥυθμὸς δὲ τί ἐστι; χρόνου καταμέτρησις μετὰ κινήσεως γινομένη (sic , γινομένης M V) ποιᾶς τινος (═ § 93). 5 καὶ om. P. τούτου P. διαφοραί cf. anon. Bell. § 103. 8 ἐν τῷ ego, ἐν μὲν libb, ὧν ἐν Meib. 11 ἐστιν] εἰσιν M. 12 ἐστιν om. OP. οἶον] ο V 13 ὑπάτη V. οὗ δεύτερον MP, om. V. 20 μιξολύδιον P, μιξολύδιος MV. οὗ P, om. M V.) [*](§ 74 de systematis diez. ambitu v. A 8b. § 75 de formis diatessaron v. § 27. § 76s. de formis diapente et diapason Cleon. c. 9. JA2 11.)

309
οἷον τὸ λιχανοῦ ὑπάτων καὶ παρανήτης, ἐκαλεῖτο δὲ φρύγιον. τέταρτον οὗ τέταρτος, οἷον τὸ ὑπάτης μέσων καὶ νήτης, ἐκαλεῖτο δὲ δώριον. πέμπτον οὗ πέμπτος, οἷον τὸ παρυπάτης καὶ τρίτης ὑπερβολαίων, ἐκαλεῖτο δὲ ὑπολύδιον. ἕκτον οὗ ἕκτος, οἷον τὸ λιχανοῦ καὶ παρανήτης ὑπερβολαίων, ἐκαλεῖτο δὲ ὑποφρύγιον. ἕβδομον δὲ οὗ ἕβδομος, οἷον τὸ μέσης καὶ νήτης ὑπερβολαίων, ἐκαλεῖτο δὲ ὑποδώριον καὶ κοινὸν καὶ λοκριστί. αἱ οὗν λιχανοὶ καὶ αἱ παρανῆται ἰσοδυναμοῦσι ταῖς διατόνοις. τοσαῦτα μὲν οὖν ἐστι τῶν συμφωνιῶν τὰ εἴδη ἐν τῇ μουσικῇ τέχνῃ, διʼ ὧν πᾶσα μελοποιία συνίσταται.