Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

ὅτι δὲ λόγος ἐστὶν ἀεὶ τὸ πᾶν καὶ παντὸς παντὸς ὤν, οὕτως λέγει· »τοῦ δὲ λόγου τοῦδ᾿ ἐόντος ἀεὶ ἀξύνετοι γίνονται ἄνθρωποι καὶ πρόσθεν ἢ ἀκοῦσαι καὶ ἀκούσαντες τὸ πρῶτον· γινο- [*](3 II Petr. 2, 22, vgl. Wendland S. Α. Β. 1898 S. 794 — 11 Ι 4 — 15 —17 vgl. Heraklit Fr. 67 D. — 17 den Gegensatz θεὸν δίκαιον kann Η. gebildet haben ans der gnostischen Antithese (Marcion) — Heraklit Fr. 50 D., s. auch Heide!, Proceedings of the American Academy of Arts and Sciences XLVIII S. 704 — 19 Heraklit Fr. 51 D. — 22 Heraklit Fr. 1 D.) [*](1 διελλεγξάντων Ρ 2 συναναγκαζόμενοι We. 6 + καὶ Sauppe 7 ἔπειτα Miller: ἐπεὶ Ρ μέρη > ö. 8 τυχὸν Cruice: τυχόντες Ρ εἴσασιν Ρ 10 τι Wordsworth (oder ἐπαύσαντ᾿ ἂν), παύσαιντ᾿ ἂν Diels 11 φιλοσοφομένους (so) Ρ 12 προσαντιπαραχθῆναι ö.: πρὸς ἀνπαραχθῆναι Ρ ἀγγίιονος ἐλλέγχου Ρ 13 τούτου] τοιοῦτοι Sauppe, τούτους Klost. 13 f μαθηταί, οὐκ ὄντες Sauppe: μαθητάς, οὐκ ὄντας Ρ 15 <ἕν> φησιν Bernays, doch s. Heidel 16 λόγον χρόνον> αἰῶνα Diels Vorsokr. Ι3 S. 87 πατέρα υἱόν christlicher Zusatz 17 <ἄδικον> Diels λόγου Bernays: δόγμτ Ρ 18 ἐν Ρ εἶναι Miller: εἰδέναι > Heidel (Glosse von ὁμολογεῖν) 19 εἴσασιν Ρ 20 ὁμολογέειν Ρ 22 Ρ, αἰῶνος Bernays τοῦ δέοντος Ρ ἀξύνετοι Heraklit bei Sext.: ξετοὶ Ρ 23 ἀκούσαντας Ρ 23 f γινόμενον Ρ)

ὅτι δέ ἐστι παῖς τὸ πᾶν καὶ δι᾿ αἰῶνος αἰώνιος βασιλεὺς τῶν ὅλων οὕτως λέγει· »αἰὼν παῖς ἐστι παίζων, πεττεύων· παιδὸς ἡ βασιληίη.« ὅτι δέ ἐστιν ὁ πατὴρ πάντων τῶν γεγονότων γενητὸς ἀγένητος, κτίσις δημιουργός, ἐκείνου λέγοντος ἀκούομεν· »πόλεμος πάντων μὲν πατήρ ἐστι, πάντων δὲ βασιλεύς, καὶ τοὺς μὲν θεοὺς ἔδειξε τοὺς δὲ ἀνθρώπους, τοὺς μὲν | [*](f. 111r) δούλους ἐποίησε τοὺς δὲ ἐλευθέρους«.