Dionysiaca
Nonnus of Panopolis
Nonnus of Panopolis. Dionysiaca, Vol. 1-3. Rouse, W.H.D., editor. London: W. Heinemann Ltd.; Cambridge, MA, 1940-1942.
- Ἀστακίδες μέμψαντο Κυβηλίδος ἤθεα νύμφης,
- αἴλινα δʼ ἐφθέγξαντο· καὶ οὐ τόσον αἴθοπι πότμῳ
- Ἡλιάδες Φαέθοντος ἐδακρύσαντο θανόντος.
- καὶ φονίης ἀδάμαστον ὀπιπεύων φρένα κούρης
- τόξον Ἔρως ἔρριψε, καὶ ὅρκιον ὤμοσε βούτην,
- παρθενικὴν ἀέκουσαν ὑποζεῦξαι Διονύσῳ.
- ὄμμασι δʼ ἀκλαύτοισι λεοντείων ἐπὶ δίφρων
- Δινδυμὶς ἠιθέοιο δεδουπότος ἔστενε Ῥείη,
- μήτηρ Ζηνός, ἄνασσα· καὶ ὀλλυμένου μόρον Ὕμνου
- ἡ γάμον ἐχθαίρουσα κινύρετο παρθένος Ἠχώ.
- καὶ δρύες ἐφθέγξαντο· τί σοι τόσον ἤλιτε βούτης;
- μή ποτέ σοι Κυθέρεια, μὴ Ἄρτεμις ἵλαος εἴη.
- ἔδρακε δʼ Ἀδρήστεια, μιαιφόνον ἔδρακε κούρην,
- ἔδρακεν Ἀδρήστεια νέκυν σπαίροντα σιδήρῳ,
- καὶ νέκυν ἀρτιδάικτον ἐδείκνυε Κυπρογενείῃ,
- μέμψατο δʼ αὐτὸν Ἔρωτα. καὶ εὐπετάλῳ παρὰ λόχμῃ
- ὕμνον ἐποικτείροντος ἐλείβετο δάκρυα ταύρου,
- καὶ δάμαλις δάκρυσε, καὶ ἔστενεν ἀχνυμένη βοῦς
- ποιμένος ἀσπαίροντος, ἔοικε δὲ τοῦτο βοῆσαι·
- Βούτης καλὸς ὄλωλε, καλὴ δέ μιν ἔκτανε κούρη.