Selecta in Psalmos [Dub.]

Φωνῇ μου πρὸς Κύριον ἐκέκραξα, καὶ ἡ φωνή μου πρὸς τὸν Θεόν, καὶ προσέσχε μοι, κ. τ. ἑ. Ὅτε πᾶσα φωνὴ (22) ἡμῶν κατὰ Θεόν ἐστι, τότε ἐπὰν γένηται πρὸς αὐτὸν ἡ φωνὴ ἡμῶν, προσέχει ἡμῖν ἀμίαντον ἔχουσι τὴν φωνήν.

Ἐν ἡμέρᾳ θλίψεώς μου τὸν Θεόν ἐξεζήτησα, κ. τ. ἑ. Διὰ τῆς πρακτικῆς (23) ἐν τῷ νῦν αἰῶνι τὸν Θεὸν ἐκζητοῦμεν.

Τοῦ αὐτοῦ. Ἀγίου τὸ (24) ἐν περιστάσεσι μὴ θο λοῦσθαι, ἀλλʼ ἐκζητεῖν τὸν Θεόν.

Ἀπηνήνατο παρακληθῆναι ἡ ψυχή μου· ἐμνήσθην τοῦ Θεοῦ, κ. τ. ἑ. Ἡ μηδὲ τὴν ἀρχὴν (25) λυπουμένη ψυχὴ ἐπὶ τοῖς πειρασμοῖς, ὡς μὴ δεομένη παρακλήσεως, ἀπαναίνεται παρακληθῆναι.

δοῦ αὐτοῦ. Οὐδὲν οὕτω (26) παρακαλεῖ ψυχὴν ὡς μνήμη Θεοῦ.

Προκατελάβοντο φυλακὰς οἱ ὀφθαλμοί μου, κ. τ. ἑ. Τοῦτο γνώρισμά (27) ἐστι πολλῆς ἀγρυπνίας.

Ἐταράχθην, καὶ οὐκ ἐλάλησα, κ. τ. ἑ. Ὁ κινηθεὶς μὲν (28) ὑπὸ ὀργῆς, ἢ λύπης, ἢ τῶν λοιπῶν, ἐγκρατευσάμενος δὲ μηδὲν ἀπὸ ὀργῆς, ἢ λύπης, ἥ τινος τῶν παθῶν, εἴποι ἄν·« Ἐταράχθην, καὶ οὐκ ἐλάλησα. »

Διελογισάμην ἡμέρας ἀρχαίας και ἔτη αλώνια ἐμνήσθην, κ. τ. ἑ. Ὁ τὰ ἄδηλα (29) καὶ τὰ κρύφια τοῦ Θεοῦ ἐγνωκὼς, οὗτος καὶ τὰς μνήμας ἔχει τῶν παρελθόντων αἰώνων, καὶ τῶν ἐν αὐτοῖς ἐτῶν, καὶ τὰς ἐξ ὧν ταῦτα συνέστηκεν ἀρχαίας ἡμέρας.

Νυκτὸς μετὰ τῆς καρδίας μου ἠδολέσχουν, καὶ ἔσκαλλον τὸ πνεῦμά μου, κ. τ. ἑ. Ὡσεὶ ἔλεγε (30)· Νοῒ καὶ τῷ πνεύματι ἠδολέσχουν.

Ἢ εἰς τέλος τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἀποκόψει; κ. τ. ἑ. Ὡς κόπτοντος αὐτοῦ (31) τὸ ἔλεος ἐπί τισιν, εῖρηται ἀλλαχοῦ τὸ, « Παράτεινον τὸ ἔλεός σου τοῖς γινώσκουσί σε. »

Καὶ εἷπα· Νῦν ἠρξάμην, αὔτη ἡ ἀλλοἱωσις τῆς δεξιᾶς τοῦ Ὑψίστου, κ. τ. ἑ. Οὐδέποτε ἤρξατο (32) κεκραγὼς πρὸς Θεὸν, καὶ ἐν ἡμέρᾳ θλίψεως ζητήσας αὐτὸν, καὶ μὴ ἀπατηθεὶς, καὶ ἐπὶ τῷ μεμνῆσθαι τοῦ Θεοῦ εὐφρανθεὶς, προκαταλαβόντων φυλακὰς τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ. Δεξιὰ δὲ τοῦ Ὑψίστου ὁ Σωτὴρ, ὅς ἠλλοίωσεν ἑαυτὸν, μορφὴν δούλου λαβὼν, διʼ ὃν ἠρξάμεθα ἐν τῇ Καινῇ προευτρεπισάμενοι εἰς τὸ ἄρξασθαι τοὺς τύπους παύεσθαι, ἄρχεσθαι δὲ τὴν ἀλήθειαν.

Τοῦ αὐτοῦ. Ἀλλοίωσιν λέγει (33) ἑνταῦθα τὴν ἀπὸ κακίας καὶ ἀγνωσίας ἐπʼ ἀρετὴν καὶ γνῶσιτ ἐπάνοδον.

Ὁ Θεός, ἐν τῷ ἁγίῳ ἡ ὁδός σου· τίς Θεὸς μέγας ὡςό Θεὸς ἡμῶν;κ.τ.ἑ.Ἤτοι ἐν παντὶ (34) ἀγίῳ ἡ ὁδὸς τοῦ Θεοῦ, ἢ ἐν τῷ Χριστῷ ὁ λόγος αὐτοῦ ὁ γὰρ εἰπὼν, « Ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς, » ἐν τῷ ἁγίῳ ἐστίν.

Τοῦ αὐτοῦ. Ὅρα εἰ διὰ τούτων (35) εὐφραίνεται ὅτι εἰσὶ μέν τινες θεοὶ, οὐδεὶς δὲ μέγας ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ εἰ συγχρήσασθαι εἰς ταῦτα ἔστι τῶ· « Ὥσπερ εἰσὶ θεοὶ πολλοὶ, » κ. τ. ἑ.

Ἐγνώρισας ἐν τοῖς λαοῖς τὴν δὔναμιν σου, κ. τ. ἑ. Τουτέστι τὸν Χριστόν (36)· Χριστὸς γὰρ δύναμις καὶ Θεοῦ σοφία.

Ἐταράχθησαν ἄβυσσοι, κ. τ. ἑ. Αἱ ἄβυσσοι (37) τὰς καταχθονίους δυνάμεις δηλοῦσιν, αἵτινες ἐν τῇ παρουσίᾳ τοῦ Χριστοῦ ἐταράχθησαν.

Φωνὴ τῆς βροντῆς σου ἐν τροχῷ, κ. τ. ἑ. Ὁ τροχὸς (38) ἢ τὸν αἰῶνα σημαίνει τοῦτον, ἢ τὸν κόσμον τὸν αἰσθητὸν, ἢ τὴν καθαρὰν καὶ αἰώνιον ψυχὴν, εἴπερ ἡ κακία παρὰ γωνίαν παρεδρεύει.

Ἔφαναν αἱ ἀστραπαί σου τῇ οἰκουμένῃ, κ. τ. ἑ. Πρώτη μὲν (39) ἡ βροντὴ τῆς ἀστραπῆς, ἡ δʼ ἀστραπὴ ὁρᾶται πρώτη.

Ἐν τῇ θαλάσσῃ ἡ όδός σου, καὶ αἱ τρίβοι σου ἐν ὕδασι πσλλοῖς, καὶ τὰ ἴχνη σου οὐ γνωσθήσεται, κ. τ. ἑ. Ἀνωτέρω εἴρηται (40)· « Ὁ Θεὸς, ἐν τῷ ἁγίῳ ἡ ὀδός σου. » Ἡ μὲν ὀδὸς τοῦ Θεοῦ ἐν θαλάσσῃ [*](» P.al. ααατ, 11, » Joan. XIv, d. » ICat. vm, 5.) [*]((29) Ὁ τὰ ἄδηλα, etc. E codice Coisliniano primno.) [*]((30) Ωσεὶ ἔλεγε, etc. Ex eodem.) [*]((31) Ὡς κόπτοντος αὐτοῦ, etc. Ex audem.) [*]((32) Οὐδέποτε ἤρξατο, etό. E codice Coisliniano serundo.) [*]((33) Ἀλλοίωσιν λέγει, etc. E cadice Coisliniano secundo.) [*]((35) Ὅρα εἰ διὰ τούτων, etc. Ex eodem.) [*]((36) Τουτέστι τὸν Χριστόν, etc. Ex codice Coisliniano primo.) [*]((37) Αἱ ἄβυσσοι, etc. Ex eodem.) [*]((38) Ὁ τροχός, ete. Ex eodem.) [*]((39) Πρώτη μάν, ec. E codice Coisliniano sæeuprimo. do.) [*]((34) Ἤτοι ἐν παντί, etc. Ε codice Coisliniano (40) Ἀνωτέρω εἴρητα, etc. Ex eodem.)