Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

Hippolytus

Hippolytus. Hippolytus Werke, Volume 3. Wendland, Paul, editor. Leipizg: Hinrichs, 1916.

Τούτῳ τῷ λόγῳ ἀδύνατόν ἐστιν ἐκ τῆς συλλήψεως στῆσαι τὸν ὠροσκόπον. ἀλλ᾿ οὐδὲ ἐξ ἀποτέξεως. πρῶτον μὲν γὰρ ἄπορόν [*](23-S. 37, 11 Sext. § 64 E. — 70) [*](1 τὸ σπέρμα Ρ, verb. nach Sext. 3 προαπίπτος Ρ 4—7 die durch zu ähnlichen Wörtern entstandeneu Lücken üllt ausgefüllt Ρ 6 τῶν ἀγνώστων τὸ πότε Sext. Gö. 8 ὁ εἰς ταύτην Sext.: εἰς αὐτὴν 9 ἦρται] οἴχεται Sext. 10 γε] τε Sext., Hipp, hat wohl wie Ζ. 8 den neuen Satz ungeschickt untergeordnet ἑψόμενον Sext.: ε'μμένον Ρ 11 προμεταβάλλον Sext. 12 καθάπερ—σπέρματα > Sext., doch s. § 57 13 αὐτόθεν οὐκ εἰδότες Sext. Miller 14—17 καὶ μι)ν ὥσπερ κατὰ (καὶ HSS) — σώματος ἐν ταῖς μερῶν ἐνεργείαις διαφέρουσιν ἀλλήλων αἱ γυναῖκες, οὕτως εἰκὸς αὐτὰς καὶ κατὰ τὴν τῆς μήτρας ἐνέργειαν διαφέρειν, τὰς μέν — βράδιον Sext., von Hipp, etwas unklar wiedergegeben 16 οὕτως <εἰκὸς> aus Sext. Miller 18 ὅπου] αὑται αὐταῖς Ρ, ἑαυταῖς Sext. (wohl nach Hipp, zu bessern) 19 f τῶν ἀδυνάτων Sext.: ἀδυνάτως Ρ, ἀδύνατον Miller 20 τὸ πότε συνέσχηται Sext. 21 ἵνα] + καὶ Sext. συστήσωσιν HSS des Sext., verb. Bekker 21 f τὸν τῆς γεν. ὡρ. Sext. 24 ἀλλ’ οὐδὲ Miller: ἄλλοι δὲ Ρ, καὶ μὴν οὐδὲ ἀπὸ τέξεως Sext.)

36
ἐστι τὸ πότε Μήσεται ἀπότεξιν εἶναι· ἆρά γε ὅταν ἄρξηται προκύπτειν εἰς τὸν θυραῖον <ἀέρα τὸ ἀποτικτόμενον> ἢ ὅλον ἐξίσχῃ ἢ ὅταν εἰς τὴν γῆν ἐνεχθῇ; οὐδ᾿ ἐν ἑκάστῳ τούτων δυνατόν ἐστι τὸ ἀκριβὲς τῆς ἀποτέξεως καταλαβέσθαι ἢ χρόνον ὁρίζειν.

καὶ γὰρ διὰ πάραστημα ψυχῆς καὶ δι᾿ ἐπιτηδειότητα σώματος καὶ διὰ προαίρεσιν. τῶν τόπων κοὶ διὰ ἐμπειρίαν μαίας καὶ ἄλλας ἀπείρους προφάσεις οὐχ ὁ αὐτός ἐστι χρόνος καθ᾿ ὃν προκύπτει τὸ τικτόμενον ῥαγέντων τῶν ὑμένων ἢ ἐκτὸς ὅλον γίνεται ἢ εἰς τὴν γῆς καταφέρεται, ἀλλ’ ἄλλος ἐπ᾿ ἄλλῳ.

ὃ πάλιν μὴ δυνάμενοι ὡρισμένως καὶ ἀκριβῶς σταθμήσασθαι οἱ Χαλδαῖοι ἐκπεσοῦνται τοῦ δεόντωςξ τὴν τῆς ἀποτέξεως ὥραν ὁρίζειν. μὲν οὖν ἐπαγγέλλονται ἐπὶ τοῖς τῆς ἀποτέξεως χρόνοις οἱ Χαλδαῖοι τὸν ὠροσκόπον γίνώσκειν, οὐκ ισασι δέ, ἐκ τούτων συμφανές· ὅτι δὲ οὐδὲ τὸ ὡροσκόπιον ἀπλανὲς αὐτοῖς ἐστι, πάρεστιν ἐπιλογίζεσθαι.

ὅταν γὰρ λέγωσιν ὅτι ὁ προσεδρεύων τῇ ὠδινούσῃ ἅμα τῇ ἀποτέξει δίσκῳ σημαίνει τῷ ἀπὸ τῆς ἀκρωρείας ἀστεροσκοποῦντι Χαλδαίῳ κἀκεῖνος εἰς οὐρανὸν ἀποβλέπων παρασημαίνεται τὸ ἀνίσχον ζῴδιον, τὸ μὲν πρῶτον ἐπιδείξωμεν αὐτοῖς ὅτι τῆς ἀποτέξεως ἀορίστου τυΓχανούσης, καθὼς μικρῷ πρότερον παρεστήσαμεν, στήσαμεν., οὐδὲ τῷ δίσκῳ ταύτην διασημαίνειν εὔκολον.

εἶτ᾿ ἔστω καταληπτὴν ὑπάρχειν τὴν ἀπότεξιν. ἀλλ’ οὔτι γε πρὸς ἀκριβῆ χρόνον σημειοῦσθαι ταύτην δυνατόν ἐστι· τὸν γὰρ τοῦ δίσκου ψόφον έν) πλείονι χρόνῳ καὶ ἐν συχνῷ πρὸς αἴσθησιν δυνάμενον μερίζεσθαι καὶ] κινεῖσθαι συνέβη ἐπὶ τὴν ἀκρώρειαν.

τεκμήριον δὲ <τὸ> τῶν πόρρω δενδροτομούντων θεωρούμενον· μετὰ γὰρ ἱκανὴν ὥραν τοῦ κατενεχθῆναι τὸν πέλεκυν ἐξακούεται ἡ φωνὴ τῆς πληγῆς, ὡς [*](1 ῥητέον Sext. 2 θυραῖον Diels: θυρεὸν Ρ, ψυχρὸν Sext. <> ὅλον Ρ: ὀλίγον Sext. zu verb. aus Hipp. 3 κατενεχθῇ Sext., vgl. Ζ. 8 εἶτα οὐδ᾿ ἐφ’ ἑκάστου Sext. οὐδὲν ἑκάστω Ρ 3f τὸν ἀκριβῆ τῆς ἀποτέξεως χρόνον ὁρίζειν Sext. 4 ἀποδείξεως Ρ, verb. nach Sext. 5f καὶ πρὸς διάθεσιν τῶν τόπων Sext. 6 μαίας Sext.: ἄμα Ρ 8 ὅλον Ρ: ὀλίγον Sext. s. zu Ζ. 2 9 ἅλλῳ. ὃ Sext. ἄλλων. ὂν Fabricius Gö.): ἄλλω ὢν Ρ 10 σταθμίσεσθαι Ρ δέοντος 10f ἀποδείξεως Ρ, verb. nach Sext. 11f τὸ ὅσον ἐπὶ τοῖς τῆς ah. χρόνοις ἐπαγγ. Sext. ἀποδείξεως Ρ 12 ἰστᾶσι verb. nach Sext. 15 ὠδινούσῃ τὸν Sext. ἐπὶ τῆς Sext. 16f ἐπισημειοῦται Sext., παρασημειοῦται? Miller 17 ὑποδείξομεν Sext., ἐπιδείξομεν Miller 18 μικρῷ aus Sext. We: μικρόν Ρ 19 διασημαίνειν ταύτην ~ Sext. εὔκολον Sext.: εὔλογον Ρ ἔστω] + καὶ Sext. ö. 20 οἱ γε Sext. 21 ταύτην παρεπισημειοῦσθαι (Var. παρασ.) Sext. ἐν > Ρ 22 ἐν Sext.: οὐ Ρ 23 καὶ > Sext. τὸ Sext.: > Ρ 24 τῇ ὄρεινῇ Sext. γὰρ Sext.: δὲ Ρ 25 ἡ τῆς πληγῆς φωνή Sext. 25 f ὡς ἂν ευχρόνω Ρ, verb. aus Sext.)

37
ἂν ἐν χρόνῳ πλείονι φθάνουσα ἐπὶ τὸν ἀκούοντα. καὶ διὰ τοῦτο τοίνυν οὐκ ἔστιν ἀκριβῶς τοῖς Χαλδαίοις τὸν χρόνον τοῦ ἀνίσχοντος ζῳδίου καὶ κατ᾿ ἀλήθειαν ὡροσκοποῦντος λαμβάνειν.

καὶ μὴν οὐ μόνον φανεῖται πλείων διελθὼν χρόνος μετὰ τὴν ἀπότεξιν τοῦ παρεδρεύοντος τῇ ὠδινούσῃ κρούσαντος τῷ δίσκῳ, εἶτα μετὰ τὸ κροῦσαι ἀκούσαντος τοῦ ἐπὶ τῆς ἀκρωρείας. <ἀλλὰ> καὶ περισκοποῦντος καὶ καὶ βλέποντος ἐν τίνι τῶν ζῳδίων ἐστὶ σελήνη καὶ τῶν λοιπῶν ἀστέρων ἐν τίνι ἕκαστος, φαίνεται ἀναγκαῖον ἀλλοιότερον γενέσθαι τὸ περὶ τοὺς ἀστέρας διάθεμα, τῆς τοῦ πόλου κινήσεως ἀλέκτῳ τάχει φερομένης πρὶν τηρητικῶς παραφυλάξασθαι τὴν τοῦ γεννηθέντος ὥραν κατ’ οὐρανὸν βλεπομένην.