Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

Hippolytus

Hippolytus. Hippolytus Werke, Volume 3. Wendland, Paul, editor. Leipizg: Hinrichs, 1916.

* * * τοῦ θεοῦ μετοικεῖ ἐκ Μεσοποταμίας πόλεως Χαρρὰν εἰς τὴν νῦν μὲν Παλαιστίνην καὶ Ἰουδαίαν προσαγορευομένην χώραν, τότε δὲ Χαναανῖτιν, περὶ ἧς καὶ κατὰ τοῦτο τὸ μέρος τὸν λόγον οὐκ ἀμελῶς παρεδώκαμεν ἐν ἑτέροις λόγοις.

διὰ τούτου τοίνυν γίνεται ἡ καταρχὴ τῆς κατὰ τὴν Ἰουδαίαν αὐξήσεως, ἥτις τὴν προσηγορίαν μετέσχεν (τοῦ ὀνόματος τούτου) ἐξ Ἰούδα, παιδὸς τοῦ Ἰακὼβ τοῦ τετάρτου, οὑ καὶ (. . . . . . . . . . . . . . . .) κέκληται διὰ τὸ ἐξ αὐτοῦ τὸ βασιλικὸν γένος (γεγεννῆσθαι.

Ἁβραὰμ) μετοικεῖ τῆς Μεσοποταμίας . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ἑκατοντούτης γενόμενος (γεννᾷ τὸν Ἰσαάκ· ὁ δὲ Ἰσαὰκ ἐτῶν) γενόμενος ξ τὸν Ἰακώβ· ὁ δὲ Ἰακὼβ ἐτῶν πݲζݲ γεννᾷ τὸν Λευΐ· ὁ δὲ Λευῒ ἐτῶν γεννᾷ τὸν Καάθ· ὁ δὲ Καὰθ ἐτῶν (ἐγένετο γݲ), ἡνίκα τῷ Ἰακὼβ εἰς Αἴγυπτον.

γίνεται τοίνυν πᾶς ὁ χρόνος, ὃν παρῴκησεν [*](3f Hinweis auf eine der exegetischen Schriften, s. A. Bauer TU XIX 1 S. 158 — 4 — S. 288, 6 Analyse dieses aus Hippolyts Χρονικά geflossenen Abschnittes bei Bauer S. 158ff — 7f vgl. Hippolyt Περὶ τοῦ Ἀντιχρίστου 6 S. 7 23 — 25 Ach. τοῦ μὲν οὖν κυρίου καὶ σωτῆρος Χριστοῦ Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ διὰ τὸ βασιλικὸν καὶ ἔνδοξον ὡς λέοντος προκεκηρυγμένου (Gen. 49, 9; Apok. 5, 5). Hippolyt Über die Segnungen Jakobs TU 3. Reihe VIII 1 S. 32, 25 — 8 — 10 Liber generationis in Fricks Chronica minora S. 36, 17: Abraham autem erat ann. LXXV, quo tempore dixit illi deus ut exiret de terra sua et de domo patris sui et veniret in terram Chanaan. 38, 1 conversatus est autem Abraham in terra Chanaan ann. XXV et genuit Isaac. Auch die folgende Liste läuft dem generationis parallel) [*](1 〈κελεύσαντος〉 τοῦ We. <Ἀβραὰμ κελεύσαντος> τοῦ θεοῦ Cruice ἐκ Volkmar, Hipp., Zürich 1855 S. 163 1: εἰς Ρ 3 κατὰ τὸ λεπτομερὲς We. 4 (Abraham) We.: τοῦτο Ρ 6ff alle Lücken, über die Miller sehr Zahlenangaben macht, ließ der Schreiber frei, fand sie also schon in seiner Da er schwerlich die Buchstaben genau gezählt hat, bleibt der der Ergänzungen unsicher 6 (τοῦ ὀνόματος) Roeper, τού τ habe ich Spatium von 13—14 Buchst. P, τῶν Ἰουδαίων Volkmar, Hipp. S. 163 1 7 17 Buchst. P: ἐπωνυμία λέων Volkmar S. 163 1 (Gen. 49, 9), λέων ἡ προσηγορία? We., vgl. Testimonia, + Ἰσραὴλ τὸ ὄνομα Gö., κληρονομία αὕτη 8 ( ) Roeper, Spatium 17 Buchst. Ρ, darum habe ich γεγεννῆσθαι statt Roepers εἶναι geschrieben 9 32 — 34 Buchst. Ρ: ἐκ πόλεως Χαρρὰν ἐτῶν γενόμενος οݲεݲ, (ähnlich Liber gen.) Roeper (1. Hälfte) und Gö. (2. Hälfte) 10 ( ) Gö., Spatium 9 Buchst. Ρ 11 πݲζݲ P: πݲςݲ Miller Gö., doch s. 12 Spatium 11 Buchst. Ρ γݲ Frick a. a. Ο. S. 439, 19, Bauer a. a. O.: δݲ)

286
Ἁβραὰμ καὶ πᾶν τὸ αὐτοῦ γένος κατὰ τὸν Ἰσαὰκ [τῇ] ἐν τῇ καλουμένῃ Χαναανίτιδι γῇ, ἴτη σݲιݲεݲ. τούτου δὲ γίνεται (πατὴρ) τούτου Ναχώρ, τούτου Σερούχ, 〈τούτου Ῥαγαῦ, τούτου Φαλέγ, τούτου Ἕβερ>, ὅθεν καὶ τὸ Ἑβραίους καλεῖσθαι ἦσαν δὲ οὗτοι οݲβݲ ἔθνη,

ὧν καὶ τὰ ὀνόματα ἐκτεθείμεθα ἐν βίβλοις, μηδὲ τοῦτο παραλιπόντες κατὰ τόπον, βουλόμενοι τοῖς φιλομαθέσιν ἐπιδεικνύναι ἣν ἔχομεν στοργὴν περὶ τὸ θεῖον τήν τε ἀδίστακτον γνῶσιν, ἣν ἐν πόνοις κεκτήμεθα περὶ τὴν ἀλήθειαν.

τούτου δὲ τοῦ Ἕβερ γίνεται πατὴρ Σαλά, τούτου δὲ Καϊνάν, δὲ Ἀρφαξάδ, οὗ γίνεται Σήμ, τούτου δὲ Νῶε, ἐφ᾿ οὗ ὁ κατὰ πάντα κόσμον γίνεται κατακλυσμός, οὑ οὔτε Αἰγύπτιοι οὔτε Χαλδαῖοι οὔτε Ἕλληνες μέμνηνται, οἷς κατὰ τόπους οἵ τε ἐπὶ τοῦ Ὠγύγου καὶ Δευκαλίωνος γεγένηνται κατακλυσμοί. εἰσὶν οὖν καὶ ἐπὶ τούτου γενεαὶ εݲ, ἔτη υݲABBREVεݲ.

οὗτος εὐσεβέστατος γενόμενος καὶ θεοφιλὴς γυναικὶ καὶ τέκνοις καὶ ταῖς τούτων τρισὶ γυναιξὶ διέφυγε τὸν γενόμενον κατακλυσμὸν ἐν κιβωτῷ διασωθείς, ἡς καὶ τὰ μέτρα καὶ τὰ λείψανα, καθὼς ἐκτεθείμεθα, ἕως νῦν ἀποδείκνυται ἐν ὄρεσιν Ἀραρὰδ καλουμένοις, οὐσι πρὸς τὴν τῶν Ἀδιαβηνῶν χώραν. ἐνιδεῖν οὗν ἔστι τοῖς φιλοπόνως ἱστορεῖν βουλομένοις, ὡς φανερῶς ἐπιδέδεικται τὸ τῶν θεοσεβῶν γένος ἀρχαιότερον <ὂν> πάντων Χαλδαίων, Αἰγυπτίων, Ἑλλήνων. τί δὲ καὶ τοὺς ἐπάνω τοῦ Νῶε καὶ θεοσεβεῖς [*](5f ἐν ἑτέραις βίβλοις] Chronik § 200, wo sich S. 100ff Bauer die Völkerliste findet, s. Bauer S. 141. 1523 — 15 über die Summe 495 s. Bauer S. 42 Anm, — 16 f das Citat bezieht sich auf exegetische Schriften (Bauer S. 161) s. Danielcommentar IV 24, arabisches Fr. IV S. 90f Ach. — vgl. Josephue Alt. I § 92 N. ἐκεῖ γὰρ ἀνασωθείσης τῆς λάρνακος ἔτι νῦν αὐτῆς τά λείψανα ἐπιδεικνύουσι — 20f u. S. 187, 22 bei Josephus C. Apion. § 8. 14. 28. 215 N. rangieren noch Ägypter und Chaldäer an Alter ihrer Geschichte und Überlieferung neben) [*](1 τῇ > Miller 2 πατὴρ Bunsen I 399 (1 108), Spatium 4 Buchst. Ρ 3 σερούρ Ρ 3f < > Bunsen 4 Spatium 27 — 29 Buchst. P: τοὺς ἀπὸ Σὴμ γενομένους (Gen. 10, 21) Roeper, τοὺς Ἰουδαίους· ἐπὶ δὲ τοῦ Φαλὲγ ἐγένετο ἡ τῶν ἐθνῶν διασπορά Bunsen, ἐπὶ | δὲ τοῦ Φαλὲγ διεσπάρησαν οἱ ἄνθρωποι We., vgl. Hippolyts Chronik S. 100 Bauer 5 ἐκτεθήμεθα Ρ 6 παραλιπόντες κατὰ τόπον Gö.: καταλιπόντες, κατὰ τρόπον Ρ βουλόμενος Ρ 7 τε Gö.: δὲ Ρ Ρ 10 ἀφὰξδ, durch das 2. α scheint später mit hellerer Tinte ρ zu sein Ρ 12 οἵ τε Miller: ὅτε Ρ 13 τούτου (Eber) Bauer brieflich καὶ bezieht sich auf § 42 der Chronik): τούτων P 16f τὰ μέτρα σαφῶς ἐκτεθείμεθα καὶ τὰ λείψανα ἕως νῦν ἀποδείκνυται Scott 20 + ὂν Sauppe, vgl. S. 287, 4)

287
καὶ θεοῦ ὁμιλητὰς ὀνομάζειν νῦν χρή, ἱκανῆς οὔσης [τῆς] πρὸς τὸ προκείμενον ταύτης τῆς περὶ ἀρχαιότητος μαρτυρίας;