Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

τὴν οὐν ὁμοίως ἐκείνῃ τῇ τοῦ Χριστοῦ ψυχῇ δυναμένην καταφρονῆσαι τῶν κοσμοποιῶν ἀρχόντων ὁμοίως λαμβάνειν δύναμιν πρὸς τὸ πρᾶξαι τὰ ὅμοιαι. διὸ καὶ εἰς τοῦτο τὸ τῦφος κατεληλύθασιν, [*](1— S. 220, 11 Ireti. Ι 25, —6 S. 204 ff (in Parenthese einiges aus der Bearbeitung des Epiph. XX VII): Carpocrates autetn et qui ab eo munduna quidem et ea quae in eo sunt ab angelis multo inferioribus ingenito patre factum esse dicunt τὸν δὲ κόσμον καὶ τά ἐν τῷ κόσμῳ ὑπὸ ἀγγέλων γεγενῆσθαι τῶν πολύ ὑπὸ τοῦ πατρὸς τοῦ ἀγνώστου ὑποβεβηκότων). lesum autem e loseph natum et quuru similis reliquis hominibus fuerit, distasse a reliquis secundum id, quod anima eius firma et munda cum esset, commemorata fuerit quae visa essent sibi in ea circumlatione quae fuisset ingenito deo ἐμνημόνευσεν τὰ ὁραθἐντα ὑπ᾿ αὐτῆς ἄνω, ὅτε ἦν ἐν τῇ περιφορᾷ τοῦ ἀγνώστου πατρός, nachher τὰ ὁραθέντα αὐτῇ ἀναμνημονεύσασα, vgl. Plato Phaidr. 246 Ε. 247 D.), et propter hoc ab eo missam esse ei yirtutem, uti mundi fabricatores etfugere posset et per omnes transgressa et in Omnibus liberata ascenderet ad eum ἵνα διὰ πασῶν τῶν πράξεων χωρήσασα καὶ ἐλευθερωθεῖσα διέλθοι πρὸς αὐτὸν ἄνω) et eas quae similia ei amplecterentur similiter οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τὰς ὁμοίας αὐτῇ ψυχὰς τὰ ἴσα αὐτῇ ἀσπασαμένας τὸν αὐτὸν τρόπον ἐλευθερωθείσας ἄνω πτῆναι). lesu autem dicunt animam in Iudaeorum consuetudine nutritam contempsisse eos et propter hoc virtutes accepisse εἰληφέναι), per quas evacuavit quae fuerunt in poenis (poenas? ἐπὶ κολάσεσι) passiones, quae inerant hominibus. 2. eam igitur, quae similiter atque illa lesn anima potest contemnere mandi fabricatores archontas, similiter accipere virtutes ad operandum similia. quapropter et ad tantum elationis εἰς τῦφον μέγαν) [*](1 Titel κατποκράτης rot Ρ 3 γεγενῆσθαι Ρ 5 ἑωραμένα αὐτῇ We. (s. Iren.) 6 αὐτῇ] η aueradiert in Ρ 9 ἀνεληλυθέναι ö., vgl. Iren.: ἐληλυθέναι Ρ #x003C; #x003E; ö. (Iren.) αὐτῇ Iren. ö.: αὐτῆς Ρ 11 f εἰληφέναι Iren. ö.: ἐπιτετελεκέναι Ρ, doch s. Ζ. 14 12 κολάσεσι Iren. ö. 15 τοῦ τύφου? We.)

τούτους δὲ κατὰ μηδὲν ἀπολείπεσθαι τοῦ Ἰσοῦ. τὰς δὲ ψυχὰς αὐτῶν ἐκ τῆς ὑπερκειμένης ἐξουσίας παρούσας καὶ διὰ τοῦτο ὡσαύτως καταφρονούσας τῶν κοσμοποιῶν διὰ] τῆς αὐτῆς ἠξιῶσθαι δυνάμεως καὶ αὖθις εἰς τὸ αὐτὸ χωρῆσαι· δἰ δέ τις ἐκείνου πλέονν καταφρονήσειεν τῶν ἐνταῦθα, θύνασθαι διαφορώτερον αὐτοῦ ὑπάρχειν.