Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

Hippolytus

Hippolytus. Hippolytus Werke, Volume 3. Wendland, Paul, editor. Leipizg: Hinrichs, 1916.

θηντὴ γάρ, φησί, πᾶσα ἡ κάτω γένεσις, ἀθάνατος δὲ ἡ ἄνω γεννωμένη· γεννᾶται γὰρ ἐξ ὕδατος μόνου καὶ πνεύματος πνευματικός, οὐ σαρκικός· ὁ δὲ κάτω σαρκικός. τοῦτ᾿ ἔστι, φησί, τὸ γεγραμμένον· »τὸ γεγεννημένον ἐκ τῆς σάρξ σάρξ ἐστι, καὶ τὸ γεγεννημένον ἐκ τοῦ πνεύματος πνεῦμά ἐστιν‘. αὕτη ἐστὶν ἡ κατ᾿ αὐτοὺς πνευματικὴ [*](1 Dan. 2, 45 καθάπερ ἑώρακας ἐξ ὄρουςτμηθῆναι λίθον ἄνευ χειρῶν καὶ συνηλόησε τὸ ὄστρακον τὸν σίδηρον — 3 II Kor. 4, 7 — 5 — 7 Homer ω 9. 10 — 7 ἀκάκητα als Attribut zu κέλαυθα ßt — 10f ebenda V. 11. 12 — 12 vgl. Homer Ξ 201 Ὠκεανόν τε, θεῶν γένεσιν, καὶ μητέρα τηθύν 246 Ὠκεανοῦ, ὅς περ γένεσις πάντεσσι τέτυκται ἀνδράσιν ἠδὲ θεοῖς ährt Krates bei Plut. De facie in orbe lunae 24 fort), vgl. Orpbika, Fr. 39 Abel; Hymni Orph. 83, 2 ἀθανάτων τε θεῶν γένεσιν θνητῶν τ’ ἀνθρώπων. Vgl. auch Hipp. C. 9, 13 — 16f Psal. 81, 6 — 17f Exod. 15, 22 —26 17ff vgl. V 16, 4. 5. VI 15, 3 — 18f vgl. Gal. 4, 26 f — 20 μήτηρ ζώντων] vgl. Gen. 3, 20 μήτηρ πάντων τῶν ζώντων, aber auch Dieterich, Mithrasliturgie S. 143 mit ägen der 2. Aufl.; Mutter Erde2 S. 54 2 — 21 Psal. 81, 7 — 23 vgl. Job. 3, 5 — 24 Joh. 3, 6) [*](1 <τοῦ> ἄνωθεν Reitz. 5 αὖται Ρ: αἳ Homer ἤσαν Ρ 8 εἰς Reitz. 10 παρὰ δ’ ἔσαν Ρ 11 ἢ παρ’ Ρ 12 <ὁ> Ὠκεανὸς + τε ö. 16 ἐστι Miller: τε Ρ 20 <τῶν> ζώντων Reitz.)

89
γένεσις.